Η ανάγκη των μεταρρυθμίσεων στην παιδεία

Μέρος Β


Ψηφιακό έργο Julien Pacaud

Καταφάνερη αλήθεια - χρονίζουσα σκοπιμοθηρία!
Ένα πρωινό του Οκτώβρη του 2006 η Π.Κ. μπήκε στο γραφείο και δήλωσε ορθά κοφτά: «Εγώ πάντως δεν θα δώσω στην κόρη μου την Ιστορία που τους έδωσαν χθες στο σχολείο!». (Το βιβλίο της ΣΤ' Δημοτικού)
Ως γνωστόν, στη συνέχεια, με τους μήνες ο τύπος, τα ραδιόφωνα και κανάλια βούιξαν για το σκάνδαλο της «ιστορίας» –με τον... τουριστικό συνωστισμό των πανικόβλητων κατοίκων στην προκυμαία της Σμύρνης(!)– καθ' όλη τη σχολική χρονιά. Και η Ακαδημία Αθηνών ακόμα αφιέρωσε μερικές σελίδες στην απαράδεκτη δήθεν ιστορία!
Και τι έκανε στο μεταξύ η μορφωμένη, σοβαρή υπουργός Παιδείας κυρία Μαριέττα Γιαννάκου; Όχι μόνο δεν την απέσυρε σεμνά και αθόρυβα έστω, αλλά και σεμνά την υποστήριξε. Τελικά πριν το καλοκαίρι αναγκάστηκε να δηλώσει ότι... θα γίνουν διορθώσεις! Φυσικά διορθώσεις μπορούν να γίνουν σε μία ιστορία  με λάθη. Σε μία ιστορία όμως γραμμένη με σκοπιμότητα;
Τελικά, με τη νέα σχολική χρονιά αναγκάστηκε ο νέος υπουργός παιδείας κ. Ευρυπίδης Στυλιανίδης να την αποσύρει και ν' ανατυπώσει την προηγούμενη. Του είχε γίνει αρμοδίως σύσταση αν δεν προλάβει ν' αφήσει την πονηρή ιστορία και ν' αποφασίσουν... δάσκαλοι και μαθητές για την αξία της! Έκαναν έναν ολόκληρο χρόνο να καταλάβουν ό,τι μια μητέρα κατάλαβε σε λίγα λεπτά, που αγανάκτησε και δεν έδωσε το βιβλίο στην κόρη της.

«Μην πυροβολείτε τους πολιτικούς»
Έχεις και τον ακαδημαϊκό κ. Δεσποτόπουλο να γράφει ολόκληρο άρθρο με τίτλο «Μην πυροβολείτε τους πολιτικούς»! Τι του λες;! Ξεχνάει τη διαπίστωση του πατέρα της κοινωνιολογίας Max Weber στις αρχές του 20ού αιώνα: «Οι βουλευτές των κοινοβουλίων δεν αντιπροσωπεύουν πλέον κοινωνικές τάξεις και τα συμφέροντά τους αλλά εξελίσσονται οι ίδιοι σε τάξη με δικά τους συμφέροντα που πρώτιστα προωθούν!». Ή μήπως οι πατέρες του Έθνους αντιπροσωπεύουν τα εθνικά μας συμφέροντα;!

Δεν ηγούνται. Τρεμαλέοι ακολουθούν!
Μήπως τελικά η Παιδεία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αναθέτουμε, να την φορτώσουμε ή να την περιμένουμε απ' τους πολιτικούς μας; Οι καημένοι είναι σαν και μας τους πολίτες –ανίδεοι, σκοπιμοθήρες, ασυνεπείς, ανεύθυνοι... Είναι αντάξιοί μας!  –όπως μας το τόνισε ένας προεδρεύων της Ε.Ε. Όταν αλλάξουμε εμείς, θ' αλλάξουν κι αυτοί. Δεν ηγούνται! Τρεμαλέοι ακολουθούν για να ξαναψηφιστούν! Το περίφημο πολιτικό κόστος! Δηλαδή πολιτικό αλισβερίσι –όπως και σε όλα τα εθνικά μας θέματα! (Λισαβώνα 1992, Μακεδονικό: αποδοχή σύνθετης ονομασίας τάχα μόνο για... εσωτερική χρήση! Διαπραγματευτές ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης και ο σύμβουλος του ΥΠΕΞ I. Τζούνης. Σκοπιμότητα κατά τον Κ. Μητσοτάκη: «Για να μην πέσει η κυβέρνηση!»)

Χωρίς συνέπεια! «Πού πάτε ξυπόλητοι στ' αγκάθια;!»
Ύστερα από μια λαμπρή σχολική γιορτή στο Αρσάκειο –με θέμα «Σουλιώτες κι Ελευθερία»– που όλοι συγκινημένοι χειροκροτήσαμε, ο πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας κ. Μπαμπινιώτης με τον απλό κι εμπνευσμένο λόγο του έκλεισε την όλη εκδήλωση τελειώνοντας μας ενημέρωσε ότι στην Επιτροπή που κάνει διάλογο για την Παιδεία, θα προβλέψουν τις Αρχές και Αξίες που και με την θαυμάσια γιορτή εμπνέονται τα παιδιά μας στο Αρσάκειο... Πολύ ωραία! Το ερώτημα όμως είναι πού βλέπουν τα παιδιά να εφαρμόζονται αυτές οι Αρχές και Αξίες; Στην πολιτική του ψεύδους και της διαπλοκής; Στη δικαιοσύνη όπου «Πολλοί νόμοι, ολίγον Δίκαιο»;! Στην οικολογία με τον πλανήτη να εκπνέει;! Στην πολεοδομία με το 1.5 εκατομμύριο αυθαίρετα; Στην καθημερινή ζωή με τις πολλές σκοπιμότητες και την ολίγη αλήθεια; Τεράστια η απόσταση των ηρωικών Σουλιωτών από τους χαμερπείς σύγχρονους Έλληνες. Όπως ακριβώς το μέγα χάσμα των γενεών...
Τα σημερινά παιδιά δεν ξεγελιούνται με ωραίες μεν αλλά από την ηγεσία μη εφαρμοζόμενες εξαγγελίες, ακόμα κι αν έχουν φρέσκια –της ώρας!– τη νομοθέτησή τους.


Π.Δ. Ροζάκης
Ελληνική Λέσχη του Βιβλίου







Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε ψηφιακό έργο Julien Pacaud