Χρήστου Ντικμπασάνη
Στα μονοπάτια του διαστήματος
φλογίζονται τα πόδια μου
Η πέτρα της ζωής μου ραγίζει
Ανοίγουν τα σπλάχνα των πλανητών για να υποδεχθούν
την πυρπολημένη απ’ την πανσέληνο καρδιά μου
που ακόρεστα μου στέλνει το γλυκό της φως
Τα δάκρυά μου όλα θα σβήσω τώρα
για το πεπρωμένο που ποτέ δεν περίμενα
Την πληγωμένη σκιά μου τώρα
θα ορθώσω μες απ’ τις στάχτες
των καθημερινών μου ακήρυχτων μαχών
Ψηλώνω απ’ τον έρωτα της ολόγιομης Σελήνης,
ψηλώνει μαζί μου και το αύριο
μέσα στ’ απόκρυφα σημεία των ονείρων μου
Θα ζωγραφίσω εκστασιασμένος απ’ τον πόθο της
τον ερχομό της άκρατης ευτυχίας μας
🌕
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2021
Πρώτη σημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα ζωγραφικής Wislow Homer (Moonlight)
