Χρήστου Ντικμπασάνη
Με την κάννη του όπλου του
έβγαλε τη λάσπη
απ' το πολύτιμο εύρημά του ο αλλόμορφος
Το χάιδεψε τρυφερά.
Έβαλε το χέρι στην καρδιά
Έκλεισε τα μάτια
Έβγαλε την πανοπλία του
Την ακούμπησε στην πληγωμένη γη
Ψιθύρισε λόγια παράξενα
Σήκωσε μετά το εύρημα ψηλά σαν σε τελετουργία
Το φίλησε τρεις φορές.
Το ακούμπησε στο ματωμένο χώμα ανάσκελα
Το είδε άλικο
σαν βαφτισμένο σε πορφύρα οστράκου
Στροβίλισε τα ερπετικά μάτια του.
Διπλώνοντας τα δυνατά του δάχτυλα
μέτρησε το μικρό κεφάλι
Ύψωσε στον ουρανό τα χέρια
κι έβγαλε κραυγή θριάμβου
Ύστερα κάθισε δίπλα στο νεογέννητο όνειρό του
προστάτης και άγιος μαζί
🍁
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2021
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Ben Reeves (Lights, 2019)