Ρόζας Βλαχογιάννη
Θέλω αέρηδες συνοδοιπόρους
να παρασυρθώ σ' ονειρικά ταξίδια,
έναν χείμαρρο αγάπης να βουτήξω
στα ορμητικά νερά του,
να συνομιλώ κρυφά με τη σελήνη
κι όλα τα πλάσματα της φύσης,
να κουρνιάζει σιμά μου ένα γεράκι
Όμως φοβάμαι, δεν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου,
για υπέρμετρα μεγάλες προσδοκίες…
Μήπως να ξεχάσω το ταξίδι στην Ιθάκη
γιατί δεν είναι στρωμένος ο δρόμος του με ρόδα;
Μήπως αρμόζουν άλλοι για συνοδοιπόροι;
Φοβάμαι εντέλει, πως Ιθάκη δεν υπάρχει…
Κι η μόνη Ιθάκη που πρέπει στον καθένα,
μια εσώτερη φωνή που μέσα του σπαράζει…
🌺
Copyright ©️ Ρόζα Βλαχογιάννη All rights reserved, Απρίλιος 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα ζωγραφικής Vera Kober
