Η Μαρία Συλαϊδή για Ένα πιο σκοτεινό φως

Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;

Μαρία Συλαϊδή: Θα μου επιτρέψετε να κάνω μια μικρή αναδρομή, ίσως, και στη δική σας παιδική ηλικία για να καταλάβετε γιατί επέλεξα να γράψω το συγκεκριμένο βιβλίο.

Λοιπόν, μια από τις πλέον γνώριμες σκηνές της παιδικής μας ηλικίας, είναι η ανάγνωση ενός παραμυθιού από κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο. Άλλοτε οι γονείς, άλλοτε οι παππούδες, άλλοτε τα μεγαλύτερα αδέρφια παίρνανε τον ρόλο του αφηγητή και μας μετέφεραν σε μέρη μαγικά, με βασίλισσες, ιππότες, δράκους και φτερωτά άλογα. Με όπλο μας τη φαντασία, ταξιδεύαμε κι εμείς μαζί με τους ήρωες περιμένοντας το happy end στην ιστορία τους.

Άλλες φορές πάλι η ιστορία άλλαζε και κάνοντας κύκλο ολόγυρα από φίλους ξεκινούσε μια διαφορετική ιστορία. Ένα παραμύθι τρομακτικό όπως άλλωστε ήταν και τα περισσότερα κλασικά παραμύθια που σήμερα γνωρίζουμε λιγάκι διαφορετικά αφού ο Ντίσνεϊ ωραιοποίησε μερικά από αυτά.

Ο αποχαιρετισμός

Χρήστου Ντικμπασάνη

Μέσα απ' το σπασμένο τζάμι

των πρώιμων προσδοκιών μου

κοιτάζω με τα μάτια

γεμάτα δάκρυα καυτά

έναν ευτυχισμένο, πολύχρωμο κόσμο

που δεν υπάρχει

Παρακμιακοί λαβύρινθοι

Γιάννη Σμίχελη

17

Με την υπογραφή των μνημονίων κι επίσημα ο λαός χωρίζει από το έθνος

η παρακμή του τελευταίου διαρκεί τόσο όσο η μεταπολίτευση.

Μιλάω για την εποχή που επικρατεί το έθνος, αυτές οι κορόνες του Ανδρέα

ήταν και πιο λαμπερές κι από τα βασιλικά στέμματα

Εμφανιζόταν ο μίστερ ζιβάγκο και πρωτοπόρος στον τρίτο δρόμο προς τον σοσιαλισμό

μ' ανθρώπινο πρόσωπο, στην πορεία βέβαια σκόνταψε στο Μάαστριχτ και

κατέληξε κουτρουβαλώντας στα σκαλιά του Λευκού Οίκου.

Πάντως ο λαϊκός πολιτισμός αρχίζει και φθίνει, οι Έλληνες το ρίχνουν στον τουρισμό

εγκαταλείπουν χωριά, χωράφια και ψαρόβαρκες, στάνες, γίδια και καπνά

για να γίνουν ξενοδόχοι, σερβιτόροι, εστιάτορες και καμάκια.

Η Maria Kotrotsou και το Reconnection

Πώς ξεκίνησε το μουσικό ταξίδι;

Maria Kotrotsou: Από πολύ μικρή ηλικία. Ήμουν τεσσάρων χρονών όταν οι γονείς μου με έπαιρναν στην όπερα μαζί τους. Με είχε σαγηνεύσει η κλασική μουσική, αφού ήταν γνώριμο άκουσμα, καθώς στο σπίτι ακούγαμε συχνά ερμηνευτές της κλασικής. Έξι χρονών ήμουν όταν πήρα τα πρώτα μαθήματα πιάνου. Το σημαντικό για μένα ήταν ότι στην αρχή το θεωρούσα ως παιχνίδι και όχι ως υποχρεωτική ενασχόληση, γι' αυτό και δεν δυσανασχέτησα ποτέ ως παιδάκι όταν έπρεπε να κάτσω να διαβάσω. Στη συνέχεια, κι αφού απέκτησα μια άλφα πειθαρχία, είχε γίνει κομμάτι της ζωής μου πια και αποφάσισα να γίνω συνοδοιπόρος με τη μουσική σε αυτό το όμορφο ταξίδι.

Boris Vian, ο λιποτάκτης

(ή τα τριάντα εννέα σκαλοπάτια)

«Δεν βρίσκομαι στη Γη για να σκοτώνω τους κακόμοιρους τους ανθρώπους», γράφει τραγουδιστά ο Boris Vian στον Πρόεδρο, ελπίζοντας ότι θα το διαβάσει αν έχει χρόνο και τονίζοντάς του ότι δεν έχει καμία διάθεση να τον πικράνει. Του υπενθυμίζει επίσης ότι «αν χρειάζεται να δοθεί αίμα μπορεί να δώσει το δικό του, για το καλό παράδειγμα». Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε δηλαδή. Το γράμμα αυτό είναι το τραγούδι Le déserteur (Ο λιποτάκτης). Το πιο γνωστό τραγούδι του, από τα απροσδιόριστου αριθμού που έχει γράψει.

Δάκρυ στη θάλασσα

Σας έχει τύχει να είστε στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή; Να βρεθείτε μπλεγμένοι σε μια υπόθεση χωρίς να έχετε την παραμικρή ιδέα για τα γεγονότα;

Σίγουρα σε πολλούς έχει συμβεί και στην ίδια κατηγορία ανήκει και η Άλκηστη, η ηρωίδα της Ασπασίας Βλάχου. Η Άλκηστη λοιπόν, είναι εσωστρεφής, δοτική, ξέρει να κρατά καλά φυλαγμένα τα συναισθήματά της εμποδίζοντας την εκδήλωσή τους και μπορεί να πείσει τους ανθρώπους γύρω της ότι είναι καλά κι ας μην είναι.

Μα στ' αλήθεια

Νεφέλης Πηγή

Μα στ' αλήθεια πού πας

Κάποτε αυτός ο άνθρωπος θα σε εκδικηθεί

δεν είναι ψέματα, χάθηκαν τα λόγια, έφυγε το χαμόγελο

τώρα κατά πού ν' απλώσω τα χέρια

που λείπεις εσύ, τώρα σε ποιον θα χαμογελάσω, μα στ' αλήθεια πού πας

μάτωσαν τα χέρια μου να σε αναζητώ

χαμένη άνοιξη γύρνα –γύρνα έστω για λίγο

Κόντρα στα κύματα, Αθέατος επιβάτης και Δρομολόγια μνήμης

Τρεις ποιητικές συλλογές που μου έκαναν παρέα αυτό το καλοκαίρι –επειδή κυκλοφόρησαν καλοκαίρι– με διαφορετική ματιά καθεμιά τους αλλά με άξιο λόγο ύπαρξης και ουσίας. Αυτές είναι· δώστε τους μια θέση στη ζωή σας. Όλες κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Βακχικόν.