Αστυνομικό μυθιστόρημα λοιπόν, με περίεργο τίτλο που κάνει τη διαφορά καθώς τραβά την προσοχή -σε εμένα λειτούργησε- από τον Τάκη Νταλάκο τον οποίο είχαμε γνωρίσει λογοτεχνικά στο Τρίλημμα, επίσης αστυνομικό (και τα δύο βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Βακχικόν).
Στην περίληψη, με λίγα λόγια, ο ερευνητής Χάρης Λουκάς αναλαμβάνει να βρει την άκρη του νήματος σε μία πολύπλοκη υπόθεση ασφαλιστικής απάτης, να εξιχνιάσει έναν θάνατο αλλά και να παρέχει την πολύτιμη βοήθειά του σε φίλο που έχει μεγάλη ανάγκη -ζήτημα ζωής και θανάτου. Και όλα αυτά αρχικά, γιατί στη συνέχεια έρχονται καίριες εξελίξεις που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει -ούτε ο Λουκάς- σε ένα κρεσεντικό μείγμα υπερατλαντικών ταξιδιών, νέων γνωριμιών, μπόλικου καφέ, πάμπολλων μουσικών και κινηματογραφικών αναφορών κ.π.ά.
Μια πλούσια υπόθεση (ή καλύτερα τρεις υποθέσεις, που αλληλοκαλύπτονται ή αλληλεπιδρούν στα σημεία) δύο θανάτων και δύο ηπείρων, διάφορων γρίφων και εξαπατήσεων, πολλών θεμάτων και συζητήσεων ουσίας, που αφορούν μια γκάμα εμβόλιμων γνώσεων και πληροφοριών, που κυμαίνονται ανάμεσα σε κοινωνικά ζητήματα, πρακτικές επιχειρήσεων, Χόλιγουντ, αστρολογία, κουλτούρα... Παρθενοπέοι, πάστα φρόλα, Les Paul, Μακροβίπερα Σβαϊτσέρι κ.ο.κ. Πάντα τονίζω τις ένθετες πληροφορίες που προσφέρουν οι μυθοπλασίες -κάτι σαν εγκυκλοπαιδικό δωράκι τις εκλαμβάνω- γιατί πιστεύω στην άντληση γνώσεων -συνεκδοχικά στον εμπλουτισμό αυτών- μέσω μιας φανταστικής ιστορίας κι εδώ έχουμε να κάνουμε με σπάνια "amuse-boushe"· πιθανότερο να μην γνωρίζεις αρκετά εξ αυτών ενώ θα βρεις διασκεδαστικό τον τρόπο με τον οποίο θα τα μάθεις.
Η σχέση προϋποθέτει δέσμευση, ενώ η ελευθερία σημαίνει το αντίθετο. Λογικά πώς γίνεται να συνυπάρξουν;Οι νεκροί δεν δικαιώνονται, απλώς απαλλάσσονται.
Κατά τα άλλα, θα περιμένεις μια μυθοπλασία κλασσικό παράδειγμα του είδους της, που εύκολα φαντάζεσαι ως ταινία. Προφανώς στην αίσθηση αυτή συμβάλει η τεχνική εικονοποίησης των δρώμενων από τον συγγραφέα αλλά και το ενδιαφέρον με το οποίο σε ωθεί να παρακολουθήσεις τις εξελίξεις.
Ο ερευνητής αυτός, ως προφίλ, είναι ένας χαλαρός, κουλ τύπος, που καταναλώνει πολύ καφέ (άντε και μερικά ποτήρια κόκκινο κρασί αλλά χωρίς υπερβολές), διαθέτει ένα είδος απλότητας που τον κάνει πολύ προσιτό και, στο τέλος τέλος προκύπτει αρκετά συμπαθητικός. Είναι δηλαδή ο τύπος εκείνος με τον οποίο μπορείς να ταυτιστείς άνετα.
Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να προσθέσω ότι, κατά τη γνώμη μου, το βιβλίο αποτελεί μια σίγουρη επιλογή για άντρα αναγνώστη. Θεωρώ ότι θα αφήσει απόλυτα ικανοποιημένους τους κυρίους που θα το επιλέξουν -φυσικά και τις κυρίες, αλλά νομίζω, στα ελληνικά γράμματα, οι άντρες είναι εκείνοι που έχουν θέμα εύρεσης τίτλων.
Πολύ καλή επιλογή οι μονολεκτικοί τίτλοι των κεφαλαίων και η έκταση αυτών. Εδώ, παρατηρείται μια ισορροπία που λειτουργεί υπέρ τής όλης εμπειρίας, με τη διήγηση να διαθέτει αναλυτικό λόγο, δηλαδή δεν παραλείπονται στιγμές χάριν συντομίας, χωρίς όμως να «βγαίνει» κουραστική· αντιθέτως, η διεξοδική αφήγηση βοηθά στην αφομοίωση και τη γνωριμία με τα πρόσωπα και τις συνθήκες. Στο συγκεκριμένο αυτό είναι βασικό καθώς υπάρχουν δύο υποθέσεις που «τρέχουν» παράλληλα και φανταστείτε να είχατε έναν φειδωλό Νταλάκο...
Η πλοκή είναι ωραιότατη, ενδιαφέρουσα και στο σύνολο αφήνει γεύση ολοκλήρωσης και δικαίωσης -με την έννοια που έχει η Νέμεση αλλά και μεταφορικά. Έτσι, σε «κρατά» σε όλη τη διάρκεια χωρίς συγγραφικά τερτίπια, κόλπα ή μπλόφες. Με ειλικρινείς προθέσεις, χωρίς εξαπάτηση και χωρίς εκκρεμότητες (τύπου: ετοιμαστείτε για μια γαμάτη ιστορία ανατροπής-στην-ανατροπή αλλά στο τέλος θα σας έχουν μείνει και δυο τρία ερωτήματα ή απορίες ή ενδεχόμενα ανοιχτά, αλλά κάτι θα σκεφτείτε εσείς -κοτζάμ φιλαναγνώστες!- ώστε να κλείσουν οι «τρύπες»· οι φίλοι των αστυνομικών νομίζω κατανοούν απόλυτα, κι αν έχουμε διαβάσει τέτοια που ούτε οι δημιουργοί τους δεν έχουν καταλήξει ή αντιληφθεί τί και πώς και γιατί).
Με την αξία του είναι ένα ωραιότατο βιβλίο.
Διαβάστε το!