Μελαγχολικά μεσημέρια στην καρδιά της ημέρας, ψυχές γελασμένες, χαμένες μέσα στον χρόνο αναζητούν, απλώνουν χέρια, αναστενάζουν και κλαίνε που δεν άκουσαν το ξανθό κοριτσάκι που ξεψύχησε πριν τέσσερα χρόνια στην Πλατεία της Ελευθερίας, σε μία γωνιά που τώρα υπάρχει ο βρόμικος σκουπιδοτενεκές και απέναντι η νοικοκυρά του ισογείου με μία λεκάνη αδειάζει τα βρομόνερα στο πεζοδρόμιο.
Η γριά με το μαύρο μαντήλι προσεύχεται, γονατιστή μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας.
Το νέο βιβλίο του Εμμανουήλ Δουκάκου Δολοφόνος δίχως ταυτότητα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φυλάτος, είναι ένα καλογραμμένο αστυνομικό ψυχολογικό θρίλερ που μας μεταφέρει στο Λονδίνο, στην ψυχιατρική κλινική Maudsley. Όταν ο ιδιοκτήτης της κλινικής δρ Τζόουνς βρίσκεται νεκρός, δυο αστυνομικοί προσπαθούν να λύσουν τον γρίφο και να πιάσουν τον δολοφόνο.
Ο συγγραφέας ξέρει καλά να δημιουργεί ατμόσφαιρα και να παρασύρει τον αναγνώστη σε μια περιπέτεια γεμάτη ανατροπές, δίχως να γίνεται κουραστικός, χρησιμοποιώντας ανούσιες περιγραφές και φλυαρίες. Αντιθέτως, κάνει τομή με το συγγραφικό νυστέρι του στα εύθραυστα συναισθήματα του αναγνώστη, ο οποίος προσπαθεί να δει μέσα στις σκιές, να ψηλαφήσει το πρόσωπο του δολοφόνου στο σκοτάδι, να καταλάβει τι είναι πραγματικό και τι ψεύτικο...
Από τους σημαντικότερους και από τους πολυπαιγμένους θεατρικούς συγγραφείς ανά τον κόσμο, ο Κάρλο Γκολντόνι έδωσε νέο ρυθμό και έκτισε την ιταλική κωμωδία αναβαθμίζοντάς την. Τη θέση των υπερβολικών στοιχείων, που προκαλούσε ένα αστείο λεκτικό, πήρε το κτίσιμο των διαλόγων και των κωμικών καταστάσεων.
Γεννήθηκε το 1707 στην Βενετία και υπήρξε από τους πιο μορφωμένους ανθρώπους του καιρού του, με άριστες σπουδές στο πανεπιστήμιο της Μοντένα και του Ρέτζιο Εμίλια, στο πανεπιστήμιο της Πασίας και της Πάδοβας.
Το 1997, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Τζέιμς Κάμερον (The Terminator, 1984) παρουσίασε την ταινία Τιτανικός σαρώνοντας τα βραβεία και τινάζοντας στον αέρα το παγκόσμιο box office. Κατάφερε να σκαρφαλώσει στην κορυφή της λίστας με τις πιο εμπορικές ταινίες όλων των εποχών, συγκεντρώνοντας περίπου 1,8 δισεκατομμύρια δολάρια, μένοντας εκεί για δώδεκα ολόκληρα χρόνια, μέχρι να έρθει με μια άλλη ταινία, του ίδιου σκηνοθέτη, το Avatar, για να εκθρονίσει το διάσημο υπερωκεάνιο.