Το μυθιστόρημά μου «Το Μαντήλι της Θέμιδος» αποτελεί οιονεί τριλογία με τα δύο προηγούμενα: «Πνοή» και «Στο Βασίλειο της Μοίρας», το καθένα αυθύπαρκτο και αυτοτελές. Καραδοκεί το απρόοπτο στη ζωή των ηρώων με αναταραχές στον ψυχικό κόσμο τους και αποφάσεις, μέχρι την κάθαρση των παθημάτων και τη λύτρωση εαυτών.
Στην υπόθεση αιωρείται Το Μαντήλι της Θέμιδος, που είναι και ο τίτλος του βιβλίου. Ξεκινά από μια έξυπνη απορία παιδιού: «Γιατί η Θέμις έχει δεμένα τα μάτια της με μαντήλι;». Διανύει μια διαδρομή μέσα στον χωροχρόνο με συναισθηματικές συγκρούσεις, δράση, υπερβάσεις δόξα και δίκη στη ζυγαριά και το ξίφος της Θέμιδος.
Οι ήρωες του βιβλίου ζουν, αγωνιούν και αγωνίζονται για τις επιθυμίες, τα πιστεύω, τα όνειρά τους στρέφοντας το βλέμμα τους στην ιδέα και το αγαθό της Δικαιοσύνης μέσα από την απαραίτητη μυθοπλασία.
Ο αναγνώστης πιστεύω ότι θα δικαιωθεί για την επιλογή του, αφού μαζί με τους ήρωες θα αναλογισθεί την έννοια συμβόλων και συμβολισμών και θα ταξιδέψει σε τόπους, χρόνους, θρύλους, γεγονότα, που ενώνονται σαν κομμάτια παζλ και γράφουν το σενάριο της ίδιας της ζωής.
Ευχή μου είναι ένας κόσμος καλύτερος, όμορφος, δίκαιος με ή χωρίς Το Μαντήλι της Θέμιδος...
Είναι τρελός, όποιος σήμερα πιστεύει στη Θέμιδα, τη Θεά της Δικαιοσύνης; Αλήθεια είναι αποτρόπαιο σύμβολο το μαντήλι της Θέμιδος; Πόση αντίφαση κρύβει ο σύγχρονος τρόπος ζωής και η εμμονή μας σε Αξίες και Ιδανικά όπως το δίκαιο; Ερωτήματα στα οποία φιλοδοξεί να απαντήσει το μυθιστόρημα «Το Μαντήλι της Θέμιδος» μέσα από ένα μαγικό ταξίδι με πυξίδα την ελπίδα, δίνοντας την ευκαιρία στον άνθρωπο να νιώθει ζωντανός. Η παραδοξότητα των περιεχόμενων θρύλων, παραμυθιών, ονείρων, γεγονότων μέσα στην αιωνιότητα μας αγγίζει, μας διδάσκει, μας λυτρώνει με ή χωρίς το Μαντήλι της Θέμιδος...
Η Λίτσα Καποπούλου γράφει για το μυθιστόρημά της, Το μαντήλι της Θέμιδος, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής, αποδεχόμενη -μεταξύ άλλων- την πρό(σ)κληση της στήλης Πλοκόλεξο, σύμφωνα με την οποία πρέπει να μιλήσει για το βιβλίο χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις (παραπάνω με έντονη γραφή).
Στη περίληψη διαβάζουμε:
Γιατί η Θέμις έχει δεμένα τα μάτια της με μαντήλι;
Μια παιδική απορία, που ανατρέχει και ανατρέπει σύμβολα και συμβολισμούς…
Οι ήρωες εναρμονίζονται στους χτύπους της καρδιάς του πεπρωμένου…
Η Πνοή της ψυχής τους, η αύρα από τον μυστικισμό Ανατολής και Δύσης καθορίζουν το ταξίδι τους στο Βασίλειο της Μοίρας…
Σταθμοί σε τόπους, που μαγεύουν και μιλούν…
Παράξενοι άνθρωποι, διαισθήσεις, περασμένες μνήμες, που δε γνώριζαν ότι έχουν…
Πρόσωπα, παραμύθια, θρύλοι και γεγονότα από το παρελθόν ενώνονται στο παζλ του παρόντος και γράφουν Σενάρια στο θέατρο της ζωής για το μέλλον…
Όνειρα, ποίηση, έρωτας, ελπίδα…
Συναισθήματα και πάθη σε ρώσικη ρουλέτα…
Υπερβάσεις, δόξα, δίκη στη ζυγαριά και το ξίφος της Θέμιδος…
Μέχρι την κάθαρση των παθημάτων, τη λύτρωση εαυτών, τη δικαίωση με ή χωρίς το Μαντήλι της Θέμιδος…
Περισσότερα: ΟνειΡεύματα
Η Λίτσα Καποπούλου σημειώνει: Αντικαθιστώ τη λέξη «ζωντανός» με τη λέξη «αρχή» για τον επόμενο ομότεχνο.
