Βαγγέλη Δημούλα
Σύγχρονα σφαγεία, στάδια, γυμναστήρια
νέες αρένες, κολοσσιαία θηριοδαμαστήρια
κατασκευάζονται με ρυθμούς υπολογιστών
υπό την επίβλεψη εργολάβων και βασανιστών
προκειμένου να προσφέρουν άρτον και θεάματα
Όλα μετριούνται και ζυγιάζονται με αριθμούς
ακόμα και η εργασία στους σαράντα τους βαθμούς
για να 'ναι όλα έτοιμα στα χρονικά τους όρια
κι ας μετατρέπονται σε κρεματόρια.
Τόσες χιλιάδες εργατών κουρέλια
νεκρές ψυχές θαμμένες στα θεμέλια
παράπλευρες απώλειες στον βωμό των αθλημάτων
στη ζυγαριά των κερδών
ελάχιστο αντίβαρο οι ζωές των θυμάτων.
Εκείνο που μετρά, που έχει σημασία
είναι του εμπορεύματος μη πέσει η αξία
και πρέπει να διαφυλαχτεί πάση θυσία
από ζημίες κι αποτυχίες
ακόμη και μ' ελληνικές πυραύλων συστοιχίες.
Μακριά μας το ΚΑΤΑΡ, μακριά κι η ΝΤΟΧΑ
ίσως έτσι καλύτερα, να μην μας πιάνει η μπόχα
έχουμε τη δική μας την εγχώρια
η εισαγόμενη περισσεύει
είναι όμως αποδοτική και γοητεύει.
Γι' αυτό της 'δώσαν κι όνομα
της μπάλας τ' αφεντικά
βαφτίζοντας τόσους θανάτους κυνικά
μαζί σακατεμένους και ορφάνια
«Αξιοπρέπεια και Περηφάνεια».
Λες και θυσιάστηκαν για μιας Πατρίδας την τιμή
και όχι για της φαμίλιας το ψωμί
λες και οι εργάτες πάνω στης δουλειάς τη μάχη
λίγο τους νοιάζει κι αν σκοτώνονται
μα πόλεμος σαν γίνεται σ' αλλουνού την ράχη
οι σεβαστοί επενδυτές σπανίως ξεσηκώνονται.
Κι αν κάπου κάνουν πως φωνάζουν κι αγριεύουν
όπως κακιά τους ώρα, όπως στην Ουκρανία τώρα
για όσους την πληρώνουνε δεν βγάζουνε μιλιά
που πάλι εργατών παιδιά επιστρατεύουν
για να τους βγάλουν τη δουλειά.
Γιατί οι δικοί τους οι βλαστοί
γίνονται μεγαλοαστοί
και των γονιών ακολουθούν τα βήματα
πουλώντας ξεδιάντροπα το ίδιο παραμύθι
πως είν' εταίροι τελικά οι θύτες με τα θύματα
και οι διαφορές των τάξεων είναι μονάχα μύθοι.
🌾
Copyright © Βαγγέλης Δημούλας All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε φωτογραφία Τουρή Ίλια
