Χρήστου Ντικμπασάνη
Έχω όλα τα προνόμια της τυφλής μοίρας
Γι’ αυτό τραγουδώ απεγνωσμένα
Τραγουδώ μέσα στη νύχτα που φεύγει
Μέσα στο αυγινό φως που έρχεται
Είναι καλλίγραμμη πολύ όμορφη
η κόμη της κοπέλας που φθάνει τρέχοντας
με πόθο να με αγκαλιάσει
Ελευθερία τη λένε
Τα χέρια της μυρίζουν δεντρολίβανο
Είναι τόσο ωραία πίσω απ’ το πέπλο
των αναμμένων κεριών
Τα βήματά της ανοίγουν ποτάμια
για να έρθει στην καρδιά μας το καλοκαίρι
Τα δάχτυλά της ανάβουν τ’ αστέρια
για να μας φωτίζει το φως του ξεσηκωμού
Τα βλέφαρά μας κινητοποιεί
Μας χαϊδεύει τα μαλλιά
Τα όνειρά της μοσχοβολούν
ρίγανη, βασιλικό και δυόσμο
🍃
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2021
Πρώτη δημοσίευση
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Erte (Ελευθερία κι αιχμαλωσία)