Χρήστου Ντικμπασάνη
Λευκή νύχτα απ' την έκρηξη του άστρου
Τα σκοτεινά τοπία του διαστήματος
φωτίστηκαν απ' το αστέρι
Σωπαίνουν οι συμπαντικές μνήμες
καθώς οι αλλόκοσμοι κάτοικοι
του εκτροχιασμένου απ' την αστρική λάμψη πλανήτη
κατηφορίζουν νέους δρόμους του απείρου,
αναζητώντας αλλού να κτίσουν πολιτείες
στο ξεψυχισμένο άστρο αποτίοντας
ύστατο αποχαιρετισμό
Μ' ενωμένα τα φολιδωτά τους χέρια
σε στάση προσευχής τρέμουν
να μη ραγίσει η σκουληκότρυπα
που γρήγορα θα τους φέρει
σε άλλους χωροχρόνους,
σε άλλα ελπιδοφόρα σύμπαντα
για να ιδρύσουν νέες αποικίες γεμάτες οράματα
Εκεί θα κρατήσουν αναμμένα τα κεριά,
το χρυσό θα εξορύξουν
απ' την καρδιά των πλανητών
Θα φωταγωγήσουν τη νέα συμπαντική νύχτα
με τις ακόλαστες ορέξεις τους, σκορπίζοντας
στο νέο χάος τις παλιές τους διάτρητες μνήμες
Προς το παρόν η ζωή αρχίζει
να βρέχει διάφορα χρώματα
βαθυγάλαζης προσμονής για το αδιανόητο
🌺
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από έργο της Ελένης Βασιλείου-Αστερόσκονη
