Αγγελικής Φακίτσα
Κι όταν έπαψε ο κρότος των οβίδων
και τα ουρλιαχτά των σειρήνων,
μια νεκρική σιωπή απλώθηκε ολόγυρα.
Κάθε τόσο τη διέκοπτε το κλάμα ενός παιδιού
που μάταια έψαχνε τη μάνα του
–κείνη που κείτεται άψυχη κάτω απ' τα χαλάσματα–
το νεκρό του γιου του σώμα,
η απόγνωση των ανθρώπων που αντίκριζαν
την άδεια από το ταίρι τους αγκαλιά,
το αίσθημα του μάταιου κείνων που μείναν πίσω
ξεπροβοδίζοντας δικούς τους στο τελευταίο μεγάλο ταξίδι.
Ένας χλωμός ήλιος ξεπρόβαλε από τα σύννεφα.
Δειλά ανάμεσα στα ερείπια,
στο ποτισμένο μ' αίμα χώμα
ανθίζει κάποια παπαρούνα
προμήνυμα της άνοιξης που αφικνείται ασθμαίνοντας.
🌹
Copyright © Αγγελική Φακίτσα All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από φωτογραφία Αναστασίας Ιωακειμίδου (Ελπίζοντας για ειρήνη)
