«Τεμάχια» ονόμαζαν οι Γερμανοί τους Έλληνες μετανάστες που πήγαιναν για εργασία στη χώρα τους τις δεκαετίες '60-'70.
Η μετανάστευση απλώς αλλάζει τόπους και εποχές. Και συνήθως -αν όχι πάντα- δεν αποτελεί επιλογή, αλλά βίαιη επιβολή.
Ο άνθρωπος είναι και ο τόπος του. Πάντα εκεί θα γυρίζει στα δύσκολα.
Οκτώβριος 2015.
«Μάνα, πατέρα, θα φύγουμε για Γερμανία τελικά, είναι οριστικό» ανακοινώνει επίσημα και κάπως διστακτικά ο γιος της, ο Μίλτος, στο εδώ και χρόνια καθιερωμένο κυριακάτικο τραπέζι της οικογένειας. «Μάνα, ξέρω τι πέρασες και καταλαβαίνω ότι δεν θέλεις να φύγουμε αλλά θα είναι πολύ καλύτερα για μας. Εδώ δεν υπάρχει μέλλον, σε αυτή την χώρα δεν γίνονται δίκαια πράγματα…»
Για ποιον λόγο να ξενιτεύονται τα παιδιά της; Πρώτα ο ένας, ο Δημήτρης, ο μικρότερος στην Αγγλία, τώρα ο άλλος, ο Μίλτος της στην Γερμανία… Λες και τους είχαν καταραστεί να μη στεριώνουν ποτέ στον τόπο τους, να μην προκόβουν ποτέ στα δικά τους χώματα που είχαν ποτιστεί με τόσο δάκρυ, αίμα θυσίες και αγωνίες.