Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Μιλένα Σπανού: Να παρουσιάσω την δική μου αλήθεια μιας και αρνούμαι να ανασάνω την υπάρχουσα. Να την ντύσω, να την στολίσω, να την φωταγωγήσω, να την συσκοτίσω, να την γεμίσω μουσικές και να την μοιραστώ. Περνάμε όμορφα εκεί.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνον λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Μ.Σ.: Να «κλείσει» τα μάτια.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Μ.Σ.: Θα επισκεπτόμασταν την Δήλο, να ζήσουμε την ιερότητα, το φως και την εγκατάλειψη. Το ταξίδι θα κρατούσε 5 εποχές Άνοιξη Καλοκαίρι Φθινόπωρο Χειμώνα και πάλι Άνοιξη.
Κλείστε τη μικρή συνέντευξη με ένα απόσπασμα/φράση από το βιβλίο.
Μ.Σ.:
Ν' απομονώσω ψάχνω
το οξυγόνο στο νερό
σε κρίσεις άπνοιας
φορώ τα βράγχιά μου
Η Μιλένα Σπανού σε μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών για την ποιητική της συλλογή, Η αργκό των αστεριών, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Αντί περίληψης:
ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ
Τις συναντήσεις μου με τα αλλεπάλληλα
Και τη δική μου ΝΕΑ ΓΗ
Σε χρόνους
που κάθε Δευτέρα
κάθε Τρίτη
παραληρούν με τεχνοκρατικό συνώνυμο
Επιβιβάζομαι
ΜΕΤΟΙΚΟΣ σε αντιβαρικό πεδίο
αφουγκράζομαι
κείμενα αγέννητα
ψηφιδωτά πτερόεντα ενώ η παραφροσύνη μου κινείται
ΕΚΚΡΕΜΩΣ
ΠΑΡΑΔΙΝΟΜΑΙ
με προκατάληψη καθόλα τίμια
για την ανάγνωση που θα ’χει ΑΝΤΟΧΗ
και ΑΝΟΧΗ
για κάθε στίξη
κάθε στίχο
των ΑΣΑΦΩΝ ΟΡΙΩΝ μου
ΛΗΜΜΑΤΙΚΗ και ΑΔΟΚΙΜΗ
πλην όμως
Εμού της ΑΘΕΑΤΗΣ
Η Μιλένα Σπανού γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από Σάμο και Σμύρνη. Σπούδασε Ψυχολογία στο University of Maryland, την οποία δεν εξάσκησε παραδοσιακά, όμως αποτέλεσε την αδιαμφισβήτητη βάση θεώρησης ανθρώπων και εργασίας στα χρόνια που πέρασαν. Απασχολήθηκε εξ αρχής, και συνεχίζει, στην εταιρεία λογιστών και συμβούλων επιχειρήσεων που ίδρυσε με τον πρώην και εκλιπόντα σύζυγό της, τη μεγαλύτερη στον χώρο της ελληνική εταιρεία (Computax). Σήμερα είναι οικονομική διευθύντρια. Διακρίθηκε τον Δεκέμβριο του 2019 με το τρίτο βραβείο στον 38ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης με το ποίημα «Δούλευε... δούλευε». Τον Νοέμβριο του 2020 διακρίθηκε με το τρίτο βραβείο στον Θ’ Διαγωνισμό Αμφικτιονίας Ελληνισμού με το ποίημα «Ενός λεπτού φωνή». Όπως σημειώνει: «Ο τεχνοκρατικός καθημερινός μου δρόμος, χρειαζόταν από όσο αποδείχθηκε, χωρία εκτόνωσης, τα οποία αναδύθηκαν μόλις πριν λίγο καιρό. Δοκίμασα να μοιραστώ τις σκέψεις μου σε στίχους σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αυτό έφερε στη ζωή μου θετικές εξελίξεις και ένα νέο μεγάλο κεφάλαιο».