Νυχτερινοί Ψίθυροι

Πάντα με έπνιγε αυτή η άναρχη ανάγκη έκφρασης των συναισθημάτων μου…

Κοίμησα τους φόβους και τις ανησυχίες μου, βάζοντας τις λέξεις σε σειρά…

Και ξύπνησα θύμησες λησμονημένες…

Κι έκανα τις σκέψεις μου στιχάκια της στιγμής.

Κι αυτή είναι η μοναδική, η απόλυτή μου δύναμη.

Αυτά μας γράφει στο οπισθόφυλλο της ποιητικής της συλλογής η Μιράντα, με ειλικρίνεια, ευαισθησία και αισιοδοξία, παρουσιάζοντάς μας το πρώτο της έργο.

Μία νέα συγγραφέας, λοιπόν, που τώρα ξεκινάει το ταξίδι της στον χώρο της λογοτεχνίας. Μία νέα συγγραφέας με μια πένα μαγική και πολλά υποσχόμενη. Λένε πως ποιητές δεν υπάρχουν στις μέρες μας. Λένε πως είναι δύσκολο να ντύνεσαι τη φορεσιά του ποιητή. Και αυτή είναι η παγίδα. Η ποίηση κατοικεί μέσα μας και ολόγυρά μας. Ένα είδος ποίησης είναι η ίδια μας η ζωή. Πώς γίνεται λοιπόν να βρισκόμαστε τόσα χιλιόμετρα μακριά της, επειδή η ιστορία της ανθρωπότητας ανέδειξε μεγάλα ταλέντα κατά το ένδοξο παρελθόν; Και γιατί το παρελθόν πρέπει να ορίζεται πάντοτε ανώτερο και καλύτερο από το παρόν; Ή και το μέλλον;

Η Νίνα Μπούρη και ο Σάλος

Όλα ξεκινούν από την εφημερίδα Μέλανθος και τα μέλη από τα οποία απαρτίζεται, που εξειδικεύονται στο αστυνομικό ρεπορτάζ. Ο Ισαάκ Συκιώτης, ένας εξαίρετος δημοσιογράφος με σπουδές στην Αμερική και μεγάλη πείρα στο συγκεκριμένο αντικείμενο, ενημερώνεται από μία συνεργάτιδά του πως μία διάσημη τραγουδίστρια, η Σία, έχει δημοσιεύσει ένα παράξενο βίντεο στο διαδίκτυο. Εκείνη ισχυρίζεται ότι ακούει αλλόκοτους ήχους. Εκείνος πιστεύει πως όλα αυτά είναι στο μυαλό της. Όμως η συνεργάτιδά του, η Σίλβια, επιμένει πως αυτή η ιστορία θα εκτοξεύσει την εφημερίδα τους στα ύψη. Το ίδιο ισχυρίζεται και ο επικεφαλής τους.

Έτσι, μέσω αυτής της υπόθεσης και της βοήθειας του αστυνομικού Πελέκη, οι δυο τους καταφέρνουν και εισχωρούν στο άβατο μονοπάτι της αστυνομίας. Το επόμενο τρομαχτικό χτύπημα έρχεται, τόσο για την τραγουδίστρια όσο και για τα υπόλοιπα θύματα του άγνωστου εγκληματία, δημιουργώντας μία ατσαλένια αλυσίδα η οποία τους σφίγγει όλους από τον λαιμό. Οι πρωταγωνιστές φλέγονται, σε μία προσπάθεια να βρουν τον θύτη, την ίδια στιγμή που αθώοι άνθρωποι απειλούνται και χάνουν αναπάντεχα τις ζωές τους.

Έσσεται Ήμαρ

Θα έρθει η μέρα

Μετά τη νουβέλα Τα βλέπω, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράφημα, έφτασε η στιγμή που διάβασα και το πρώτο μυθιστόρημα της Γιώτας Καλαμαρά: Έσσεται Ήμαρ από τις εκδόσεις Bookstagram.

Για δεύτερη φορά, η Γιώτα κατόρθωσε να με αρπάξει από τα μαλλιά και να με κάνει μέρος του κόσμου της. Αυτός ο κόσμος βέβαια είναι δυσβάσταχτος αλλά πέρα για πέρα εντυπωσιακός. Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας από Ελληνίδα συγγραφέα και δηλώνω ενθουσιασμένη. Όχι επειδή η γη και οι κάτοικοί της έρχονται αντιμέτωποι με τραγικές καταστροφές, αλλά επειδή η Γιώτα έχει το χάρισμα να με καθηλώνει.

Η ιστορία ξεκινά από την Ασία και περνά από όλες τις Ηπείρους. Ολόκληρος ο πλανήτης βρίσκεται σε αναταραχή. Σε κάθε μεριά της γης συναντάμε ήρωες που το παρελθόν και το παρόν τους έρχεται και δένει με τους ήρωες της αμέσως επόμενης ταξιδιωτικής στάσης της συγγραφέως. Η Ευρώπη, η Ωκεανία, η Αφρική, η Αμερική και η Ασία ενώνονται σε ένα σώμα, που νοσεί, πονά και αργοπεθαίνει, το ίδιο και οι κάτοικοί τους. Άλλοι ζουν σε αυτές τις περιοχές μόνιμα κι άλλοι προσωρινά. Κάποιοι φτάνουν στα επικίνδυνα αυτά σημεία για λόγους αναψυχής, εργασιακούς ή για λόγους αναζήτησης ταυτότητας. Σημασία δεν έχει τόσο το τι και το πώς, όσο ο τρόπος που η συγγραφέας κατορθώνει να σε κάνει να αγωνιάς για καθέναν από αυτούς, ακόμα κι αν τους έχεις αφήσει πίσω σου... στις σελίδες του βιβλίου, καθώς στο μυαλό και στην καρδιά σου δεn μένουν ποτέ πίσω.

'Ημισυς

Η πρώτη μου αναγνωστική επαφή με τη συγγραφέα ήρθε μέσω ενός διηγήματός της και ήταν υπέρ αρκετή ώστε να με κάνει να αναζητήσω μεγαλύτερα σε όγκο έργα της. Έτσι, την προσοχή μου τράβηξε η νουβέλα Ήμισυς.

Ξεκινώντας από το εξώφυλλο, να τονίσω ότι με κέρδισε με την πρώτη ματιά, αν και δεν είμαι από τους αναγνώστες που δίνουν ιδιαίτερη έμφαση σε αυτό. Σε συνδυασμό με το κείμενο του οπισθόφυλλου, όμως, με έκανε να επιθυμώ σαν τρελή να το αποκτήσω. Η πρώτη μου σκέψη, προτού καλά καλά αρχίσω να το διαβάζω, ήταν η εξής: Τι θέλει άραγε να μας πει η συγγραφέας μέσω αυτού του ήρωα; Δεν είναι συνηθισμένο άλλωστε να συναντάμε ως πρωταγωνιστή έναν Ήμισυ.

7 καταραμένες ιστορίες

Είχα τη χαρά και την τιμή να γνωρίσω τον Βαγγέλη Ιωσηφίδη στο 51ο φεστιβάλ βιβλίου, που διεξήχθη στο Πεδίον του Άρεως τον Σεπτέμβριο του 2023. Βρισκόταν στο περίπτερο 177 των εκδόσεων Ελκυστής, αρματωμένος με το πάθος του για τη λογοτεχνία και με το επικοινωνιακό ταλέντο του για την καλύτερη εξυπηρέτηση όσων σταματούσαν για να χαζέψουν τα βιβλία. Τολμώ να αναφέρω ότι το πρώτο που πρόσεξα στον Βαγγέλη ήταν η ήρεμη δύναμή του, καθώς είμαι από τους ανθρώπους που, όταν αισθανθούν άνετα σε μία έκθεση βιβλίου, ρωτούν για όλα τα βιβλία που υπάρχουν πάνω στον πάγκο. Οι δικές μου αναγνωστικές αναζητήσεις, αν και μου αρέσει να διαβάζω σχεδόν τα πάντα, στρέφονται πάντοτε στις ιστορίες που καλύπτονται από ένα πέπλο μυστηρίου. Έτσι, χωρίς να θυμάμαι καλά καλά το ονοματεπώνυμο του συνομιλητή μου, το βλέμμα μου έπεσε εντέλει πάνω στις 7 καταραμένες ιστορίες. Σε ένα δικό του έργο, που η αλήθεια είναι ότι άργησα να το ολοκληρώσω. Η ανάγνωσή του άρχισε τον Σεπτέμβριο του 2023 και τελείωσε τον Φεβρουάριο του 2024. Έφτασε λοιπόν η στιγμή να μοιραστώ μαζί σας αυτό το υπέροχο ταξίδι!

13 κρυστάλλινα δάκρυα της συγγραφέως Ράνιας Παντελίδου

Ουρανία μου, καλώς ήρθες στο koukidaki.gr! Το πρώτο που θα ήθελα είναι να μας δώσεις μερικές πληροφορίες για τον εαυτό σου, ώστε να σε γνωρίσουμε καλύτερα εμείς που ήδη σε ξέρουμε και να μάθουν για εσένα όσοι δεν είχαν την τύχη να σε γνωρίσουν.

Ράνια Παντελίδου: Πρώτα από όλα θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνετε.

Ονομάζομαι Ουρανία Παντελίδου, οι φίλοι και οι αναγνώστες του βιβλίου με γνωρίζουν ως Ράνια Παντελίδου. Έχω γεννηθεί στη δυτική Γερμανία όμως επέστρεψα στην ηλικία των δέκα ετών στην Ελλάδα. Είμαι παντρεμένη, μητέρα και γιαγιά –νεότατη θέλω να πιστεύω.

Πότε άρχισες να γράφεις και γιατί;

Ρ.Π.: Ξεκίνησα να γράφω εδώ και έξι περίπου χρόνια. Η φλέβα φυσικά υπήρχε από την ηλικία των τριάμισι ετών. Μου άρεσε συνεχώς να δημιουργώ ιστορίες φανταστικές, να παίζω ρόλους και φυσικά να τις διηγούμαι συνεχώς. Όσο λοιπόν ήμουν νέα τα θυμόμουν όλα. Όταν όμως άρχισαν να περνούν τα χρόνια, οι εγγονές ζητούσαν επανάληψη του παραμυθιού. Το αποτέλεσμα ήταν να μην το θυμάμαι και να στεναχωρώ τις αγάπες μου. Έτσι πήρα την απόφαση να τα γράφω.

Στην πορεία, οι διαδικτυακές μου φίλες άρχισαν να ζητούν διάφορες ιστορίες εκτός των παιδικών, για ενήλικες. Και να 'μαι τώρα, 6 χρόνια μετά, να έχω εκδώσει το πρώτο μου αστυνομικό μυθιστόρημα. Ως τον Μάιο θα υπάρχουν και 4-5 ιστορίες μου σε συλλογικές εκδόσεις. Ποίηση, παραμύθια, αστείες ιστορίες, φαντασίας και μυστηρίου.

Προμηθέας Εσταυρωμένος

Σάββατο 2/12/2023

Ο Δεκέμβριος μας έχει υποδεχτεί με τις καλύτερες διαθέσεις. Το κλίμα είναι ήδη γιορτινό στους δρόμους και στις καρδιές μας. Το κρύο δεν έχει μπει για τα καλά ακόμη και αφού ο ήλιος έχει πέσει, εγώ και ο σύζυγός μου, φεύγουμε από το σπίτι για να παρακολουθήσουμε την παράσταση.

Ο κόσμος έχει μαζευτεί έξω από το θέατρο και περιμένει. Εμείς μπαίνουμε αμέσως μέσα παρατηρώντας τον χώρο γύρω μας· είναι μικρός, ζεστός και ντυμένος με τη χριστουγεννιάτικη φορεσιά του. Αφού περνάμε το ταμείο, βρισκόμαστε σε ένα σαλονάκι.

Μπροστά μας είναι το Secret room, όπου και θα παρακολουθήσουμε την παράσταση, και ολόγυρά μας κλασικά έπιπλα. Στα δεξιά μας ένα όμορφο πιάνο και στα αριστερά μας ο καναπές με τις πολυθρόνες και το παραδοσιακά στολισμένο δέντρο. Η ατμόσφαιρα είναι θερμή και οικεία.

Παρουσίαση του μυθιστορήματος «Έρεβος»

Το Έρεβος έρχεται να παρασύρει την ψυχή σου, να τη ρουφήξει και να την ξεράσει στα Τάρταρα. Ανοίγοντας αυτό το βιβλίο, χρειάζεται να είσαι έτοιμος να συναντήσεις τα σκοτάδια σου. Μην διστάσεις, όμως, γιατί αυτή η κίνηση θα είναι η λύτρωσή σου.

Η Τάρα σε γραπώνει από τον λαιμό και σε βυθίζει στον κόσμο της απελπισίας, του πόνου και του θρήνου για όσα της στέρησαν τα τέρατα του κόσμου μας. Ενός κόσμου που έχει μάθει να τα θρέφει και να σκύβει το κεφάλι απέναντί τους, υποταγμένος στα χέρια και τις αποφάσεις τους.

Ο Κέλαν, το Έρεβος, σε αρπάζει από τα μαλλιά και σε αναγκάζει να μάθεις τα πάντα γι' αυτόν. Αλλά μη φοβάσαι· τα πελώρια, εβένινα φτερά του έχουν τόσο τη δύναμη να σε σύρουν στην υπόγεια φυλακή του όσο και να σε ανεβάσουν στα ουράνια για να σε ελευθερώσουν από τα γήινα δεσμά σου.

Η Ελένη Σίντου και τα Αδαμάντινα τείχη

Είναι μεγάλη η χαρά που νιώθω γράφοντας την άποψή μου για το έργο της αγαπημένης μου Ελένης Σίντου, που είχα την τιμή να γνωρίσω φέτος στη 19η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης. Η Ελένη είναι μία γυναίκα επικοινωνιακή και πρόσχαρη που αγαπάει το βιβλίο και φαίνεται πως παθιάζεται με ό,τι καταπιάνεται και έχει ένα μυαλό ανήσυχο και γεμάτο εποικοδομητική περιέργεια. Το σπινθηροβόλο, διεισδυτικό βλέμμα και η φιλική της διάθεση με οδήγησαν στα παραπάνω συμπεράσματα που αποτέλεσαν και τον κυριότερο λόγο που εξαρχής θέλησα να διαβάσω το βιβλίο της. Η αμέσως επόμενη αιτία ήταν η ενδιαφέρουσα περίληψη στο οπισθόφυλλο και το γεγονός ότι η κεντρική ηρωίδα της χαρακτηρίζεται σε αυτό ως μια ψυχρή σκύλα... Τι πιο εντυπωσιακό, λοιπόν, από το να χαθείς στον κατασκοπικό και περιπετειώδη κόσμο της σκύλας Bell Jefferson;

Πνοές από μελάνι

Μετά από πολλά χρόνια, έπιασα στα χέρια μου ένα λογοτεχνικό έργο που απευθύνεται σε εφήβους –όχι απαραίτητα, καθότι το λάτρεψα κι εγώ, που δεν ανήκω στο συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό.

Διαβάζοντας την περίληψη αισθάνεσαι να σε κυριεύει ένα μικρό κύμα ανατριχίλας, όμως δεν πρόκειται για μία τρομακτική ιστορία. Θα έλεγα ότι ο τρόπος που έχει αναπτυχθεί δεν έχει σκοπό να ανατριχιάσει τον αναγνώστη, αλλά να τον βυθίσει εξαρχής στον μαγικό και ανατρεπτικό κόσμο των βιβλίων.

Η τελευταία φράση, χαρακτηρίζει όλες τις σελίδες του κι αυτό είναι εντυπωσιακό!

Το μεγαλείο της ψυχής

Το εξώφυλλο αυτού του βιβλίου, με τη χρυσή καρδιά της μάνας, έτσι θα την ονομάσω –μιας και η λέξη «mom» είναι σκαλισμένη πάνω της– και με τα απαλά ροζ και μοβ χρώματα, μου δημιούργησε μια ευχάριστη διάθεση να το διαβάσω. Αυτή ήταν η πρώτη μου εντύπωση σύμφωνα με το παρουσιαστικό του, και σε αυτήν την περίπτωση ταιριάζει άψογα το ρητό: «Μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του.». Η δική μου τουλάχιστον κρίση ήταν λανθασμένη, διότι πίστευα πως θα ταξίδευα στον ροζ κόσμο της μητρότητας, που εννοείται ότι δεν είναι πάντα ονειρικά πλασμένος, αλλά το ένστικτό μου με προϊδέασε ότι θα διάβαζα μία δυνατή και όμορφη ιστορία για τον ρόλο, ας μου επιτρέψετε την έκφραση, της μάνας στη ζωή του παιδιού, είτε πρόκειται για το βιολογικό της παιδί είτε όχι. Άλλωστε μάνα δεν είναι μόνο αυτή που τίκτει, αλλά και αυτή που χαρίζει φροντίδα και αγάπη στα παιδιά. Ομολογώ λοιπόν πως, όσον αφορά την πρώτη μου εντύπωση, απογοητεύτηκα.

Η Πηνελόπη Πιατουλάκη και ο Έρωτας φωτιά

Αχ! Αυτό το βιβλίο είναι όντως ένας έρωτας φωτιά! Ξεκινάς την ανάγνωση και παγιδεύεσαι μέσα του· σε αυτή τη μικρή φλόγα που ανάβει καθώς σιγά σιγά γνωρίζεις τους ήρωες και έρχεσαι σε επαφή με τους χαρακτήρες και τον αξιολάτρευτο κόσμο τους. Τότε η φλόγα ολοένα και δυναμώνει και δεν θες να το αφήσεις για κανέναν λόγο. Η συγγραφέας δημιουργεί υπέροχες εικόνες στο μυαλό σου και ταυτόχρονα σε ταξιδεύει από την Ελλάδα στη ρομαντική Ιταλία και από κει βαθιά στις σκέψεις, στις εμπειρίες και στα συναισθήματα των πρωταγωνιστών. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που ναι μεν είναι αισθηματικό, αλλά αγγίζει πολλά από τα κοινωνικά ζητήματα που μας αφορούν όλους. Άμεσα. Και μάλιστα όσο πιο άμεσα γίνεται, διότι τα κυριότερα από αυτά αγγίζουν δίχως έλεος τις ευαίσθητες και αγνές ψυχές των παιδιών μας.

Τα βλέπω

Γιώτα Καλαμαρά. Μία συγγραφέας που μέχρι πρότινος δεν είχε τύχει να ακούσω το όνομά της και που, όπως βλέπω στο βιογραφικό της, το πρώτο της προσωπικό έργο είναι το βιβλίο που «έπεσε» στα χέρια μου, καθηλώνοντάς με. Η Γιώτα Καλαμαρά με «τράβηξε από τα μαλλιά» και με έκανε να ξενυχτήσω, αφού προτίμησα να κάνω μια βουτιά στις σελίδες της νουβέλας της αντί να παρακολουθήσω κάποια ταινία ή να πέσω νωρίς για ύπνο. Και καλά έκανα. Το ξενύχτι μου «μαζί της» ήταν ένα από τα πιο απολαυστικά!

Ελουάζ

Γιάννη μου, καλώς όρισες στο koukidaki.gr.

Το έργο σου «Ελουάζ» ήταν το πρώτο που είχα την τιμή να διαβάσω και ομολογώ πως αισθάνομαι πολύ τυχερή που γνώρισα την πένα σου και εσένα προσωπικά. Ποιες παραπάνω πληροφορίες θα ήθελες να μας δώσεις για αυτή την –κινηματογραφική θα έλεγα– νουβέλα;

Γιάννης Πιταροκοίλης: Κατ' αρχήν να σε ευχαριστήσω προσωπικά Ελένη για την τιμή που μου κάνετε, τόσο εσύ, όσο και το εξαίρετο koukidaki, να μιλήσουμε για την «Ελουάζ».

Η νουβέλα γράφτηκε το 2019. Είναι ένα δραματικό θρίλερ με σαφή κοινωνικά χαρακτηριστικά και μηνύματα. Το δίδυμο των κεντρικών πρωταγωνιστών είναι η Ελουάζ, μία νεαρή γυναίκα, όπως θα την γνωρίσουμε με το υποκοριστικό της αυτό, που έχει άμεση σχέση με την ίδια τη ζωή και τις στιγμές της. Η ζωή και τα τραγικά της βιώματα, ενταγμένα μέσα σε ένα εφιαλτικό κοινωνικό απόστημα, είναι αυτά που γεννούν την πλοκή και την εξέλιξή της. Ο σκοτεινός κόσμος των ψυχιατρείων, που λειτουργούν ως γκρίζα άβατα. Οι βρόμικες προθέσεις των ιδιοκτητών τους, το εμπόριο οργάνων σώματος, η διαπλοκή τους. Δίπλα της θα βρεθεί ένας ποινικολόγος, που οι συγκυρίες θα τον φέρουν να σηκώσει το βάρος των καταιγιστικών εξελίξεων, που ακολουθούν. Αγαπώ τον κινηματογράφο και προσπαθώ στην αφήγησή μου να δίνω, όσο μπορώ, κινηματογραφικό ρυθμό και χαρακτηριστικά.

Cuba Libre

Η άποψή μου για το μυθιστόρημα της Νεκταρίας Μαρκάκη Cuba Libre, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γράφημα.

Ελάτε να χορέψουμε και να ταξιδέψουμε μέσα από μία αστραφτερή παλέτα χρωμάτων· αυτήν που ξεδιπλώνει μπροστά στα μάτια μας η Νεκταρία Μαρκάκη δίνοντάς μας το έναυσμα να διαλέξουμε το αγαπημένο μας, αυτό με το οποίο θα βάψουμε τη ζωή μας για να της δώσουμε ποιότητα, ζωντάνια και πολλούς λόγους ώστε τη ζήσουμε στο έπακρο!

Του έρωτα και του πολέμου

Η Νεκταρία Μαρκάκη γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της στους Φούρνους. Η αγάπη της για τη λογοτεχνία ξεκίνησε στα εφηβικά της χρόνια όταν δοκίμασε να αποτυπώσει στις σκέψεις της σε χαρτί. Η πρώτη της απόπειρα ανάρτησης της δουλειάς της έγινε το 2013 στην πλατφόρμα συγγραφέων wattpad όπου ανέβαζε τα έργα της στα αγγλικά. Το 2014 ανάρτησε το πρώτο κείμενό της στα ελληνικά κι έναν χρόνο αργότερα, κυκλοφόρησε το πρώτο έντυπο βιβλίο «Χωρίς χάρτη» που πλέον κυκλοφορεί μόνο στην Amazon. Ακολούθησαν τα βιβλία «Για να μην ξεχνάς» (εκδόσεις Αέναον) και τα «Το κορίτσι με το ηλιοτρόπιο» και «Εκεί που ανήκω» (εκδόσεις Maradel Books). Το βιβλίο με τίτλο «Του έρωτα και του πολέμου» είναι το πρώτο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράφημα.

Ο επαγγελματίας

Όταν είδα για πρώτη φορά τον τίτλο και το εξώφυλλο του βιβλίου απόρησα για το τι πραγματεύεται: Σε αυτό κυριαρχεί ένα γκρίζο φόντο, ένα ανδρικό χέρι που πατά τη σκανδάλη, σφαίρες και προφανώς το αίμα κάποιου άτυχου που η μοίρα θέλησε να τον βγάλει με άσχημο τρόπο από την ασπρόμαυρη σκακιέρα της ζωής. Η επαφή μου με το οπισθόφυλλο και την περίληψή του με έκανε να καταλάβω πως δεν πρόκειται για ένα απλό μυθιστόρημα δράσης αλλά για ένα ψυχογράφημα που περιγράφει λεπτομερώς και με έξυπνο τρόπο τις επιλογές ενός νεαρού ατόμου που τα βιώματά του τον οδηγούν στο να ακολουθήσει το επάγγελμα του δολοφόνου για να επιβιώσει σε έναν κόσμο ανελέητο και σκοτεινό... ή για να ικανοποιήσει το διεστραμμένο «εγώ» του που θέλει να κατέχει τον έλεγχο (προφανώς για τον ίδιο λόγο, που δεν είναι άλλος από την επιβίωσή του).

Και εδώ εγείρεται το ερώτημα: Πόσα είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε για να προστατεύουμε τους εαυτούς μας;