Το 1997, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Τζέιμς Κάμερον (The Terminator, 1984) παρουσίασε την ταινία Τιτανικός σαρώνοντας τα βραβεία και τινάζοντας στον αέρα το παγκόσμιο box office. Κατάφερε να σκαρφαλώσει στην κορυφή της λίστας με τις πιο εμπορικές ταινίες όλων των εποχών, συγκεντρώνοντας περίπου 1,8 δισεκατομμύρια δολάρια, μένοντας εκεί για δώδεκα ολόκληρα χρόνια, μέχρι να έρθει με μια άλλη ταινία, του ίδιου σκηνοθέτη, το Avatar, για να εκθρονίσει το διάσημο υπερωκεάνιο.
Το σάουντρακ του Τιτανικού
Το 1997, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Τζέιμς Κάμερον (The Terminator, 1984) παρουσίασε την ταινία Τιτανικός σαρώνοντας τα βραβεία και τινάζοντας στον αέρα το παγκόσμιο box office. Κατάφερε να σκαρφαλώσει στην κορυφή της λίστας με τις πιο εμπορικές ταινίες όλων των εποχών, συγκεντρώνοντας περίπου 1,8 δισεκατομμύρια δολάρια, μένοντας εκεί για δώδεκα ολόκληρα χρόνια, μέχρι να έρθει με μια άλλη ταινία, του ίδιου σκηνοθέτη, το Avatar, για να εκθρονίσει το διάσημο υπερωκεάνιο.

Πίσω από εσένα
Νεφέλης Πηγή
σε κάθε σκοτάδι υπάρχει ένα φως που σε περιμένει
πόσο έκλαψες, θυμάμαι· το κορμί σου χάνεται στη μέση υποκρισίας.
Άγιος Νεόπλουτος
Διάλογος με τον Πεσσόα
Απέναντι στο βιβλίο της ανησυχίας
Γιατί ο Πεσσόα με τον Σουάρες δεν έκανε κάτι άλλο από το να υμνεί τη ζωή που δεν γουστάρει, να αφοσιώνεται στη ζωή που απεχθάνεται, να προσκυνά ό,τι του προκαλεί μηδενισμό και να ειρωνεύεται με τέτοια δεξιοτεχνία, για να κρύβει το πραγματικό του πάθος για τη δράση στο κοσμικό, ακριβώς επειδή δεν έχει ούτε την ελάχιστη προσδοκία να αλλάξει κάτι σε μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα άνευ σημασίας. Είναι τραγικό να ζεις με ύψιστη αξία την ίδια τη ζωή γενικά και να μην την βρίσκεις στην δίκη σου συγκεκριμένη κατάσταση χωροχρονικά. Ο Σουάρες του Πεσσόα αποστραγγίζει έναν βάλτο και οργώνει με τις γραφίδες της σκέψης τη γη του αλλά δεν γνωρίζει τι να φυτέψει και σαρκάζει τον εαυτό του που δεν βγάζει άκρη μ' αυτό και άσκοπα περιφέρεται πάνω στο φρέσκο χώμα, κυλιέται μαζί με τις λάσπες του και γελά, κλαίει, γιατί δεν έχει τι άλλο να κάνει, μέχρι και στην ηλιοθεραπεία το ρίχνει φαντάζοντας πως βρίσκεται στην παραλία και κλείνει τα μάτια για ν' ακούσει τον ήχο του θαλασσινού κυματισμού. Σ' όλα αυτά έρχομαι ως ο ανύπαρκτος Σουάρες, ως αποκολλημένος σιαμαίος, και του απαντώ σε όλη αυτή την απελπισία, αφού έχω εγκαταλείψει την πατρίδα για να κάνω τον βαλτότοπό της δάσος δράσης. Πράγματι, μέσα σ' αυτό τον μικρό αστικό ιστό, στην αγκαλιά του κόλπου του Μιραμπέλου, εκεί που αντί για φοινικόδασος φύτρωσαν τσιμεντόδασα και τα δέντρα από συστατικό του περιβάλλοντος υποβαθμίστηκαν σε είδος διακόσμησης –κυριολεκτικά και μεταφορικά εντός γλάστρας– για να παραπλανούν τους πρόθυμους πολίτες και τουρίστες στην ψευδαίσθηση, με αντίτιμο πάντα κάποιο ποσό με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, πολλές φορές σε είδος ή δουλοπρέπεια, ανοχή, αποσιώπηση. Εκεί ακριβώς γεννήθηκε και ο σπόρος για τη νέα ζωή, μέσα στον λουσάτο βούρκο, τη λαϊκούρα του αγράμματου νεόπλουτου, τις μπομπαρδισμένες σάρκες με αλκοολούχα παραμυθιάσματα, τα οργιώδη ξεσαλώματα που πασσάλωναν την ελευθερία για να γευτούν την ψευδαίσθηση της κραιπάλης, μιας και η αυθεντική απαιτεί κότσια ώστε να γίνει μια κατάσταση έκστασης και παιχνίδια με τον σκοτεινό εαυτό μας, τον θανατηφόρο.
Τελευταίο αντίο
Ευαγγελίας Αλιβιζάτου
Βαραίνει το μέσα μου, τυραννώντας με για τα δικά σου πάθη.
Τα παίρνω στη δύσμοιρη πλάτη μου, γεμάτη μαχαιριές και ανείπωτες πληγές.
Χαρακιές βαθιές αγγίζουν τις φλέβες μου.
Γεωγραφικοί περίπατοι: Apulia
Δεν έχω πάει σε πολλά από τα μέρη που θα ήθελα. Σε πολύ περισσότερα δεν θα πάω ποτέ. Είχα την τύχη όμως να επισκεφθώ πρόσφατα την νοτιοδυτική Ιταλία. Σκέφτηκα λοιπόν να ξεκινήσω τους γεωγραφικούς περιπάτους από κει.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, όμως. Είναι γνωστό, σε όσες/ους ασχολούνται μ' αυτά, ότι οι αεροπορικές εταιρείες έχουν κατά καιρούς προσφορές για διάφορους προορισμούς. Σχεδόν ποτέ η προσφορά δεν είναι η διαφημιζόμενη. Υπάρχουν επιπλέον επιβαρύνσεις που έχουν να κάνουν με τους φόρους, τις αποσκευές και άλλα διάφορα. Στην περίπτωσή μας όμως, όπως θα δούμε στο τέλος, συνέβησαν κι άλλα απρόβλεπτα.
Αδάμ και Έβελιν
Συνεχίζουμε την περιήγηση στην τιμωρημένη, ως υπαίτιας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, Γερμανία με προηγούμενο «σταθμό» το μυθιστόρημα Τρανζίστορ του Λουτς Ζάιλερ. Τώρα με το Αδάμ και Έβελιν.
Οι φωτεινές χρωματικές διαβαθμίσεις στα έργα του Τέρνερ
Ο Ουίλιαμ Τέρνερ (Joseph Mallord William Turner/J.M.W. Turner) γεννήθηκε στο Μέιντεν Λέιν του Κόβεντ Γκάρντεν στο Λονδίνο, τέλη Απριλίου του 1775, αν και η ακριβής ημερομηνία γέννησης είναι αμφισβητούμενη. Γιος του Ουίλιαμ Τέρνερ, κουρέα και περουκιέρη και της Μέρι Μάρσαλ, κόρης χασάπηδων.
Το 1785, η μητέρα του παρουσίασε συμπτώματα ψυχικής διαταραχής και νοσηλεύτηκε στο Φρενοκομείο. Ο Τέρνερ διέμεινε με τον εκ μητρός θείο του Τζόσεφ Μάλορντ και φοίτησε στο σχολείο του Μπρέντφορντ. Περί το 1786 πήγε στο Μάργκεϊτ στο Κεντ όπου ζωγράφισε σχέδια με απόψεις της πόλης και της περιοχής. Ήδη από εκείνη την περίοδο ο πατέρας του εξέθετε έργα του γιου του στη βιτρίνα του κουρείου του και υπερηφανευόταν για το ταλέντο του γιου του.
Το ψέμα
Μια δροσερή κωμωδία, που φιλοδοξεί δικαίως να μας διασκεδάζει αυτές τις ημέρες που η ζέστη γίνεται αφόρητη, φιλοξενεί το θέατρο Λαμπέτη στην ταράτσα του με τον τίτλο Το ψέμα.
Μια έξυπνη, ανατρεπτική, τρυφερή κωμωδία καταστάσεων του Γάλλου συγγραφέα, βραβευμένου με Όσκαρ, Φλοριάν Ζελέρ σε σκηνοθεσία του Μανώλη Δούνια, με τους Κατερίνα Νικολοπούλου, Ντάνη Γιαννακοπούλου, Πέτρο Λαγούτη και Νίκο Γκέλια, που απαρτίζουν τα δύο ζευγάρια που μας επιφυλάσσουν πολύ καλές ερμηνείες και μια εξαιρετική παρουσίαση αυτής της σύγχρονης κωμωδίας ενώ αβίαστα περνούν από το κωμικό στοιχείο στο δραματικό, με τόλμη και φυσικότητα.