Γεννήθηκε την 1η Απριλίου 1913 στη Ζάτουνα Γορτυνίας και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Ο Θόδωρος και το δίκαννο» (των Νίκου Τσιφόρου και Πολύβιου Βασιλειάδη, θέατρο Αμιράλ, 1961-1962).
Πέθανε στις 29 Οκτωβρίου 1986. Η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Μις Μέιμπελ» (του Ρόμπερτ Σέριφ, θέατρο Κοτοπούλη, 1950-1951).
Η πορεία του στο θέατρο ήταν μεγάλη και υπηρέτησε όλα τα είδη: επιθεώρηση, κωμωδία, δράμα, ως ηθοποιός, θιασάρχης και θεατρικός συγγραφέας. Η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Οι γλάροι και οι κότες» (των Χρήστου Γιαννακόπουλου και Αλέκου Σακελλάριου, θέατρο Βεάκη, 1962-1963).
Η φράση «κι ύστερα θα κάααθεσαι» που λανσάρισε με τη χαρακτηριστική του φωνή στην επιθεώρηση «Άνθρωποι άνθρωποι» (θέατρο Μετροπόλιταν, 1947-1948) έγινε σλόγκαν. Η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Του ΠΑΣΟΚ τους το χαβά» (των Λακη Λαζόπουλου και Γιάννη Ξανθούλη, θέατρο Βέμπο, 1983-1984).
Τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α' και τον Σταυρό του Αγίου Μάρκου για την προσφορά του στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Στη φωτογραφία, στιγμιότυπο από την παράσταση «Η Μαίρη τα λέει όλα» με τη Μαίρη Αρώνη, τον Δημήτρη Ψαθά και τον Κωστή Μιχαηλίδη (καλοκαίρι 1960, θέατρο Ακροπόλ).
Αταύτιστο δημοσίευμα από την παράσταση «Καλώς ήλθε το δολάριο» (με την Ξένια Καλογεροπούλου και την Πόπη Λάζου-Ντατσοπούλου) και δημοσιεύματα του περιοδικού «Ντομινό» (2/6/1967, 13/3/1970, 14/1/1972).
Δημοσιεύματα και συνεντεύξεις από τα περιοδικά «Θησαυρός» (22/12/1960 και 12/1/1961), «Ντομινό» (14/8/1970) και «Φαντασία και αίσθημα» (29/6/1960).
Στο περιοδικό «Φαντασία και αίσθημα» είχε δική του στήλη με τίτλο «Όπως τα είδα απ' τις κουίντες» (1959-1960), η οποία στη συνέχεια στράφηκε στον κινηματογράφο και μετονομάστηκε σε «Το περιβόλι του κινηματογράφου».
.jpg "Ο Μίμης Φωτόπουλος σε ταινία")
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σε 102 ταινίες, με πρώτη την «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» (1948) και τελευταία την «Εν πλω» (1985).
Έγραψε το σενάριο δύο ταινιών («Προ παντός ψυχραιμία», 1951, την οποία επίσης σκηνοθέτησε και «Μια νταντά και τέζα όλοι», 1971). Στη φωτογραφία, δημοσίευμα του περιοδικού «Θησαυρός» (20/9/1953) για τη συμμετοχή του στην ταινία «Ρωμέικη καρδιά».
Επίσης εμφανίστηκε σε 4 βιντεοταινίες.
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε πολλές σειρές είτε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους είτε με γκεστ εμφανίσεις: «Ο πάτερ φαμίλιας» (ΥΕΝΕΔ, άνοιξη 1972), «Το εικοσιτετράωρο ενός παλιατζή» (ΕΙΡΤ, 1972-1973), «Τα παλιόπαιδα τ' ατίθασα» (ΕΡΤ, άνοιξη 1980), «Ο θείος μας ο Μίμης» (ΕΡΤ2, 1984-1985). Στις φωτογραφίες, δημοσιεύματα του περιοδικού «Ραδιοτηλεόραση» (αταύτιστο), «Επίκαιρα» (7/7/1972), «Ντομινό» (23/3/1973).
Επίσης εμφανίστηκε σε επτά παραστάσεις του Θεάτρου της Δευτέρας και άλλων θεατρικών εκπομπών (1973-1983), εκ των οποίων κάποιες σκηνοθέτησε. Στη φωτογραφία, δημοσίευμα του περιοδικού «Επίκαιρα» (28/4/1977).
Στον «Ταχυδρόμο» της 2/6/2001 φωτογραφήθηκε η μικρότερη κόρη του Άννα, που μίλησε για τον πατέρα της.
Έγραψε θεατρικά έργα («Πατέρα, πες μου ποιον έχεις μπαμπά», «Παράθυρο στον ουρανό», «Μην παίζετε με τις γυναίκες» κ.ά.), ποιήματα («Τα μπουλούκια», 1940, «Μπαλάντες έρωτα και θανάτου», 1984 κ.ά.) και μαρτυρίες («Το ποτάμι της ζωής μου», Αθήνα: Gutenberg, 1984). Στις φωτογραφίες, ενδεικτικά εξώφυλλα έργων του καθώς και ιδιόχειρη αφιέρωσή του!
Το χρονικό της αιχμαλωσίας του στο στρατόπεδο Ελ Ντάμπα της Αιγύπτου κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το κατέγραψε και το εξέδωσε με απανωτές επανακυκλοφορίες.
Η σημαντική αυτή καριέρα αποτυπώθηκε σε μόλις 8 εξώφυλλα (η έρευνα συνεχίζεται).
Πηγές:
Οι φωτογραφίες και τα δημοσιεύματα πλην των βιντεοταινιών (που βρέθηκαν στο διαδίκτυο) είναι από τη Βιβλιοθήκη και από το Τμήμα Παραστατικών Τεχνών του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ).
Το screenshot της ταινίας είναι από το προσωπικό μου αρχείο.
