Όταν η δίψα για ζωή σας πνίξει, μία Κερκόπορτα ανοίξτε... αυτή της ποίησης.
Κι αν πιστεύετε ότι δεν φτιάξαμε εξόδους κινδύνου από την καθημερινότητα στη ζωή όπως και ο ποιητής, φοβάμαι θα σας στεναχωρήσω τουλάχιστον για τους αναγνώστες υπάρχουν χιλιάδες από δαύτες... Για τους δημιουργούς δεν είμαι σίγουρη. Μάλλον και για κείνους από άλλη γωνία...
Μία συλλογή ποιημάτων με διαφορετικές αρχιτεκτονικές προτάσεων. Πιστεύω ότι ακόμη κι αυτοί που θεωρούν ότι δεν έχουν χρόνο για διάβασμα δεν έχουν δικαιολογία καμία όσον αφορά την ποίηση. Μικρά, σύντομα, λογοτεχνικά δημιουργήματα μπορούν να σε ταξιδέψουν στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Να σε κάνουν να δεις αλλιώς τη ζωή σου και να σου αφήσουν μία γλύκα στην ψυχή... ειδικά σε μία εποχή που η τεχνολογία συνήθως σε αφήνει κενό και φτωχό.
Μία μαύρη, διάφανη θάλασσα ο ουρανός που ξέχασα πια πόσον καιρό οργώνω. Αλήθεια εσείς πόσες τέτοιες θάλασσες έχετε ταξιδέψει;
Ήθελα να μάθω τη σιωπή, όμως μ’επισκέπτονται οι λέξεις.
Αυθάδεις δίχως να σέβονται την επιθυμία μου.
Ήρθα επαίτης κι έφυγα βασιλιάς στο τέλος κάθε επαφής με τη λογοτεχνία...
Η ποιητική συλλογή του Γιώργου Μπακλάκου, Ημιυπόγειο, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Περισσότερα θα βρείτε εδώ!
Οι πλαγιογραμμένες εκφράσεις είναι αποσπάσματα του βιβλίου.
Δείτε κι αυτό:
