Ένα ποίημα
Μάνου Καραβασίλη
Ένα ποίημα, μην κοιτάς που σε κοιτάζω, και θα ζήσει για πάντα στο φως
Δεν είναι η τέχνη που το δέχεται μοναχά για λίγες στιγμές
Μα είναι η ζωή που αγαπά, αυτές τις λίγες της αγάπης γραμμές
Στις παρυφές του ονείρου περπάτησα…
Επέλεξα να διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο των εκδόσεων Λευκή σελίδα, για δύο λόγους. Ο ένας είναι γιατί το βιβλίο ανήκε στην κατηγορία ποίηση και ο δεύτερος γιατί με κέρδισε ο τίτλος του από την πρώτη στιγμή.
Το βιβλίο ήταν αντάξιο των προσδοκιών μου και κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης, προστέθηκε ένας επιπλέον λόγος για να του προσδώσει συναισθηματική αξία. Η συγγραφέας του Λιλή Λέκκα-Μπινιάρη δεν είναι στη ζωή. Το βιβλίο εκδόθηκε μετά από ενέργειες των γιων της Βαγγέλη και Δημήτρη, οι οποίοι συγκέντρωσαν ποιήματα και κείμενα της δημιουργού, δίνοντας πνοή στο βιβλίο, καταθέτοντας με αυτόν τον μοναδικό τρόπο ένα κομμάτι της ψυχής της ποιήτριας στο χαρτί.
Μνήμες
Γαβριέλλας Νεοχωρίτου
Είναι κάποια βράδια
Που φυσάει, φυσάει
πολύ…
Νοτίζει ο καιρός…
Νοτίζουν τα μάτια μου…
Άκρως συμπαντικό
Η Σάρλοτ Τζόουνς είναι Αγγλίδα ηθοποιός, σεναριογράφος και θεατρική συγγραφέας. Το έργο της «Άκρως συμπαντικό» (πρωτότυπος τίτλος Humble Boy) παίχτηκε για πρώτη φορά το 2001 στη σκηνή Cottesloe του Εθνικού Θεάτρου στο Λονδίνο με πρωταγωνιστές τον Σάιμον Ράσελ Μπιλ και την Νταϊάνα Ρινγκ και κέρδισε αρκετά βραβεία, ανάμεσά τους δύο βραβεία Ολίβιε για τα σκηνικά του και για δεύτερο γυναικείο ρόλο. Έκτοτε παρουσιάστηκε σε πολλές σκηνές ανά τον κόσμο, όπως στο Τορόντο, στο Βανκούβερ και στην Αλμπέρτα.
Γιατί σε μένα;
Γιάννη Σμίχελη
Η ανάγκη να γράψω τα παρακάτω κείμενα
Οφείλεται στο αναπάντητο μέχρι σήμερα ερώτημα
Γιατί σε μένα;
Σίγουρα η θέση του οικογενειακού εστιατορίου
Στο κέντρο μιας μικρής πόλης
Είναι χώρος συνάντησης παρά πολλών κατοίκων της
Το χρέος της αλήθειας, Μισέλ Φουκό
Εισαγωγή
Το φθινόπωρο του 1983, ένα χρόνο πριν από τον θάνατό του, ο Μισέλ Φουκό, έκανε έξι μαθήματα στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, αφιερωμένα σε ένα θέμα ιδιαίτερα ενδιαφέρον, την ελληνική «παρρησία».
Πρόκειται ουσιαστικά για ένα τμήμα μιας ευρύτερης έρευνας στην οποία ο Φουκό αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ο Γάλλος φιλόσοφος ανατρέχει στις ρίζες της «κριτικής παράδοσης της Δύσης». Στόχος του είναι η συγκρότηση μιας «γενεαλογίας της κριτικής στάσης στη δυτική φιλοσοφία». Στο επίκεντρο της έρευνάς του βρίσκεται η Ελλάδα και η αρχαιοελληνική φιλοσοφία. Στην Ελλάδα του 5ου π.Χ. αιώνα, ο Φουκό, συναντάει τα πρώτα ίχνη μιας αρετής που χάνεται έπειτα στο χριστιανικό κόσμο. Το όνομα αυτής της αρετής είναι «παρρησία». Το νόημά της είναι: «να λέμε την αλήθεια».
Λογικό-ηθικό ερώτημα αλήθειας
Η «αλήθεια» είναι η θεμελιώδης έννοια της φιλοσοφίας. Όταν γίνεται λόγος για την αλήθεια αναδύονται αμέσως δύο προβλήματα. Το πρώτο είναι το «λογικό-επιστημολογικό» πρόβλημα, το πρόβλημα δηλαδή του προσδιορισμού των κριτηρίων τα οποία μας επιτρέπουν να διακρίνουμε αν μια πρόταση είναι αληθινή ή όχι. Το δεύτερο πρόβλημα είναι το «ηθικό-πολιτικό», το πρόβλημα δηλαδή της δυνατότητας να λέμε την αλήθεια, όπου κρίνεται όχι η τυπική ορθότητα του λόγου, αλλά το δικαίωμα ή η υποχρέωση να λέμε την αλήθεια.
Η Ελευθερία Καραδήμου Στο σύμπλεγμα της αράχνης
Ελευθερία Καραδήμου: Η ιδέα μου ήρθε για πρώτη φορά σε ηλικία 8 χρονών. Ήθελα με τον δικό μου τρόπο να γράψω μια ιστορία και τον έλεγχο να τον έχω εγώ, δηλαδή να μπορώ εγώ να κάνω μια αρχή, μέση και φυσικά να δώσω ένα δικό μου τέλος. Έτσι και άρχισα να γράφω. Φυσικά σε κάθε βιβλίο υπάρχει και μια αληθινή ιστορία. Φυσικά το εμπλουτίζω με δική μου φαντασία πάντα… Έτσι το πρώτο μου βιβλίο το έχω γραμμένο σε σχολικό τετράδιο. Και από τότε έχω γράψει συνολικά 15 βιβλία και ένα από αυτά είναι και το «Σύμπλεγμα της αράχνης». Η ιδέα του βιβλίου, μου ήρθε όταν άκουσα κάποιος να λέει την ιστορία του, ότι γνώρισε και αγάπησε τη γυναίκα του, που ήταν 20 χρόνια μικρότερή του και τελικά μετά από κάποια χρόνια γάμου, αυτή τα έμπλεξε με κάποιον υπάλληλό του… Τώρα όλα τα υπόλοιπα είναι δική μου φαντασία.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Ε.Κ.: Μου αρέσει να γράφω πάντα περιπέτειες και να έχουν πάντα το πάθος την ίντριγκα και το έγκλημα. Για αυτό τον λόγο τα περισσότερα βιβλία μου είναι αστυνομικά ή κρατούν ένα κομμάτι θρίλερ μέσα τους. Μου αρέσει να υπάρχει ησυχία όταν γράφω και για αυτό τον λόγο τις περισσότερες φορές απομονώνομαι.