Ένα από τα πιο γλυκά βιβλία πεζογραφίας που διάβασα τον τελευταίο καιρό είναι Το Μαριουλάκι της Μαργαρίτας Στ. Κοντού, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν. Κι επίτηδες δεν το χαρακτηρίζω ως μυθοπλασία καθώς, όπως γίνεται σαφές, η ιστορία της Μαρίας, της ηρωίδας της νουβέλας αυτής, είναι αληθινή.
Το Μαριουλάκι
Ένα από τα πιο γλυκά βιβλία πεζογραφίας που διάβασα τον τελευταίο καιρό είναι Το Μαριουλάκι της Μαργαρίτας Στ. Κοντού, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν. Κι επίτηδες δεν το χαρακτηρίζω ως μυθοπλασία καθώς, όπως γίνεται σαφές, η ιστορία της Μαρίας, της ηρωίδας της νουβέλας αυτής, είναι αληθινή.

Μετανάααστες ή Είμαστε πάρα πολλοί πάνω σ' αυτήν τη βάρκα
Το θέατρο Σημείο φιλοξενεί μια παράσταση που γράφτηκε το 2016 από τον Ματέι Βιζνιέκ και επιτέλους ήρθε η σειρά μας να παρουσιαστεί και στο ελληνικό κοινό. Άλλωστε, το θέμα μάς αφορά πολύ περισσότερο από άλλες χώρες αφού είμαστε κόμβος μεταφοράς παράνομων μεταναστών που στοιβάζονται σαν ζώα και δυστυχώς πολλές φορές δεν καταφέρνουν να πατήσουν στεριά και πνίγονται στο Αιγαίο.
Δημήτρης Αθανίτης
Ο Δημήτρης Αθανίτης είναι ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες, με πάνω από 60 βραβεία και με αναλύσεις του έργου του στη διεθνή βιβλιογραφία. Είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ιδρυτικό μέλος και πρώτος γραμματέας της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και πρώην πρόεδρος της Ένωσης Σκηνοθετών Παραγωγών. Γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε σινεμά και αρχιτεκτονική με υποτροφία.
Η περιπέτεια του βλέμματος (2023), η ενδέκατη ταινία του, έκανε πρεμιέρα ως επίσημη συμμετοχή στο 64ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, κέρδισε το Βραβείο ταινίας τέχνης στο 12ο AIDFF και άλλα 5 διεθνή βραβεία.
Η Μήδεια (2022), από το αριστούργημα του Ευριπίδη, κέρδισε 24 διεθνή βραβεία και χαρακτηρίστηκε ως μια «οπτική και ακουστική έκσταση, σπάνια στο σινεμά σήμερα», ενώ έμεινε στις αθηναϊκές οθόνες για 54 συνεχόμενες εβδομάδες, κάνοντας ένα μοναδικό ρεκόρ.
Θάνατος ala gourmet
σε σκηνοθεσία του Ορέστη Τρίκα και κείμενο του Μάνου Σφυράκη, που συμμετέχει στην σκηνή μαζί με τους Γιώτα Βερούχη (Ελβίρα), Άγγελο Δεληκάρη (Άγγελος), Μαρία Λώλα (Πέρσα), Τζωρτζίνα Μεγαδούκα (Πέπη). Η Βασιλική Ανδρίτσου έχει αναλάβει την αφήγηση και την επικοινωνία η Άντζυ Νομικού.
Ήρθες και χθες
Νεφέλης Πηγή
και ήταν τα χέρια σου απλωμένα λες και ζητούσες ελεημοσύνη.
Ήρθες και χθες κι ήταν τα μάτια σου γεμάτα δάκρυα
Ταξιδεύοντας στο σύμπαν
Χρήστος Ντικμπασάνης
Ο νους ταξιδεύει γοργά,
πιο γρήγορα απ' το αστρόπλοιό μου
Μα τα μάτια μου κοντόθωρα
Δεν προσομοιώνονται
με το ατελεύτητο του Σύμπαντος
Η στήλη του λόγου
Η μετανεωτερική Βαβέλ
Η μετακοινωνία και η μετατεχνολογική φάση εξέλιξης
Μέρος δεκατοτρίτο [συνέχεια από το προηγούμενο]
Ο Condorcet, που γεννήθηκε το 1743, είκοσι τρία χρόνια πριν από τον Malthus, δεν υπήρξε μόνο ο γνωστός αγωνιστής υπέρ των δικαιωμάτων του ανθρώπου, αλλά και ο πρώτος που εφάρμοσε το λογισμό των πιθανοτήτων και τη στατιστική μέθοδο στη μελέτη των κοινωνικών φαινομένων, ιδρύοντας έτσι την «κοινωνική μαθηματική». Ο Condorcet ήθελε με όλα αυτά να υπολογίσει τον ρόλο των διαφόρων περιβαλλοντικών παραγόντων και των κοινωνικών πρακτικών στις παραμέτρους του πληθυσμού (διάρκεια ζωής, κατανομή των φύλων κ.α., ακόμη και στις «ηθικές ιδιότητες»). Προπαντός όμως, κατά τον Andrè Bèjin, ο Condorcet άνοιξε τον δρόμο στον «δημοκρατικό ευγονισμό», τον οποίο ορίζει ως «ένα βιοπολιτικό σχέδιο βελτίωσης του ανθρώπινου είδους στο πλαίσιο των εθνών, σχέδιο που θα εφαρμοστεί προς όφελος του πλήθους των πολιτών, με σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και υπό τη φωτισμένη διεύθυνση ενός επιστημονικού κλήρου, που θα δρα ως παιδαγωγός του λαού».