Η Νέλλη Σπαθάρη Το Νησί και ο τελευταίος τουρίστας

Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;

Νέλλη Σπαθάρη: Η νουβέλα μου «Το Νησί και ο τελευταίος τουρίστας» αποτελεί μια μη συμβατική ματιά στο θέμα του υπερτουρισμού. Από τη μεριά του πατέρα μου έχω καταγωγή Κωνσταντινουπολίτικη, έχω μεγαλώσει στο Παρίσι και με χαρακτηρίζει ένα πνεύμα κοσμοπολιτισμού, όχι με την τυπική σημασία αλλά με τη σημασία που έδωσε η αρχαιοελληνική φιλοσοφία στην έννοια «πολίτης του κόσμου». Μου αρέσει να ταξιδεύω, να ανακαλύπτω ξένους τόπους και πολιτισμούς. Ουσιαστικά, να είμαι εγώ η ίδια τουρίστρια σε ξένους τόπους. Από τη μεριά της μητέρας μου έχω ρίζες από την Ύδρα, η οποία τα καλοκαίρια προσελκύει πολλούς τουρίστες με αποτέλεσμα να έχει ανοίξει μια σύγκρουση για το εάν αυτό είναι θετικό ή αρνητικό για το νησί. Μόνο που εγώ θυμάμαι την Ύδρα προτού γίνει γνωστή διεθνώς από κινηματογραφικές ταινίες, όπως «Το παιδί και το δελφίνι» με τη Σοφία Λόρεν και το υπέροχο τραγούδι του Τόνυ Μαρούδα «Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη» και αρχίσει η ανάπτυξη του τουρισμού. Να είναι πολύ φτωχική. Ένα νησί με μεγάλη ναυτική παράδοση, το οποίο προπολεμικά ανέπτυξε τη σπογγαλιεία, αλλά όταν έκλεισαν οι δρόμοι προς το Μισίρι (Αίγυπτο) και τη Μπαρμπαριά, οι άνθρωποι υπέφεραν. Αποτελεί και το θέμα μου στη βραβευμένη από την UNESCO νουβέλα μου «Στάκα καρδιά μου: Η Ύδρα του άλλοτε», με τον τίτλο να παραπέμπει σε ένα περιστατικό ακραίας φτώχειας στο οποίο υπήρξα μάρτυρας σε ηλικία πέντε ετών. Συνεπώς, αξιοποιώντας τη λογοτεχνική ελευθερία προσεγγίζω το ζήτημα του υπερτουρισμού με μια τελείως ανατρεπτική ματιά, αξιοποιώντας έναν παλιό θρύλο του νησιού. Γιατί τα στερεότυπα δεν ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία μου. Είμαι ανατρεπτικός χαρακτήρας.

Πώς βιώνετε την εμπειρία της ανάγνωσης των έργων σας μετά από ένα χρονικό διάστημα, όταν αυτά έχουν τυπωθεί σε ένα βιβλίο και έχει περάσει καιρός από τη δημιουργία τους; Εξακολουθείτε να συμφωνείτε και να έχετε τον ίδιο ενθουσιασμό;

Η φαλακρή τραγουδίστρια

Η παράσταση της Φαλακρής τραγουδίστριας ξεκινά πριν ακουστεί η πρώτη λέξη. Με την είσοδο του κοινού στην αίθουσα, οι ηθοποιοί και οι μουσικοί βρίσκονται ήδη στη σκηνή: ακίνητοι, στημένοι σαν εκθέματα. Ένα τραπέζι με τέσσερα άτομα στο κέντρο, οι μουσικοί αριστερά και στο βάθος και στο αριστερό μέρος της πλατείας μια βάρκα –που θυμίζει κανό– ακουμπισμένη πάνω στα καθίσματα. Η παρατεταμένη σιωπή και η ακινησία δημιουργούν μια αίσθηση αμηχανίας που μεταφέρεται στον θεατή.

Η βάρκα δεν είναι απλώς σκηνικό· είναι έκθεμα, ένα παράδοξο στοιχείο που παρακολουθεί τη δράση σαν να περιμένει να συμβεί κάτι. Θυμάμαι έντονα τη στιγμή που η κυρία Σμίθ, η Ειρήνη Κυριακού, κάθεται πάνω στην καρέκλα και ο ήχος που ακολούθησε –σαν να έχει «σπάσει» κάτι ή να έχει γίνει ένας θόρυβος απρόσμενος– δημιούργησε αμέσως γέλιο. Δεν ήταν απλώς μια κίνηση· ήταν μια μικρή έκρηξη μέσα στη σιωπή της σκηνής, ένα στιγμιαίο ξεγύμνωμα της τάξης που είχε στηθεί, που ξάφνιασε και ταυτόχρονα διασκέδασε τον θεατή.

Caveman

Caveman, στο θέατρο Αθηνών, του Rob Becker με τον Σωτήρη Καλυβάτση, σε σκηνοθεσία Γιώργου Γαλίτη.

Αν θέλετε να γελάσετε αβίαστα, να περάσετε ευχάριστα κι αν σταθείτε τυχεροί (οι άντρες κυρίως) να πιείτε και μια μπίρα –χωρίς αλκοόλ όμως– σπεύστε να δείτε αυτόν τον απολαυστικό μονόλογο.

Μετά τον άνθρωπο τον σπηλαίων με την προβιά και το ρόπαλο, έρχεται ο σύγχρονος άντρας με το κινητό στο χέρι, τις πιστωτικές του κάρτες, Wi-Fi,Τικ Τοκ, Facebook, Instagram κι ό,τι άλλο κυκλοφορεί στην πιάτσα εν έτει 2025.

Γεώργιος Δροσίνης

Ο Γεώργιος Δροσίνης υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους σπουδαιότερους και πνευματικούς ανθρώπους που πέρασαν στην ιστορία. Ήταν από τους πρώτους που κέντρισε το ενδιαφέρον στην ηθογραφία, στην πεζογραφία, στην ποίηση της Νέας Αθηναϊκής Σχολής.

Παιδί του κόσμου

Γιώργου Αλεξανδρή

[Αθήνα 6-12-08.

Σκοτώνουν ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι.

Το δικό μας αγόρι, το παιδί του κόσμου.

Επειδή επέμενε να ζει στον κόσμο των παιδιών

και η εξουσία δεν συγχωρούσε παρατάσεις στη χώρα των ονείρων.

Ήταν επικίνδυνο.]

Πτήση Κόσοβο

Μία διασκεδαστική κωμωδία με μεγάλη δόση σάτιρας είναι η πολιτική κωμωδία του Γιετόν Νεζίραϊ που φιλοξενείται από το θέατρο Νους για λίγες μόνο παραστάσεις.

Ξέρετε τι είναι να προβάρετε το Περιμένοντας τον Γκοντό στο Εθνικό θέατρο του Κοσόβου και όλα να αλλάζουν σε μια στιγμή;

Η εντολή από το πρωθυπουργικό γραφείο μέσω του γραμματέα αθλητισμού, που την ανακοινώνει, είναι άμεσα να φτιαχτεί μια παράσταση από τον σκηνοθέτη για την ιστορία του Κοσόβου, που θα παρουσιαστεί την ημέρα της ανεξαρτησίας του μικρού κρατιδίου της πρώην Γιουγκοσλαβίας, όποτε αποφασιστεί από την κυβέρνηση, που προς το παρόν μένει εφτασφράγιστο μυστικό.

Η μπαλίτσα της Ανδριάνας

Μικροί μου φίλοι,

Άλλο ένα όμορφο χριστουγεννιάτικο βιβλίο έφτασε στα χέρια μου και αφού το διάβασα με προσοχή, είμαι έτοιμη να σας το παρουσιάσω. Δεν σας κρύβω ότι, όταν είδα τον τίτλο του, άρχισα να κάνω στο μυαλό μου σενάρια και να βγάζω αυθαίρετα συμπεράσματα. Σκέφτηκα, λοιπόν, πως αφού το βιβλίο είναι χριστουγεννιάτικο, θα μπορούσε κάλλιστα η μπαλίτσα της Ανδριάνας να είναι μια αγαπημένη μπαλίτσα στο χριστουγεννιάτικο δέντρου του σπιτιού τους. Αν αυτό υποθέσατε και εσείς, οφείλω να σας ομολογήσω ότι κάνατε λάθος, όπως και εγώ άλλωστε!

Από πού κι ως πού Καισάρεια, Βηθλεέμ, Ιερουσαλήμ;

Γιώργου Ζώτου

Μέρες που είναι, ας ρίξουμε μια ματιά σε κάποιες πόλεις που πάντα τέτοιον καιρό βρίσκονται στην επικαιρότητα.

Από πού κι ως πού Καισάρεια;

Συνεχώς ακούμε για τον αϊ-Βασίλη που ξεκινάει το ταξίδι του από την Λαπωνία. Αυτός είναι ο ξενόφερτος αϊ-Βασίλης που ούτε καν Μπίλης δεν ονομάζεται αλλά Νικόλας.

Ο δικός μας αϊ-Βασίλης είναι γκράντε (καμία σχέση με την Αριάνα), είναι Μέγας κι έρχεται, όπως τουλάχιστον λένε τα κάλαντα, από την πόλη που γεννήθηκε, την Καισάρεια (καμία σχέση με την Καισάρεια Κοζάνης).

Αποικισμός αλλού

Χρήστου Ντικμπασάνη

Οι οιωνοί της επιβίωσης του είδους μου χαμένοι

Οι κοσμογονικοί του μύθοι σιωπηλοί

Ο Νώε έχει κλείσει προ πολλού

τη μπουκαπόρτα της κιβωτού

Έπλεξε ο ήλιος

Νεφέλης Πηγή

Έπλεξε ο ήλιος στεφάνι

και θα στο βάλω στα μαλλιά

πήρα δροσιά από τη θάλασσα και θα στη βάλω στο κορμί

και όταν ο ήλιος βασιλέψει και η θάλασσα θα γαληνέψει

τότε θα πάρω τα μαλλιά σου και θα τα λούσω στην ακροθαλασσιά