Άρη Γεράρδη
Δυὸ φαντάροι, δυὸ ξενάκια
στοῦ πολέμου ἐκεῖ τὴ χάση
φορτωμένοι τὰ δισάκια
πέρασαν δρυμοὺς καὶ δάση.
Πέρασαν χωριὰ καὶ χῶρες
δὲ μετρούσανε τὶς ὧρες
οὔτε μέρες, οὔτε χρόνια
οὔτε μπόρες, οὔτε χιόνια.
(Ἐπωδός)
Μιὰ μιλοῦσαν, δυὸ ξηγοῦσαν
Λέγαν, λέγαν, τί δὲ λέγαν
μιὰ γελοῦσαν, δύο κλαῖγαν.
«Ἡ ἀγάπη ἔχει ζόρια
καὶ μεγάλη στεναχώρια,
ἡ ἀγάπη εἶναι μαράζι
μ' ἕνα χάδι της σὲ σφάζει».
«Ἡ ἀγάπη μᾶς ὁρίζει
καὶ θὰ πάρεις ὅ,τι ἀξίζει
εἴτε θέλεις, εἴτε ὄχι
σὰν θά 'ρθεῖ τὸ πρωτοβρόχι».
(Ἐπωδός)
Μιὰ μιλοῦσαν, δυὸ ξηγοῦσαν
Λέγαν, λέγαν, τί δὲ λέγαν
μιὰ γελοῦσαν, δύο κλαῖγαν.
Ἂχ γιὰ τὴν ἀγάπη, λέγαν.
«Πόλεμος δὲν εἶν' ἡ ἀγάπη
θέλει ὑπομονὴ καὶ τρόπους.
Νὰ ζυγιάζεις κάθε δάκρυ
τὴν κακία, τοὺς ἀνθρώπους».
«Τὰ χωράφια μου θὰ σπέρνω
μὲ χαρὰ καὶ προσμονή.
Σπίτι τὸ ψωμὶ θὰ φέρνω
ὣς τὴν ὥρα τὴ στερνή».
(Ἐπωδός)
Μιὰ μιλοῦσαν, δυὸ ξηγοῦσαν
Λέγαν, λέγαν, τί δὲ λέγαν
μιὰ γελοῦσαν, δύο κλαῖγαν.
Ἂχ γιὰ τὴν ἀγάπη, λέγαν.
Χίλια πήδηξαν χαντάκια
φράχτες, ἄγρια ποταμάκια
κι ἄκουγαν τὶς σφαῖρες πίσω
το στραβὸ δὲν ἔχει ἴσο.
Ὅ,τι λέει δὲν ξελέει
σίγησαν οἱ ἀντένες τους
τώρα ὁ ἀέρας κλαίει
μέσ' ἀπὸ τὶς χλαῖνες τους.
(Ἐπωδός)
Μιὰ μιλοῦσαν, δυὸ ξηγοῦσαν
Λέγαν, λέγαν, τί δὲ λέγαν
μιὰ γελοῦσαν, δύο κλαῖγαν.
Ἂχ γιὰ τὴν ἀγάπη, λέγαν.
🌺
Copyright © Άρης Γεράρδης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Μαρίας Βλασερού