koukidaki: Ρομάντζα στον ελαιώνα

Επτά διαβολικές περικοπές (Δεκ. 20-Φεβ. 21)

Γιώργου Καριώτη

— Τι μας κουβάλησες στα λιόδεντρα ανοιξιάτικα; Ούτε δάκος να είμαστε. Δεν έχει δουλειές εδώ τέτοια εποχή.

— Σιγά που έχετε δουλέψει ποτέ σας. Ανεπρόκοποι ήσαστε μια ζωή, ούτε να ψαρέψετε δεν απλώνετε τα ξερά σας. Αχ! πότε θα θεσμοθετηθεί το επίδομα ανεργίας να ησυχάσω;

— Υπερβάλλεις τώρα δάσκαλε. Έχεις δει τους χαμηλούς δείκτες απασχόλησης στην ηλικιακή μας ομάδα;

— Δεν αφήνετε τις γαλιφιές λέω γω! Πού είναι οι άλλοι; Γιατί μείνατε μόνο τρεις;

— Μας τάισες και μας πότισες καλά απόψε αμφιτρύωνα. Βαρύνανε και την πέσανε για νάνι στον κήπο. Μη νομίζεις, κι εμείς με το ζόρι στεκόμαστε στα πόδια μας.

— Καλά που σας έπλυνα κιόλας γιατί δεν το συνηθίζετε. Θα 'ρθει ο άλλος να με φιλήσει και δεν θα βρομάει το χνώτο του τουλάχιστον. Λοιπόν...

— Ζζζζζ...

— Κατάλαβα. Ξυπνήστε βρε αχαΐρευτοι.

— Οχ! Συγγνώμη. Δεν κοιμόμαστε, ονειρευόμαστε. Εσύ φταις που μας έφτιαξες.

— Ναι, γι' αυτό είναι η τρίτη φορά που σας ξυπνάω. Ευτυχώς πρόλαβα να διεκπεραιώσω κάτι οικογενειακές μου υποθέσεις, αν και δεν πέρασε βέβαια το δικό μου.

— Κρίμα, ποιοι είναι αυτοί οι ένστολοι που έρχονται φουριόζοι;

— Με ψάχνουν για εξακρίβωση στοιχείων. Έχουν και εισαγγελική παραγγελία. Τα έκανα λίμπα στον ναό τις προάλλες.

— Δεν ακούς και κανέναν. Φόρα τη ριμάδα την κουκούλα. Δεν θα σε ταυτοποιούσανε. Τζάμπα στα λέω;

— Ναι, γι' αυτό θα κάνεις εσύ μουσίτσα ότι δεν με ξέρεις πριν λαλήσει ο πετεινός.

— Μα τι λες τώρα! Με θίγεις.

— Λοιπόν ακούστε πριν με προσάγουν. Να μου προσέχετε τη μικρή. Να, πάρτε να την στείλετε σε φροντιστήριο γαλλικών. Μπορεί να της χρειαστούν.

— Όλο σ' αυτήν έχεις το μυαλό σου. Ξεκούτιανες ή μας φαίνεται;

— Όχι σ' εσάς θα το έχω ρεμπεσκέδες. Δεν φτάνει που μου έχετε γίνει βδέλλες μπας και βγάλετε κάνα αργύριο από τη βιογραφία μου! Αλλά έννοια σας.

— Τώρα που το έφερε ο λόγος, πού τον βρήκες τον παρά; Εσύ έλεγες...

— Μου τα δάνεισε ο λεγάμενος για να τον αφήσω να με φιλήσει. Θέλει και το νιτερέσο του ο τοκογλύφος, αλλά να μην πω τι θα πάρει.

— Μας είπε ότι θέλει να τα βαστάει στην τοιχογραφία που του έταξε ο Ντα Βίντσι.

— Ναι καλά, σιγά μην προλάβει. Άντε τραβάτε τώρα μπας και σας τρέχουν κι εσάς αργότερα.