Στο βιβλίο του Γιώργου Λαούρη γνωρίζουμε τον James, έναν καθόλα επιτυχημένο Αμερικανό επιχειρηματία. Ξεκίνησε ως υπάλληλος και, σταδιακά, ανελισσόμενος έφτασε να διοικεί την δική του επιτυχημένη εταιρία, συνεργαζόμενος με αντίστοιχες εταιρίες του κλάδου του στο εξωτερικό.
Ο James δείχνει να τα έχει καταφέρει. Έχει εκπληρώσει το Αμερικανικό όνειρο. Το μόνο που λείπει, για να γίνει ολοκληρωτικά τέλεια η σχεδόν τέλεια ζωή του, είναι να βρει εκείνη. Το φτωχό, πλην τίμιο, κορίτσι που θα τον ερωτευθεί για αυτό που είναι κι όχι για την περιουσία του και θα ρίξουν μαζί τίτλους τέλους μετά το καθιερωμένο «Έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...».
Σε αυτό το σημείο ο συγγραφέας αποφασίζει να μην ικανοποιήσει περαιτέρω τα παγκόσμια στερεότυπα –όχι ακόμα τουλάχιστον– και στέλνει τον James ένα μακρινό ταξίδι αναψυχής. Το τρίτο και τελευταίο αεροπλάνο στο οποίο θα επιβιβαστεί για να φτάσει στον εξωτικό προορισμό που έχει επιλέξει για τις διακοπές του, δυστυχώς θα πέσει σε πολύ άσχημο καιρό. Τραγική, αν και αναμενόμενη, κατάληξη η συντριβή του αεροσκάφους με μοναδικό επιζώντα τον πρωταγωνιστή μας.
Στη συνέχεια, παρακολουθούμε την μετατροπή ενός ανθρώπου της πόλης σε άνθρωπο των σπηλαίων για την επιβίωση του. Κι αφού αναπτύξει όσες δεξιότητες μπορεί ως θηρευτής-αρπακτικό, από έμφυτη περιέργεια φτιάχνει μια σχεδία και ξεχύνεται στον ωκεανό. Τον περιμαζεύουν, ανακαλύπτουν την ταυτότητα του και στέλνεται πίσω στην πατρίδα του. Κι εδώ ξεκινάει το πραγματικό δράμα, ο αγώνας για να βρει το δρόμο προς την επιφάνεια ο πολιτισμένος εαυτός του James. Ψυχιατρεία και θεραπείες με φόντο την έννοια της αδελφικής φιλίας και τα όσα η ανιδιοτελής αγάπη των δικών σου ανθρώπων μπορεί να καταφέρει.
Αν και, φαινομενικά, έχουμε να πραγματευτούμε μία ιστορία έντονου ενδιαφέροντος και γεμάτη συγκινήσεις, εντούτοις η πραγματικότητα της αναγνωστικής εμπειρίας διαφέρει. Τόσο τα γεγονότα, όσο και οι συναισθηματικές μεταβολές του πρωταγωνιστή, παρουσιάζονται πολύ αποστασιοποιημένα. Παρατίθενται σαν μια απλή καταγραφή γεγονότων, με τόσο γρήγορες μεταβολές που ο αναγνώστης δεν προλαβαίνει να μπει στην ψυχολογία του πρωταγωνιστή. Απουσιάζει πλήρως κάθε μορφή ταύτισης, κάθε αγωνία για το τί θα συμβεί στη συνέχεια. Προτού σου δημιουργηθεί μια απορία, έχεις ήδη την απάντηση. Τέλος, όλες οι δυσκολίες επιλύονται με έναν μαγικό τρόπο, παρά τη δυσμενή κατάσταση στην οποία υποτίθεται ότι βρίσκεται ο James.
Στην πλειοψηφία του το έργο με άφησε ασυγκίνητη, με μικρή εξαίρεση μια αναλαμπή έκφρασης συναισθημάτων λίγες σελίδες πριν το τέλος. Αν η ίδια ιστορία είχε αναπτυχθεί καλύτερα και έμοιαζε λιγότερο με περιγραφή σεναρίου, θα μπορούσε δυνητικά να αποτελέσει ευχάριστο ανάγνωσμα.
Το μυθιστόρημα του Γιώργου Λαούρη, Συντρίμμια ψυχής, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φυλάτος.
Ο Γιώργος Χρ. Λαούρης γεννήθηκε στην Πάφο της Κύπρου, στις 6-4-1960. Ως γιος εκπαιδευτικού, φοίτησε σε διάφορα Δημοτικά Σχολεία της Πάφου και αποφοίτησε από το Ελένειο Δημοτικό Σχολείο Λευκωσίας. Τις πρώτες τρεις τάξεις του Γυμνασίου φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας και μετά την τουρκική εισβολή φοίτησε στο Α΄ Γυμνάσιο Ακροπόλεως από όπου και αποφοίτησε. Τρία χρόνια μετά, αποφοίτησε από το Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο στον κλάδο της Πολιτικής Μηχανικής. Μετέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής όπου και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στον κλάδο Πολιτικής Μηχανικής. Εκεί εργάστηκε σε εταιρεία κατασκευών μέχρις ότου επέστρεψε στην Κύπρο. Ακολούθως εργάστηκε στις αραβικές χώρες και τα τελευταία 25 χρόνια ζει και εργάζεται στην Πάφο.
Το 2015 εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Εν Τύποις το πρώτο του βιβλίο «Φως πέρα από την ομίχλη».
