Πάει περίπου ένας χρόνος από τότε που ήρθα πρώτη φορά σε επαφή με το είδος της μικρομυθοπλασίας. Θυμάμαι συνέβη με τα δύο έργα της συγγραφέως Γιώτας Χουλιάρα με τον όμοιο τίτλο «8 μικρές ιστορίες» τα οποία εκδόθηκαν με την στήριξη του 121words.
Οι ιστορίες τους με συνεπήραν για πάμπολλους και διαφορετικούς λόγους: Τόσο για την προσεγμένη εμφάνισή τους, όσο και για την διαφορετικότητα και πρωτοτυπία της πλοκής που εξελίσσεται σε αυτά.
Ξεκινώντας μια πρώτη γνωριμία με τα έργα της συγγραφέως Γιώτας Χουλιάρα, γίνεται αμέσως αντιληπτό πως παρότι πρόκειται για σύντομες ιστορίες, εντούτοις καθετί που αφορά το εξώφυλλο, τον πρόλογο, την κύρια πλοκή, μέχρι και την ενημέρωση για τις δράσεις της ιστοσελίδας 121words.com, μας κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι τέλους.
Προσωπικά, ήθελα να διαβάσω κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο εξαιτίας του τρόπου εξιστόρησης της συγγραφέως, που κατάφερε στη διάρκεια της ανάγνωσης να με κάνει να ζηλέψω και να θέλω να ζήσω στη μυθική εποχή που περιγράφει!
Επίσης, μου έκανε μεγάλη εντύπωση και η πρωτότυπη γραμματοσειρά που έχει επιλεχθεί, η οποία αποτελείται από οικεία, καλλιγραφικά γράμματα που κάνουν το ταξίδι μας ακόμη απολαυστικότερο.
Όσον αφορά τις ιστορίες που εκτυλίσσονται στις σελίδες τους, αφορούν γεγονότα που διαδραματίζονται σε κόσμους φανταστικούς, γεμάτους από παντοδύναμους ανθρώπους, σοφούς γέροντες, περιπλανώμενους ραψωδούς, μάγους και βασιλιάδες.
Μ’ αυτό τον τρόπο μαθαίνουμε μια διαφορετική εκδοχή της αρπαγής της Περσεφόνης, τα ηθικά διδάγματα του Σοφού Γέροντα και τα στάδια της εκπαίδευσης ενός μαθητευόμενου πρίγκιπα.
Κι η αλήθεια είναι πως δεν αρκεί η απόλαυση της μίας και μοναδικής ανάγνωσης. Έχω καταφύγει κατά καιρούς ξανά και ξανά στις σελίδες τους, κάθε που θέλω να προσφέρω στον εαυτό μου ένα ατμοσφαιρικό ταξίδι σε μυστηριώδεις κόσμους, πλασμένους για θεούς και ήρωες, στους οποίους οτιδήποτε απίθανο γίνεται πραγματικότητα. Γιατί όπως είχε πει και ο Άγγλος ποιητής και ζωγράφος, Γουίλιαμ Μπλέικ, «Η φαντασία δεν είναι μια κατάσταση. Είναι η ίδια η ανθρώπινη ύπαρξη».
Ανατρέχοντας μάλιστα στο λογοτεχνικό βιογραφικό της συγγραφέως, γίνεται αμέσως αντιληπτό πως η δημιουργός είχε μέσα της από μικρή αυτή την σπίθα: Μόλις άκουγε ένα παραμύθι, δημιουργούσε παράλληλα στο νου της τη δική της εκδοχή για την συνέχεια και το τέλος, αλλάζοντας πρόσωπα και πρωταγωνιστές. Αυτό ήταν που την οδήγησε στη συνέχεια να σπουδάσει Ψυχολογία, αποσκοπώντας έτσι να ερευνήσει σε μεγαλύτερο βάθος τα κρυφά μηνύματα που ελλόχευαν πίσω από τους μύθους και τα παραμύθια. Στην πορεία βέβαια την κέρδισε η δημοσιογραφία, η συγγραφή άρθρων και αναλύσεων διεθνών γεγονότων, καθώς και η παραγωγή και αρχισυνταξία ραδιοφωνικών εκπομπών.
Μάλιστα, όσον αφορά τις διεθνείς εξελίξεις και τις σχέσεις των λαών, η ίδια έχει την πεποίθηση πως διατηρούν άμεση σύνδεση με τους μύθους, τους θρύλους, τις ιστορίες αλλά και τα παραμύθια τους. Κι αυτό, γιατί υπάρχει πάντοτε εκείνο το μαγικό νήμα που έχει υφάνει το συλλογικό DNA της κάθε φυλής.
Ήταν το 2017 όταν κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Ο βιασμός της Κοκκινοσκουφίτσας – Η σκοτεινή όψη των παραμυθιών» από τις εκδόσεις Άλλωστε. Πρόκειται για ένα έργο που επικεντρώνει στην ιστορική έρευνα που σχετίζεται με τις αλληγορίες και τα κρυμμένα μηνύματα των αγαπημένων μας παραμυθιών.
Αυτό το διάστημα αρθρογραφεί για το μηνιαίο περιοδικό Plan Be και είναι αρχισυντάκτρια στο γεωπολιτικό portal Geopolitics & Daily News. Επίσης έχει τη δική της στήλη στη HuffPost Greece και στο Nyctophilia.
Επιστρέφοντας, εν κατακλείδι, στα έργα της συγγραφέως μας, στο συμπέρασμα που κατέληξα ταξιδεύοντας με τις «8 μικρές ιστορίες», είναι το εξής: θεωρώ απολύτως σίγουρο ότι απολαμβάνοντας την πλοκή τους, θα αφεθείτε αυθόρμητα να σας συμπαρασύρει σε ένα ξεχωριστό ονειροπόλημα στα φανταστικά της μονοπάτια!
Σας εύχομαι καλή ανάγνωση!
Σημείωση: Στοιχεία του λογοτεχνικού βιογραφικού της συγγραφέως που παρατίθενται στο παραπάνω κείμενο, αντλήθηκαν από τη διεύθυνση: https://ciaran-sidhe.blogspot.com/
