Ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται

Επτά διαβολικές περικοπές (Δεκ. 20 - Φεβ. 21)

Γιώργου Καριώτη

Λιθογραφία Φίλιππου Τσιαρά (Η.Π.Α.)

- Καλά εδώ είσαι πάλι;
- Πού θέλεις νάμαι δηλαδή; Εδώ γεννήθηκα και ζώ.
- Εχθές σε θάψαμε, αν θυμάσαι.
- Από πότε θυμούνται οι πεθαμένοι;
- Πού θες να ξέρω: Εσύ έχεις πεθάνει.
- Τώρα που το λες, σαν κάτι να θυμάμαι.
- Σαν τι δηλαδή: Για να το έχω υπόψη μου μήπως μου χρειαστεί.
- Ήρθε ένας μορφονιός μέσα στο σκοτάδι. Τον κάνανε κέφι οι ξετσίπωτες οι αδελφές μου. Ξέρεις, απ’ αυτούς τους μαλλιάδες με τα γένια που τους έχουνε βάλει σε κορνίζα στους τοίχους των σχολείων σήμερα…
- Ε και!
- …και μου είπε: Άντε φιλάρα ξύπνα να πάμε για το ρημάδι το μεροκάματο.
- Μα μόλις με κλάψατε κολλητέ, τόλμησα να πω.
- Σήκω τώρα ρε δικέ μου. Μη με κάνεις ρόμπα στους πελάτες.
- Έξω κόσμος πολύς να με παρακαλάει να πάω στη δούλεψή του. Μέχρι χτες με φτύνανε. Ζούσα με δανεικά κι αγύριστα. Τα είχα χαμένα αγουροξυπνημένος όπως ήμουνα.
- Δεν μου λες που να τον βρω γιατί έχω ξεμείνει.
- Ξέρω κι εγώ. Περίμενε στο νεκροταφείο μπορεί να ξαναφανεί.


Copyright © Γιώργος Καριώτης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε λιθογραφία Φίλιππου Τσιαρά (Η.Π.Α.)
ΠΡΟΟΙΜΙΟ (ιντερμέτζο)
Όταν δειλά -παρ’ όλη την άνεση που έχουμε σε τέτοια θέματα- το πρότεινα στην Τζένη Κουκίδου, δεν πολυπίστευα ότι οι ‘Επτά διαβολικές περικοπές’ θα έβρισκαν τόσο φιλόξενο και λογοτεχνικά πολυτελές σπίτι.
Αυτό έγινε σε λίγες ώρες μάλιστα. Δεν φανταζόμουνα φυσικά ότι θα ενδιέφεραν τους/τις συγκατοίκους.
Διαψεύστηκα κι αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα.
Τις ευχαριστίες μου (δεν βρίσκω άλλη λέξη) στο koukidaki.gr που τις δημοσιεύει και σ’ εσάς που τις διαβάζετε για να βρείτε αυτά που ίσως κρύβονται ή εμφανίζονται και μας προκαλούν, έτσι κι αλλιώς, δέος.
Γιώργος Καριώτης
9-3-21