Όταν ανακάλυψα την ύπαρξη του βιβλίου της Ελένης Ζεροπούλου, χωρίς δεύτερη σκέψη το επέλεξα να το διαβάσω, ξέχειλη αδημονίας, και έπειτα να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου.
Ίσως η ιδιότητά μου ως μητέρα, ίσως η αγάπη για την κόρη μου, ίσως οι τόσες σκέψεις που καθημερινά γεννιούνται και δυστυχώς πολύ λίγες από αυτές εκφράζονται, μου έδωσαν το έναυσμα να αποκτήσω το βιβλίο και να χαθώ στο εσωτερικό του.
Πραγματικά, κρατώ στα χέρια μου ένα υπέροχο λεύκωμα. Περιέχει αποφθέγματα από μητέρες προς τις κόρες τους, περιέχει αισθαντικές σκέψεις και όμορφες καλοπροαίρετες συμβουλές. Υπάρχουν σελίδες στις οποίες μπορείς να καταγράφεις ό,τι εσύ νιώθεις, να καταθέσεις όποιο συναίσθημα σου γεννιέται καθώς διαβάζεις και, εκεί, να φυλακίσεις ένα κομμάτι του εαυτού σου με γνώμονα την κόρη σου.
Εγώ επέλεξα να διαβάσω το βιβλίο, να αφήσω τα σχόλιά μου, να μοιραστώ τις σκέψεις, τις ελπίδες μου ακόμα και κάποιους φόβους μου και να χαρίσω το βιβλίο στην ξεχωριστή μου Αναστασία, για να έχει πάντα μαζί της ένα κομμάτι της μαμάς, ένα αυθεντικό κομμάτι ξέχειλο αγάπη και φροντίδα.
Όταν δεν θα ξέρεις πώς να νιώσεις ευτυχισμένη, κοίτα μέσα σου και ξύπνα το παιδί που κοιμάται.
Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί τι κρύβεται πίσω από τη λέξη γονέας ή τι κρύβεται πίσω από τη λέξη μητέρα; Τούτο το βιβλίο είναι σε θέση να συνδράμει έτσι ώστε να δοθεί στις ερωτήσεις μια σαφή και συνάμα πολύπλευρη απάντηση.
Η μητέρα πρεσβεύει το καταφύγιο, την αγκαλιά, τη θυσία. Η μητέρα συνάδει με έναν φύλακα άγγελο, με τη δύναμη, την επιμονή, με ένα απαλό χάδι και με την ανιδιοτελή αγάπη.
Η μητέρα είναι ένα πολύτιμο φυλακτό, είναι τέρας υπομονής, είναι φάρμακο για κάθε ασθένεια, είναι λύση σε κάθε πρόβλημα. Αχ, μητέρα! Η μητέρα είναι στιγμές, είναι ένα απάνεμο λιμάνι, είναι ένας ώμος να αφήσεις επάνω του όλα όσα σε απασχολούν.
Δε θα ενηλικιωθείς στα δεκαοκτώ. Θα ενηλικιωθείς όταν ξεκινήσεις να κάνεις όλα όσα υποσχέθηκες στον εαυτό σου.
Ξεχώρισα το από καρδιάς σημείωμα της συγγραφέως και διαβάζοντας τα κείμενα των έξι μητέρων και του ενός πατέρα –κείμενα που συνάδουν με καταθέσεις ψυχής– αβίαστα άρχισαν να ξεπροβάλλουν από μέσα μου πολλά τρυφερά συναισθήματα.
Είναι δύσκολο να αποδόσεις όσα νιώθεις για τα παιδιά σου στο χαρτί. Είναι τόσο φτωχές οι λέξεις μπροστά στον καταιγισμό των συναισθημάτων, μπροστά στον καταρράκτη των όσων αισθανόμαστε.
Τα κείμενά τους είναι ξέχειλα αλήθειες, αγάπη, ελπίδα, κατανόηση και αναμνήσεις. Από μέσα τους πηγάζουν χαμόγελα, χάδια, φιλιά, ευχές και ευτυχία.
Ανάμεσα στις λέξεις ξεπροβάλουν υπέροχες εικόνες τις οποίες δεν περνάς, εσύ ο αναγνώστης, απαρατήρητες. Σκαλώνει το βλέμμα, τα δάκτυλα αγγίζουν τα πρόσωπα και το χαμόγελο δεν λέει να φύγει από το πρόσωπό σου.
Μέσα από τα κείμενα έχεις τη δυνατότητα να αφουγκραστείς αξίες, υποσχέσεις, τον σεβασμό, όνειρα, τον έρωτα αλλά και τις ευθύνες μας ως μητέρες, ως γονείς.
Η παιδικότητα, οι νίκες, η έλλειψη που κατά καιρός κατοικοεδρεύει εντός μας, οι ευθύνες μας, η αφοσίωσή μας, τα λαμπερά χαμόγελά τους, που φωτίζουν τα σκοτάδια μας, οι ηλιόλουστες σκέψεις τους, που πάντα θα ευχόμαστε να μετουσιωθούν σε πραγματικότητα, οι ισορροπίες τις οποίες με κόπο πρέπει να κρατήσουμε, η φροντίδα, η εμπιστοσύνη που επιβάλλεται να καλλιεργήσουμε μεταξύ μας και οι συμβουλές που ποτέ δεν θα σταματήσουν να υφίστανται, είναι διάσπαρτα μέσα στο βιβλίο και περιμένουν τον αναγνώστη να συνδεθεί μαζί τους.
Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση που μου κίνησε το ενδιαφέρον για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Ελένης Ζερβοπούλου, ένα σύντομο βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
Αν νιώσεις ότι η ψυχική σου υγεία κλονίζεται, έλα σπίτι. Η αγκαλιά του σπιτιού θα είναι πάντα ανοιχτή, όπως και να νιώθεις, είτε ψυχικά είτε σωματικά.
Φίλοι μου, η σχέση μητέρας και κόρης είναι ένας αόρατος ομφάλιος λώρος με τον οποίο είμαστε αιώνια δεμένες. Χαίρομαι που μία από της ιδιότητές μου είναι η μητρότητα, χαίρομαι που διαθέτω κόρη –αλλά και γιο– και χαίρομαι διπλά γιατί, όπως όλοι οι γονείς, χωρίς εγχειρίδιο χρήσης και με μόνη σκυτάλη την αγάπη, τη φροντίδα και το ένστικτο, κατάφερα όπως τόσοι άλλοι να φανώ άξια των περιστάσεων, θέλω να πιστεύω σε ικανοποιητικό βαθμό.
Αναζητήστε το βιβλίο-λεύκωμα, ταξιδέψτε στα κείμενά του και είμαι σίγουρη ότι τα σημεία με τα οποία θα βρείτε κοινά θα είναι αρκετά, ίσως και περισσότερα.
Κλείνοντας να επισημάνω ότι το εξώφυλλο του βιβλίου είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να συνοδεύσει το λεύκωμα. Ήρεμο, γαλήνιο και συνάμα τόσο έντονο και αισθαντικό που το βλέμμα σκαλώνει πάνω του και δύσκολα μπορείς να το ξεκολλήσεις.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρει:
Το λεύκωμα που κρατάτε στα χέρια σας δεν είναι τίποτα παραπάνω από σκέψεις που κάνουμε όλες οι μαμάδες και λέμε στα παιδιά μας. Έξι μητέρες και ένας πατέρας μιλούν στις κόρες τους, αλλά και στην κάθε κόρη, μέσα από την καρδιά του.Να αγαπήσει την ίδια τη ζωή με πάθος. Να θέλει να ζήσει, να μην φοβάται τις προκλήσεις. Κάθε νέο ξεκίνημα να είναι ακόμα ένα παιδικό όνειρο. Να μη ξεχάσει ποτέ το παιδί που έχει μέσα της. Να αντιμετωπίζει κάθε δυσκολία με το ίδιο πάθος που είχε όταν ξεκίνησε να μαθαίνει τον κόσμο. Να βρει την ευτυχία σε μικρά καθημερινά πράγματα και να είναι το όπλο της απέναντι σε όλες τις δυσκολίες.Συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά: Βελόνια Καλλιόπη, Κουρκούλη Νέλλη, Κυριαζής Τάσος, Κωλέττα Μαρία, Μαρκατζίνου Χαρά, Νικολιδάκη Ελένη, Χαρίτου Αργυρώ.
Η Ελένη Ζερβοπούλου γεννήθηκε το 1986 στην Καλαμάτα, όπου και μεγάλωσε. Έχει σπουδάσει νοσηλευτική, την οποία αγαπάει, και δουλεύει σε γηροκομείο. Είναι μητέρα δύο κοριτσιών. Της αρέσουν το κολύμπι, οι εκδρομές σε βουνά και το διάβασμα. Αγαπάει όλα τα είδη λογοτεχνίας, γιατί το καθένα έχει και κάτι να σου δώσει. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής στη λογοτεχνία του φανταστικού από το Tales of the Wyrd και στο τμήμα της Βέροιας με τον συγγραφέα Νίκο Αγαθαγγελίδη. Είναι beta reader και διαχειρίστρια του blog Books & Freckles, όπου αναρτά απόψεις βιβλίων, παρουσιάσεις, ζωντανές συνεντεύξεις στο YouTube, νέες κυκλοφορίες κ.α. Στο e-book Tales of the Mind Projects θα βρείτε μερικές ιστορίες της. Το 2022 κυκλοφόρησε από το Moonlight Tales το πρώτο της διήγημα, με τίτλο Χουκ: Η ιστορία που δεν ξέρουμε, που περιέχεται στη συλλογή And They Lived Happily Ever After? Στο Fantasy Festival 2023, επίσης, κυκλοφόρησε η νέα συλλογή διηγημάτων με τίτλο There Once Was a Myth, στην οποία και συμμετέχει με το διήγημα Το πιθάρι της ελπίδας, ενώ Παρελθόν εστί παρόν είναι το συνεργατικό διήγημά της με τον Χρήστο Μαργέτα στη νέα συλλογή των Moonlight Tales με τίτλο Echoes of a Lost Time. Το βιβλίο Λόγια που σου χρωστάω... είναι το πρώτο της βιβλίο, που κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2024 από τις εκδόσεις Κάκτος, ενώ το βιβλίο Από την κάθε μητέρα στην κάθε κόρη είναι η δεύτερη κυκλοφορία της, από τις εκδόσεις Ελκυστής.
