koukidaki: Ένα σώμα αιωρείται

Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.

ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Όλα θα πάνε καλά ή και όχι * Νυχτοπερπατήματα * Ο πρίγκιψ του δευτέρου ορόφου * Ο αρχάγγελος των βράχων * Το όνειρο του γερακιού * Όταν το μαζί πληγώνει * Δίχως ένα αντίο * Κλουαζονέ * Οι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση * Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Οικογένεια Πελτιέ, Η κατάρα, Ροζ, Ανθοπωλείον ο Έρως * Το δάσος των ψυχών * Ρε μπαγάσα * Σε είδα ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Σκοτεινή κουκκίδα * Καταδύσεις * Λυκόσκυλα, Ίμερος και Ηλιοτρόπιο ονείρων * Εν αρχή ην ο έρως ** Διηγήματα: Το δέρμα της φώκιας * Ταρτάν το άλογο, Θεατές και δράστες και Η αγωνία του μέτρου * Στερνό μελάνι * Τέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις Βακχικόν ** Διάφορα άλλα: Οι πουτ@νες κι εγώ ** Μουσικό άλμπουμ: Worthless Treasures

Ένα σώμα αιωρείται

Γιάννη Σμίχελη

Rene Magritte (The taste of tears, 1946)

Ένα σώμα αιωρείται

Πάνω από τις ανάγκες του

Δεν υπάρχει θεός

Γι' αυτό κι ορίζω την ιδέα του

Πλήρως

Την αλήθεια του σώματος

Μόνο οι ορμόνες γνωρίζουν

Το ανοσοποιητικό του πνεύματος

Είναι ο υγιής αέρας των ανθρωπίνων

Σχέσεων

Τα δέντρα χρειάζονται αγάπη

Για να σηκωθούν

Και ο άνθρωπος δίχως αλληλεγγύη

Είναι ένα υποσωματίδιο σε απελπισία

Άγονης σκοτεινιάς

Τελικά ο μόνος διάβολος που πονάει

Είναι το έρημο κενό

Ο Δάντης έδινε νόημα στην ανθρώπινη

Δράση

Ορίζοντας τις τιμωρίες της

Από την μόνη σπηλιά που δεν χρειάζεται να βγούμε

Είναι η δική μας

Εκεί το φως δεν έχει χρώμα και λάμψη

Έχει την βαθιά αρμονία της γέννας

Το είναι δεν έχει ανάγκη κανέναν χρόνο

Εφόσον είναι ο εαυτός του

Αλλά τον επιθυμεί σε μια ερωτική σχέση δημιουργίας

Ο χρόνος από μόνος του δεν υπάρχει

Και ο χώρος είναι η ιστορία της πορείας του σπέρματος σε μια

Αιώνια μήτρα

Στα σύνορα παίζουν τα παιδιά

Πετροπόλεμο της πίκρας,

Η πείνα θερίζει τις συνειδήσεις

Και οι καρδιές δεν βρίσκουν χώμα να ριζώσουν

Τα δόντια ακονισμένα περιφέρονται

Κουβαλώντας σάρκες σκισμένες των ονείρων

Οι ιδέες έχουν κρυφτεί στα υπόγεια της υδρογείου

Διάγοντας βίο σκοτεινής απομόνωσης

Οι ολιγάρχες θαρρούν πως παίζουν κουκλοθέατρο

Μα οι σκιές της οργής όλο και φουντώνουν

Σαν την μαύρη θάλασσα της λάβας των αποκλεισμών

Η ελεύθερη χώρα έγινε ένας χώρος οργίων επενδύσεων

Σεσημασμένων παραφύσεων

Οι διαστροφές έχουν στήσει τον χορό

Των καθικιών στα κοσμηματοπωλεία αμβλώσεων

Η γέννηση ούτε καν σαν σκέψη

Δεν περνά από τα κέντρα αποφάσεων

Τα γραφεία κηδειών εκθέτουν τα μαυσωλεία

Στους δυνάμει ανυποψίαστους χρήσιμους ηλίθιους

Ο πολτός των συμφερόντων αχνίζει βοθρίλα

Ενώ η απελπισία συνοδεύει τον θάνατο στο τελικό κατευόδιο

Ο ρόλος του έχει ξεπεραστεί από την αξία του χρήματος

Τα ζόμπι είναι πιο βολικά στην απενοχοποίηση της εκμετάλλευσης

Τα κρεματόρια και οι γενοκτονίες είναι περιττές μέθοδοι

Καθώς οι μάζες δεν ζουν για να συστηθούν στην ιστορία

Οι σκιές όλο και πλησιάζουν

Το σύμπαν κάνει τη δουλειά του

Κυρίως απέναντι στους καπηλευτές, εκμεταλλευτές και θρησκόληπτους

Η ύλη πάντα βρίσκει το πρόσφορο κενό για εκπλήξεις θεϊκές

Και η ενέργεια δρα πάντα ακριβοδίκαια

🍒

Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved

Πρώτη δημοσίευση

Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Rene Magritte (The taste of tears, 1946)