Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Όλα θα πάνε καλά ή και όχι * Νυχτοπερπατήματα * Ο πρίγκιψ του δευτέρου ορόφου * Ο αρχάγγελος των βράχων * Το όνειρο του γερακιού * Όταν το μαζί πληγώνει * Δίχως ένα αντίο * Κλουαζονέ * Οι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση * Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Οικογένεια Πελτιέ, Η κατάρα, Ροζ, Ανθοπωλείον ο Έρως * Το δάσος των ψυχών * Ρε μπαγάσα * Σε είδα ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Σκοτεινή κουκκίδα * Καταδύσεις * Λυκόσκυλα, Ίμερος και Ηλιοτρόπιο ονείρων * Εν αρχή ην ο έρως ** Διηγήματα: Το δέρμα της φώκιας * Ταρτάν το άλογο, Θεατές και δράστες και Η αγωνία του μέτρου * Στερνό μελάνι * Τέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις Βακχικόν ** Διάφορα άλλα: Οι πουτ@νες κι εγώ ** Μουσικό άλμπουμ: Worthless Treasures

Αγαπητέ Θεέ, τι στο διάολο;!...: Μια σάτιρα βιβλικών διαστάσεων

Αγαπητέ Θεέ, τι στο διάολο;!..., Άμοιρου Ακροβατίδη

Ένας τίτλος με τρία σημεία στίξης και στο «καπάκι» ο υπότιτλος, δηλαδή τέσσερα σημεία στίξης στη σειρά αποτελούν μια πρωτιά για τούτο το ιστολόγιο. Ο Άμοιρος Ακροβατίδης –πιο ταιριαστό όνομα δεν θα μπορούσαμε να βρούμε– υπογράφει το πρωτοπρόσωπο αφήγημά του, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής, και μας χαρίζει χαμόγελα.
Κι αν κάπου αναφέρει ότι: Ξεκινάω με τις καλύτερες προθέσεις και πάντα καταλήγω με τα χειρότερα αποτελέσματα, αυτό ισχύει μόνο για τον ήρωα του βιβλίου του και όχι για την αναγνωστική εμπειρία· αλλά, για στάσου! Ο ήρωας του βιβλίου του είναι ο Άμοιρος! Και όχι μόνο είναι ο Άμοιρος αλλά μας εξηγεί και την προέλευση του πρωτότυπου ονόματός του –ή μήπως την ανάλυση της σημασίας του...
— Ξέρεις τι σημαίνει το όνομά σου;
— Ναι. Δεν μετριέμαι σε μοίρες. Είμαι ευθύς τύπος. Οι μοίρες είναι για τους κυκλικούς και τους γωνιώδεις.
Η υπόθεση πάει κάπως έτσι: ο Άμοιρος μένει σε ένα Ίδρυμα όταν αρχίζει να συνομιλεί με τον Θεό, ο οποίος Θεός έχει συνεδρίες-συζητήσεις (και) με τον διευθυντή. Ο Άμοιρος και άλλοι τέσσερις τρόφιμοι αποφασίζουν να λύσουν το μυστήριο του Θεού και τον λόγο που Εκείνος επισκέπτεται τον διευθυντή τους ενώ οι αποκαλύψεις απειλούν ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Πρόκειται για μυθογράφημα φαντασίας με πνευματώδη λόγο, πολύ πολύ χιούμορ (από το καλό χιούμορ που σε κάνει να γελάς πηγαία), χαρά, χαμόγελα κι απολαυστική ανάγνωση που σε κάνει να το «ζεις» μαζί του (με τον Άμοιρο ή με τον συγγραφέα ή όπως το αισθάνεται κανείς), με ρυθμική ροή, που γίνεται ως και χείμαρρος, και με ενδιαφέρουσες και ζωντανές περιγραφές, που δημιουργούν ανάγλυφες εικόνες.
Πρόκειται για μια ιστόρηση που αμφισβητεί ή «ξεβρακώνει» τα πάντα: τη θρησκεία, τη Βίβλο, τον θεό, τον Πάπα και άλλους εκπροσώπους εκκλησιών και θρησκειών, τον Πλανητάρχη, τον πρωθυπουργό και γενικότερα όλους τους αρχηγούς κρατών κ.π.λ. αλλά είναι και μια περίσκεψη περί πάντων, καθώς η μαθηματική του σύνταξη περιέχει λεκτικές εξισώσεις που οδηγούν ή καταλήγουν σε εκείνο που υποστηρίζει ή οδηγεί η κάθε θεωρία –ακόμα και η πιο απίθανη ή τραβηγμένη, όπως ότι όλα τα παιδιά είναι διάνοιες ή ότι ο γάμος, ιστορικά, είναι μια εφεύρεση των αντρών. Για να το επιτύχει φυσικά αυτό βάζει περίσκεψη περί πάντων: γάμος, διαζύγιο, σεξ, αμαρτία κι αμαρτήματα, ομοφυλοφιλία, σημείο Άλφα, Αρχικό Αίτιο, Θείο Χιούμορ, θεϊκό χιούμορ, καταλυτικό χιούμορ... βασικά είναι και μια ωδή στο χιούμορ, μαζί.
Το χιούμορ είναι ευεργετικό και ωφέλιμο, το χιούμορ έχει για αμοιβή τον ίδιο του τον εαυτό, το χιούμορ δεν περηφανεύεται, δεν εχθρεύεται, δεν μισεί, αλλά μπορεί να κάνει ακόμη και ασχήμιες, γιατί όλα τα αντέχει, όλα τα αμφισβητεί, όλα τα χωράει.
Γενικά, είναι μια αποκάλυψη, δηλαδή μια σειρά αποκαλυπτικών γεγονότων, που απειλούν την ανθρωπότητα, μέσα από απίθανες συνθήκες-καταστάσεις (είχε ανοίξει πόλεμο με το Ιράν στο τουίτερ), σουρεαλισμό, φαντασία και μπρίο.
Τελικά, σε αποστομώνει με συμπεράσματα όπως: Επιστήμη είναι αυτό που συμβαίνει όταν έχεις σκυλοβαρεθεί να περιμένεις από τον Θεό να το κάνει, ή σου «ανοίγει» τα μάτια με άλλα όπως: Ο διάβολος είχε καταλάβει ότι τα δημιουργήματα δεν τα ελέγχεις με τη δύναμή σου αλλά με τις αδυναμίες τους, γι' αυτό και είχε μεγαλύτερη επιτυχία.
Δε φοβάσαι τον θάνατο;
Όχι τόσο ώστε να πεθάνω γι' αυτό.

Το ξέρεις ότι το όριο είναι 120 χιλιόμετρα την ώρα;
Ναι, αλλά βγήκα μόνο για δέκα λεπτά.
Θα καταλάβατε προφανώς γιατί σας τα γράφω όλα αυτά. Μια μυθιστορία σατιρικής υφής οφείλει να έχει έξυπνο λόγο, φρέσκια ματιά, κοινωνικό και πολιτικό σχόλιο, άποψη κ.λπ. καθώς θίγει σημαντικά ζητήματα μέσα από τον πιο ανάλαφρο και διασκεδαστικό τρόπο. Διαβάζοντάς το θα δείτε και τα υπόλοιπα: τις όμορφες, ενδιαφέρουσες εικόνες, τη φοβερή του αφήγηση, την κωμική του διάσταση όπως και τον κόσμο του (του βιβλίου/του Άμοιρου/του συγγραφέα ή όλων μαζί) που είναι (και) εξωπραγματικός –ειδικά αν είσαι από τους πιο συντηρητικούς– αλλά επικίνδυνα παραπλήσιος με τον δικό σου, όποιος κι αν είσαι και όπου κι αν βρίσκεσαι.
Ο κόσμος είχε χάσει το κέντρο του, που είχε μετακομίσει σε μια πιο ήσυχη γωνιά του Σύμπαντος και διάβαζε Προυστ.

Ο κόσμος πάει κατά διαόλου από τη στιγμή που ξεκινήσαμε να καταλαβαίνουμε τι πάει να πει "κόσμος".
Θα γνωριστείτε και με μία σειρά-παρέα καρικατουρίστικων χαρακτήρων, που κάνουν διάφορα (κάνουν και τη διαφορά) καρτουνίστικα, όπως να τρώνε πίτσα με μήλο, καρύδια, μέλι, πιπεριά και τυρί, να τραγουδάνε μακαρένα, να κάνουν προθανάτια πάρτι, να στρίβουν ορεκτικά, να διαγράφουν κρατικά χρέη με αντάλλαγμα φιστίκια, να φοράνε πουάν γραβάτες, να κάνουν γιόντλινγκ, μπλούτβουρστ κ.ά. Κάπου εκεί τριγύρω, θα ξανασυναντήσετε το φουξ χρώμα, που εγώ προσωπικά πρωτοδιάβασα στο Που-Σου-Κού στη Σαλονίκη και που τώρα αφορά ένα σουρωτήρι. Που φοριέται στο κεφάλι (δεν λέω άλλα).

Γενικότερα, θα περάσετε πάρα πάρα πολύ καλά. Θα διασκεδάσετε και θα απολαύσετε το ταξίδι, θα εμπλουτιστείτε με μια άλλη, δεύτερη ματιά για τα πράγματα μέσα από τη ματιά του Άμοιρου και τον ιδιαίτερο εαυτό του, και στο τέλος τέλος, ίσως να θέλετε και λίγο ακόμη.
Το κόστος εξαργύρωσης των ταλέντων είναι πάντα υψηλότερο από το αντίτιμο της εξαργύρωσης.

Τι νόημα είχαν όλα αυτά; Τι άλλαξε, δηλαδή, πέρα από την πολιτική, την οικονομία, την εργασία, τη θρησκεία και κάτι άλλα ψιλά;
Ραντεβού στο επόμενο!



Στην περίληψη διαβάζουμε:
«Άμοιρε, ρηλάξ».
Έμεινα άφωνος! Μου έφυγε η μαγκιά!
«Άμοιρε, είμαι ο Θεός!»
Ουφ! Στην αρχή νόμισα ότι ήταν κάποιος Χθούλου, αλλά ευτυχώς ήταν ο Θεός.
Ήταν όμως; Άρχισα να αμφιβάλλω.
«Άκου», του λέω, «τα ίδια μου λέει κι ο Κυριάκος, στο 206». Ήμουν επιφυλακτικός γιατί δε μας λείπανε οι προσωπικότητες στο Ίδρυμα. Αρκετές διασημότητες έκαναν τις διακοπές τους εκεί. Ο Μέγας Ναπολέων είναι ο πιο γνωστός. Είχαμε κι έναν Τσάρο της Ρωσίας από το Μενίδι και μια πριγκιποπούλα από ταινία του Ντίσνεϊ. Και τα χάπια που μας δίνανε άγγιζαν τα όρια του γκουρμέ.
«Άμοιρε, μη φοβάσαι! Είμαι ο Αληθινός Θεός!»
Αυτό σα να με ηρέμησε κάπως, αλλά αμέσως μετά με ζώσανε ξανά οι αμφιβολίες.

 

Άμοιρος Ακροβατίδης είναι το ψευδώνυμο με το οποίο ο συγγραφέας Άγγελος Μπάκας υπογράφει τα σατιρικά βιβλία του. Το Αγαπητέ Θεέ, τι στο διάολο;!… είναι η δεύτερη έκδοση του πρώτου βιβλίου του. Το δεύτερο είναι το Που-Σου-Κού στη Σαλονίκη, με ήρωα τον ντετέκτιβ Τζακ Ντέιντζερ, και το τρίτο, με τον ίδιο ήρωα, είναι το Εδώ Παπάς Εκεί Παπάς –όλα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ελκυστής. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα ακολουθήσουν κι άλλα.

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Το δέρμα της φώκιας, Αριστούλας ΔάλληWorthless Treasures, Temple Music΄Σε είδα, Ιωάννη ΜαρίνουΟ αρχάγγελος των βράχων, Μένιου ΣακελλαρόπουλουΝυχτοπερπατήματα, Λέιλα ΜότλιΛυκόσκυλα Αγγέλας Καϊμακλιώτη, Ίμερος Μαίρης Χάψα και Ηλιοτρόπιο ονείρων Γιάννη ΑναστασόπουλουΔίχως ένα αντίο, Γωγώς Ψαχούλια
Ρε μπαγάσα, Θεόδωρου ΟρφανίδηΤέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις ΒακχικόνΌταν το μαζί πληγώνει, Βικτώριας ΠροβίδαΤαρτάν το άλογο Ευτυχίας Καλλιτεράκη, Θεατές και δράστες Σύλβας Γάλβα και Η αγωνία του μέτρου Γιώργου ΣπανουδάκηΚλουαζονέ, Λίνας ΒαλετοπούλουΤο δάσος των ψυχών, Ιωάννη ΜαρίνουΟι πουτ@νες κι εγώ, Γιάννη Ράμνου
Ο πρίγκιψ του δευτέρου ορόφου, Άρη ΣφακιανάκηΟι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση, Χρύσας ΜαρδάκηΡοζ, Ανθοπωλείον ο Έρως, Οικογένεια Πελτιέ, Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Η κατάραΣτερνό μελάνι, Άγγελου Αναγνωστόπουλου
Εν αρχή ην ο έρως, Ευαγγελίας ΤσακίρογλουΤο όνειρο του γερακιού, Αλεξάνδρας ΜπελεγράτηΔεύτερη φωνή Ι, Γιάννη Σμίχελη