Χρήστου Ντικμπασάνη
Στη Μελίτα
Υπέροχη φιγούρα ανεβαίνεις
με βιάση τη βουνοπλαγιά της ζωής
Ν' ανεβείς ποθείς πέρα απ' τα σύννεφα
Να δώσεις τα διαπιστευτήριά σου
με μια δυνατή χειραψία στον Θεό
Σε ακολουθούν
τ' αφοσιωμένα ποιήματά σου μ' επιμονή
Τώρα είναι η στιγμή
που πρέπει να κλείσεις τα μάτια σου;
Δε γίνεται να καθυστερήσεις
το ατέρμονο ταξίδι σου μέχρι αύριο
που ο Θεός σου υποσχέθηκε
πως θα εξευμενίσει τη ρομαντική ψυχή σου
μ' ένα φιλί δανεισμένο
απ' τη γαλήνη του Σύμπαντος;
Ίσως αύριο όμως
κανείς να μη μπορεί να συγκρατήσει
τη δημιουργό μέσα σου
καθώς θ' αφήνεις το λυρικό φως σου
να περάσει στην καρδιά των ανθρώπων
που τόσο πολύ πόνεσες
Καλό σου ταξίδι, λοιπόν,
τώρα που θα επωμιστείς οριστικά τον πόνο
και τα όνειρα των άλλων
Η μελλοντική ζωή σου
θα γίνει δική τους παρακαταθήκη
Θα κρυφτείς, το αποφάσισες,
στις λόχμες της αιώνιας σιωπής,
προσμένοντας να φανεί η αυγή
που θα στρώσει το σεντόνι
της δικής τους σωτηρίας
🌺
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights resereved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Προς τιμήν Μελίτας Τόκα-Καραχάλιου
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από πίνακα William Johnson (Chair and Flowers, still life, 1945)
