Βλέπε και φεύγα

Είναι κάποιες πύλες που θα τις διαβείς για να χαρείς λίγη ηδονή κι ας οδηγούν στην κόλαση. Πύλες από τρύπιο ξύλο που κλείνουν τις τρύπιες ψυχές μακριά από τον τάχα μου υγιή ψυχικά και σωματικά κόσμο. Πύλες που απομονώνουν ψυχές και σώματα.

Κι ας ακούς ρεμπέτικα τραγούδια κι ας ακούς στεναγμούς. Όλα μια καλογυαλισμένη πλάκα γραμμοφώνου, με τη βελόνα της σύφιλης να φοβάσαι μην αγγίξει εσένα.

Ατμόσφαιρα θλιβερή, σκοτεινή, γεμάτη κόκα και ξεπουλημένες γυναίκες. Όχι από επιλογή αλλά από ανάγκη ή κακοτυχία. Με άντρες νταβάδες, μόρτηδες και αλάνια, με επισκέπτες ναύτες και οικοδόμους. Και πάνω από όλα αυτά η τσατσά Ντουντού, η Δράκαινα. Να διαφεντεύει κουβαδίστρες και μπάτσους, μόρτες και πόρνες. Αυτήν την ατμόσφαιρα καλείται να ζήσει ο θεατής στο θέατρο Λύχνος στην παράσταση «Βλέπε και φεύγα».

Ο τίτλος είναι από την περιβόητη πινακίδα που ήταν αναρτημένη στα Βούρλα Δραπετσώνας, μια κλειστή ζώνη όπου ζούσαν και εκδίδονταν πόρνες ως τα τέλη της δεκαετίας του 1920, που μετατράπηκε σε φυλακές και οι πόρνες μεταφέρθηκαν στην Τρούμπα. Το κείμενο είναι προσεγμένο και πιστό στην εποχή και το περιβάλλον που καλείται να αναπαραστήσει. Η Ντουντού και η Λουμπίνα, η τσατσά δηλαδή και η πιο περίφημη πόρνη, ήταν υπαρκτά πρόσωπα, εξ ου και έχει μείνει ως τις μέρες μας το προσωνύμιο «μωρή Λουμπίνα». Η συγγραφέας και σκηνοθέτις Ιωάννα Μαστοράκη έχει κάνει μια αξιόλογη έρευνα κι έχει επιλέξει σκηνές που φωτίζουν σωστά και ρεαλιστικά την εποχή και την ατμόσφαιρα. Η επιλογή των χαρακτήρων είναι αντιπροσωπευτική των Βούρλων Δραπετσώνας και δίνει την ευκαιρία στον θεατή να ταυτιστεί με κάποιους, κάποιους να τους μισήσει αλλά σε καμία περίπτωση να βαρεθεί ή να απογοητευτεί.

Εδώ ακριβώς είναι η μαγεία της παράστασης: θα μπορούσα να κάνω κάποιες αρνητικές παρατηρήσεις για τη σκηνική παρουσία και την υποκριτική των ηθοποιών, όμως προτιμώ να επιμείνω στο γεγονός ότι ξεκίνησα με αφορμή το έργο μια μεγάλη συζήτηση με την παρέα μου για τα δύσκολα εκείνα χρόνια, για τις διαφορετικές περιπτώσεις γυναικών που αναγκάστηκαν να βγουν στο κλαρί, για τους ψευτόμαγκες και τις δυσκολίες που φέρνανε στις γυναίκες που νταραβερίζανε, για την κόκα που είχε τιγκάρει ο τόπος, για τα απαγορευμένα ρεμπέτικα που ντύνουν μοναδικά την παράσταση. Μας έδωσε περιθώριο να αναπτύξουμε πολλά και διαφορετικά πράγματα και μάλιστα εις βάθος, κάτι που λίγες μόνο παραστάσεις έχουν καταφέρει ως τώρα. Ο νταής Αλέξανδρος Ζαρκαδούλας, η μοιραία Αλεξία Παπαθανασίου, η στιβαρή Μαρία Πετροπούλου, ο «μονοκόμματος» Γιάννης Λεβέντης, η τρομερή Λεμονιά Αντωνάτου, η αγαπημένη μου Τζωρτζίνα Δαμίγου (ακόμη κλαίω στη μοιραία σκηνή όπου τραγουδά πάνω από μια από τις ηθοποιούς), η τραγική Ιωάννα Μαστοράκη και ο ψευτόμαγκας Φραγκίσκος Βαφειάδης σας περιμένουν να σας ταξιδέψουν σε έναν άλλον κόσμο, τόσο σκληρό και αληθινό που εύχομαι να τον αντέξετε.

Συντελεστές:

Κείμενο - σκηνοθεσία: Ιωάννα Μαστοράκη

Βοηθός σκηνοθέτη: Δαμίγου Τζωρτζίνα

Μουσική επιμέλεια-επένδυση: Ιωάννα Μαστοράκη

Σκηνικά-Κοστούμια: Εταιρεία D & M

Φωτογραφίες: Παναγιώτης Χριστοφιλέας

Γραφιστική επιμέλεια: Παναγιώτης Χριστοφιλέας

Video-trailer: Παναγιώτης Χριστοφιλέας

Ηχητικό trailer: STUDIO CLICK SAKIS FRAGKOS

Παίζουν: Πετροπούλου Μαρία, Λεβέντης Γιάννης, Αντωνάτου Λεμονιά, Δαμίγου Τζωρτζίνα, Παπαθανασίου Αλεξία, Βαφειάδης Φραγκίσκος, Αλέξανδρος Ζαρκαδούλας, Μαστοράκη Ιωάννα

Στο θέατρο Λύχνος, Χαλκιδικής 83, Βοτανικός, κάθε Κυριακή στις 21:15
Περισσότερα στο θέατρο Λύχνος εδώ!