Μία σύντομη νουβέλα, που διάβασα μέσα σε λίγη ώρα, όσο κρατάει ένας καφές, είναι Τα τέσσερα παιδιά της Λίας Καραγιαννοπούλου, που κυκλοφόρησε από την Άνεμος εκδοτική. Το αφήγημα διαβάζεται απνευστί και λόγω ύφους αλλά και λόγω έκτασης που οριακά ξεπερνάει ένα διήγημα.
Στην υπόθεση γνωρίζουμε δύο γυναίκες καθισμένες η μία δίπλα στην άλλη, σε έναν απροσδιόριστο χρόνο και τόπο, που συνομιλούν εξομολογητικά επιχειρώντας ένα άνοιγμα ψυχής. Ουσιαστικά όμως, το βιβλίο της κυρίας Καραγιαννοπούλου αποτελεί έναν μονόλογο που ρέει σαν χείμαρρος ή, ακόμα καλύτερα, όπως η ηφαιστειακή λάβα.
Πρόκειται για πολύ γλυκό βιβλίο, όπως το γλυκό του κουταλιού που πρωταγωνιστεί συμβολικά, αλλά και πικρό όπως η ζωή. Αγαπησιάρικο, ζεστό και γυναικείο (επειδή οι ηρωίδες είναι γυναίκες και η παρουσία τους έρχεται από τη μεριά των γυναικών και όχι επειδή γράφτηκε από γυναίκα ή επειδή αφορά τις γυναίκες – με το τελευταίο να είναι το χειρότερο όλων όταν υπονοείται)· πρόκειται για αλληγορική μυθοπλασία με παραμυθένια αύρα και μαγικό ρεαλισμό.
Με την αγάπη να υπερτερεί σε κάθε σελίδα του και χρωματισμούς από καλοσύνη και νοιάξιμο να πλημμυρίζουν τις αράδες, αυτό το βιβλίο αποτελεί ένα άγγιγμα ψυχής που έρχεται μέσα από μια ώριμη και σοφή ματιά. Αποτελεί απόσταγμα ζωής και είναι φιλοσοφικό με τον δικό του μοναδικό τρόπο.
Μιλάει για δυσκολίες αλλά σε προτρέπει να κρατάς μόνο τα καλά και να προχωράς, να συνεχίζεις, απολαμβάνοντας αυτά που έχεις και ό,τι έρχεται μπροστά για εσένα.
Είναι παραμυθένιο, όπως (θα) είναι ένα παραμύθι γραμμένο για μεγάλους που όμως μπορούν να το καταλάβουν και τα παιδιά και χωρίς να απαγορεύεται για εκείνα. Μεταφέρει ομορφιά και δίνει δύναμη.
Η ζωή θέλει ισορροπίες.
Μα το πιο μεγάλο όφελος το άφησα για το τέλος. Το πόνημα λειτουργεί θεραπευτικά, όπως όταν έχεις απαλλαγεί από ένα βάρος, όπως όταν έχεις τολμήσει την αλήθεια σου, όπως όταν έχεις απαλλαγεί από ένα βασανιστικό μυστικό, όπως όταν έχεις εκτονώσει τη σκέψη σου, όπως όταν έχεις ξεμπερδέψει από κόμπους και προχωράς απελευθερωμένος... Κι εξάλλου, ένας καημός, ένας πόνος κι ένα μυστικό λύνονται όταν μοιράζονται.
Με γοήτευσε τούτη η γραφίδα.
