Η σειρά των βιβλίων του Ίψεν από τις εκδόσεις Θεοδόσης Αγγ. Παπαδημητρόπουλος εμπλουτίζεται συνεχώς με νέα, άγνωστα για το ελληνικό κοινό, έργα αφού μεταφράζονται και κυκλοφορούν για πρώτη φορά. Έτσι, μαζί με τα ήδη οικεία μας, την Αγριόπαπια, τον Εχθρό του λαού, τον Πέερ Γκυντ ή το Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί κ.λ.π., μπορούμε πλέον να διαβάσουμε κι άλλα κείμενα, να γνωρίσουμε σφαιρικότερα τον δραματουργό, να εμβαθύνουμε -αν θέλουμε-... τα διευρύνουμε τους ορίζοντες μας, όπως συμβαίνει με όλες τις πρώτες εμπειρίες ή, πιο ρομαντικά, να ολοκληρώσουμε το μεγάλο παζλ συμπληρώνοντας όλα τα κομμάτια.
Η αξία των συγκεκριμένων εκδόσεων είναι ακόμα μεγαλύτερη αν υπολογίσει κανείς τα επιπλέον παραρτήματα που θα βρει σε κάθε βιβλίο: τις υποσημειώσεις, τις επεξηγήσεις, τα βιογραφικά στοιχεία και την εργογραφία, αναλύσεις, προλογισμούς κ.ο.κ. Μια ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των θεατρικών που περιέχει όλο το σχετικό υλικό μαζί με κάθε βοηθητικό. Θα έλεγα πως σε έναν τόμο μπορείς να γνωρίσεις πραγματικά το ζητούμενο και όχι απλώς να το διαβάσεις· κυρίως επειδή η πραγματική ουσία και η γνώση βρίσκονται σε όλες εκείνες τις πληροφορίες που χρειάζεται να αναζητήσει κανείς σχετικά και τις διερευνήσεις ή μελέτες, που εδώ δίνονται απευθείας άρα χωρίς επιπλέον κόπο.
Έτσι, το βιβλίο περιέχει όλες τις πληροφορίες για τη χώρα, τον συγγραφέα, τη γλώσσα και την παράδοση, όλο το πλαίσιο δηλαδή πάνω στο οποίο δόμησε το θεατρικό του ο Ερρίκος Ίψεν, όπως και άλλα δεδομένα για την εργογραφία και τη ζωή του. Αξίζει να σημειωθεί ότι με τον Όλαφ ασχολήθηκε επί πολλά έτη. Η πρώτη απόπειρα, «Ο αγριόγαλος του Γιούστενταλ», έγινε το 1850 και «Το πετροπούλι», ένα σχεδίασμα ρομαντικής όπερας ανάλογο με την πλοκή του Όλαφ, το 1859. Ένα ομότιτλο λιμπρέτο όπερας γράφτηκε το 1877 και το τελευταίο έργο στα 1902! Καταλαβαίνουμε ότι ο συγγραφέας απασχολήθηκε δεκαετίες ολόκληρες πάνω σε αυτήν την ιδέα, τη δούλεψε πολλαπλά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το έργο.
