Η γκαλερί ALMA [Σκουφά 24Α, Αθήνα, 2114003160] παρουσιάζει την ατομική έκθεση της Κατερίνας Μερτζάνη Walk Through Me από την Πέμπτη 12 Ιουνίου έως το Σάββατο 12 Ιουλίου 2025.
Η τέχνη της Κατερίνας Μερτζάνη αποτελεί ένα κωδικοποιημένο σχόλιο για τη σημερινή κοινωνία του ατομικισμού, της αποξένωσης και της μοναχικότητας. Τα έργα προτρέπουν προς την ενσυναίσθηση. «Οι άνθρωποι μπορούν να περάσουν από μέσα μου». Αυτή η φράση από «Τα κύματα» της Virginia Woolf γίνεται ο τίτλος ενός κομβικού έργου. Το διαδραστικό κολάζ σε πλέξιγκλας-καθρέφτη λειτουργεί ως ιδιότυπο ρευστό πορτρέτο. Αντικατοπτρίζει τα είδωλα των θεατών και τα μετατρέπει σε εφήμερο μέρος του προσωπικού της σύμπαντος. Όπως όλα τα έργα της έκθεσης, έτσι κι αυτό προσλαμβάνεται από την καλλιτέχνη ως «κιβωτός», ως τόπος διάσωσης, ως γέφυρα που οδηγεί στο μέλλον μέσα από το παρελθόν. Οι εικαστικές συνθέσεις είναι κάτοπτρα του εαυτού. Η Μερτζάνη καλεί τους θεατές να γίνουν ένα μαζί της· οραματιστές ενός καλύτερου κόσμου. Άλλο απόσπασμα της Woolf από το ίδιο βιβλίο αναγράφεται στη σύνθεση. Υπαινίσσεται αυτήν ακριβώς την ταύτιση και υπενθυμίζει την κοινή ανθρώπινη μοίρα: «...και κάτω από αυτές τις πλάκες βρίσκονται κοχύλια, κόκκαλα και σιωπή». Το memento mori συνειρμικά φέρνει στον νου τον κύκλο ζωής - θανάτου - αναγέννησης, κύκλο που θα μπορούσαμε να πούμε ότι συγκροτεί την καλλιτεχνική διαδικασία της. Η Μερτζάνη μετατρέπει την καταστροφή σε δημιουργική πράξη και τανάπαλιν. Αναδεικνύει τη χρησιμότητα του άχρηστου, την πολυτέλεια του ευτελούς, την μετα-ποιητική δυναμική της στοργής και της φροντίδας. Περισυλλέγει λογιών λογιών υλικά στο αλχημικό εργαστήρι της, θραύσματα του πραγματικού κόσμου: υπολείμματα ή απορρίμματα αλλά και πολυτελή χαρτιά και περίτεχνα υφάσματα. Ίχνη ενός ακατάσχετου καταναλωτισμού. Όλα φέρουν τα σημάδια της φθοράς, αποτυπώνοντας το εφήμερο της ύπαρξης. Οι βιωμένες ύλες ανακυκλώνονται. Μεταστοιχειώνονται σε λιλιπούτεια εικαστικά σπαράγματα που δομούν παλίμψηστες συνθέσεις, σύγχρονες αρχαιολογικές διαστρωματώσεις. Ποιητικοί, τρυφεροί, σαγηνευτικοί κυκεώνες, που συχνά δοκιμάζουν τα όρια του γούστου, με μια ισχυρή δόση ειρωνείας και υποδόρια φεμινιστική χροιά, τα έργα της Μερτζάνη, μας καλούν να διεισδύσουμε στα βάθη τους. Να ανακαλύψουν κρυμμένες αφηγηματικές εκπλήξεις, αφηρημένα σχήματα και τυχαία επεισόδια που εγείρουν συνειρμούς, ευανάγνωστες και δυσανάγνωστες γραφές. Η γλυκερή ομορφιά τους συνυπάρχει με την αιχμηρή κριτική ματιά απέναντι σε έναν κόσμο ακραίου καπιταλισμού και ανισορροπίας. Η Μερτζάνη δεν εξιστορεί, δεν καθοδηγεί, δεν χειραφετεί. Απλά μας ανοίγει τους ορίζοντες. Μας επισημαίνει ότι μπορούμε κι εμείς να διασώσουμε ευτοπίες και να φτιάξουμε κιβωτούς, μέσα στο ρευστό σήμερα που παρότι καταγράφει τα πάντα μανιωδώς, τείνει να ευτελίζει τα ίχνη μας.Μπία Παπαδοπούλου, ιστορικός τέχνης, επιμελήτρια εκθέσεων
Walk through me: περάστε μέσα από τον χρόνο μου που έγινε εικόνα. Μέσα απ' την οπτικοποιημένη σκέψη μου. Μέσα από την έρευνα και τις περιπέτειες που αποτυπώνονται στα έργα. Walk through me: δείτε με τα μάτια μου. Μπείτε στην ροή της σκέψης μου. Ας ξαναμάθουμε όλοι να περνάμε μέσα από τους άλλους και όχι μόνο πλάι τους. Ας ξαναμάθουμε, όχι να προσπερνάμε αλλά να διαπερνάμε τους άλλους κερδίζοντας κάτι απ' αυτούς, προσθέτοντας κάτι στον πάντα λειψό εαυτό μας. Μπορεί η μακρά και επίμονη ασχολία να ανασύρει μέσα από την ευτέλεια, μέσα από υπολείμματα ή και απορρίμματα την ομορφιά και την τρυφερότητα; Έχω σύμμαχο το τυχαίο, στο οποίο δίνω άφθονο χρόνο και πίστη για να κάνει την εμφάνισή του. Δουλεύω με κάθε είδους υλικά που έχω συλλέξει στο εργαστήριό μου εδώ και χρόνια. Επιδιώκω ένα κάλλος ειρωνικό γεννημένο μέσα από τα εφήμερα, τα ευτελή και τα απομεινάρια. Τρυφερές, ακόμα και ονειρικές ευτοπίες προκύπτουν μέσα από παλιά χαρτιά, υφάσματα, φωτογραφίες, χρώματα και πλαστικά. Με στοργική όσο και ειρωνική διάθεση προς την εμμονική διαδικασία γένεσης του καλλιτεχνικού έργου, φιλοδοξώ να χαρίσω έναν ακόμα μακρύτερο βίο στην ανεπιθύμητη και βλαβερή αφθαρσία του πλαστικού. Όχι απαραίτητα προτείνοντας κάτι ωφέλιμο, μια που δεν πιστεύω στη χρησιμότητα της τέχνης, αλλά τουλάχιστον σε κάτι πλήρες νοήματος. Ελπίζω τα έργα αυτά να γίνουν κάτι σαν κιβωτός για την διάσωση των νοημάτων που σήμερα τελούν υπό εξαφάνιση: Για την εικόνα που ξεδιπλώνει το μήνυμά της όταν την πλησιάσεις και της χαρίσεις κάτι παραπάνω από την πρώτη βιαστική ματιά. Μια κιβωτός για την προσεκτική παρατήρηση, για τον ρεμβασμό που με βγάζει έξω απ' τον ωφέλιμο χρόνο. Για την ομορφιά του τυχαίου, προς τιμήν και κατ' απομίμηση της καλλιτέχνιδας φύσης. Και για την τρυφερή διάθεση που γεννά ένα σκουπίδι μεταμορφωμένο σε νοήμονα δομή και ψυχοοπτικό μήνυμα.
Κατερίνα Μερτζάνη
Εγκαίνια: Πέμπτη 12 Ιουνίου 2025, 19:00-22:00
Διάρκεια: 12 Ιουνίου 2025-12 Ιουλίου 2025
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης
