Ή όπως το μεταφράζουμε στα Ελληνικά "Καθρέφτη Καθρεφτάκι μου" και όπως αυτό λέγεται στο πολυαγαπημένο παραμύθι "Η Χιονάτη και οι 7 νάνοι".
Πρόκειται για την ιστορία της Χιονάτης μέσα από μια μεταμοντέρνα οπτική και με την ματιά της μητριάς της.
Ή, αν το θέλετε, μια νέα ιστορία της Χιονάτης, πιο μαγική από την παλαιότερη και πιο πλούσια. Ωραία τα εφέ και η μαγεία, ωραία τα κοστούμια και οι ηθοποιοί. Ιδιαίτερα η σκηνή που η Τζούλια Ρόμπερτς μπαίνει μέσα στον καθρέφτη από το κάστρο και βγαίνει πίσω από αυτόν στον μαγικό της παράδεισο είναι καταπληκτική.
Πρόκειται για την ιστορία της Χιονάτης μέσα από μια μεταμοντέρνα οπτική και με την ματιά της μητριάς της.
Ή, αν το θέλετε, μια νέα ιστορία της Χιονάτης, πιο μαγική από την παλαιότερη και πιο πλούσια. Ωραία τα εφέ και η μαγεία, ωραία τα κοστούμια και οι ηθοποιοί. Ιδιαίτερα η σκηνή που η Τζούλια Ρόμπερτς μπαίνει μέσα στον καθρέφτη από το κάστρο και βγαίνει πίσω από αυτόν στον μαγικό της παράδεισο είναι καταπληκτική.
Μου άρεσαν τα μαγικά, τα εφέ και τα κοστούμια.
Με μπέρδεψαν τα χοντρά φρύδια της Χιονάτης που είναι δυσανάλογα με το πρόσωπό της, αλλά έφερα στο μυαλό μου την εικόνα της, όπως αυτή εμφανίζεται στο χάρτινο παραμύθι και κατάλαβα ότι ήθελαν μια πιστή αντιγραφή εκείνης. Δεν κατάλαβα, όμως, τον λόγο δεδομένου ότι τίποτα σε αυτήν την ταινία δεν μοιάζει με το παραμύθι. Είναι περισσότερο μια ταινία που βασίστηκε σε ένα παραμύθι. Βέβαια, καταλαβαίνω ότι έπρεπε η Χιονάτη να είναι λίγο πιο ασχημούλα από την ομορφότερη γυναίκα στον κόσμο, δηλαδή την μητριά της και κάπως έτσι δικαιολόγησα τα υπέρμετρα κατάμαυρα φοβιστικά φρύδια της πρωταγωνίστριας.
Με χάλασε που ο Πρίγκιπας του Mirror mirror είναι η απομυθοποίηση κάθε πρίγκιπα ever. Τόσο δειλό και χαζούλη πρίγκιπα δεν είχαμε ξαναδεί.
Δεν με χάλασε όμως το γεγονός ότι οι 7 νάνοι δεν ασχολούνται με τίμια επαγγέλματα αλλά με την τελειοποίηση διάφορων πολεμικών τεχνών, καθώς επαγγέλλονται λήσταρχοι. Μάλλον, μου άρεσε αυτή η διαφορετική προσέγγιση των νάνων που έτσι κι αλλιώς δεν ήταν ενταγμένοι σε κάποια κοινωνία -πάντα ζούσαν μόνοι και απομονωμένοι στο δάσος τους- και η ιδέα των παράνομων τύπων κολλάει καλύτερα στις φυσιογνωμίες τους.
Το μήλο εξακολουθεί να είναι ένα δηλητηριασμένο μήλο αλλά η Χιονάτη δε μασάει.
Το φιλί είναι και πάλι το φάρμακο, αλλά το δίνει η ίδια η Χιονάτη στον Πρίγκιπα, διότι, όπως εξήγησα παραπάνω, εκείνος το έχει ανάγκη.
Τα τελευταία λεπτά δεν έχουν καμία σχέση με το υπόλοιπο φιλμ καθώς ο σκηνοθέτης -μάλλον- προς το τέλος έπαιρνε ληγμένα και του βγήκε ένα τέλος τύπου μπόλιγουντ με την παρέα να χορεύει ανατολίτικα και την Χιονάτη να τα δίνει όλα στο χορό και το τραγούδι.
