Το σημερινό παραμύθι έχει διττή σημασία και θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως τι εννοώ. Θα σταθεί η αφορμή και μας βοηθήσει να μάθουμε δύο πράγματα τα οποία τα έχουμε πολύ μεγάλη ανάγκη.
Θα μας βοηθήσει να μάθουμε να μοιραζόμαστε τα πράγματά μας και επίσης θα μας βοηθήσει να λέμε αυτό που πραγματικά θέλουμε, αυτό που πραγματικά νιώθουμε, αυτό που πραγματικά έχουμε μέσα στην ψυχή μας, δεχόμενοι βέβαια και τις ανάλογες συνέπειες.
Σε όλο αυτό, παρέα θα μας κρατήσει ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου, που δεν είναι άλλος από έναν μεγάλο, από έναν τεράστιο καφέ αρκούδο. Ο αρκούδος έχει κάποια πράγματα καταδικά του. Έχει ένα μπισκότο, έχει ένα βιβλίο, έχει ένα όμορφο πορτοκαλί μπαλόνι και κάθεται ολομόναχος σε ένα παγκάκι.
Απολαμβάνει τόσο τη μοναξιά του όσο και τα πράγματά του, όταν ξαφνικά στην παρέα του έρχεται η αλεπού. Η αλεπού θέλει να καθίσει δίπλα στον αρκούδο, κάτι που ο φίλος μας δεν ήθελε αλλά αντί να της απαντήσει αρνητικά, της απάντησε θετικά.
Μετά από λίγο εμφανίζεται ο λύκος, όχι ο κακός λύκος, ένας άλλος λύκος, που ζήλεψε το μπισκότο του αρκούδου. Ο λύκος του το ζήτησε, ο αρκούδος και πάλι δεν ήθελε με τίποτα να το μοιραστεί, αλλά στο τέλος έδωσε το μπισκότο του στον λύκο.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η παρέα μεγάλωσε κι άλλο, όταν τους πλησίασε ο λαγός, ο οποίος ήταν αρκετά διαβαστερός και ζήλεψε το βιβλίο του αρκούδου. Όπως φαντάζεστε, ο λαγός ζήτησε το βιβλίο από τον αρκούδο, ο αρκούδος παρόλο που δεν ήθελε να το δώσει, το έδωσε και του είχε μείνει μονάχα το πορτοκαλί του μπαλόνι.
Λίγο αργότερα έφτασε κοντά τους ένας ελέφαντας. Ο ελέφαντας ζήτησε ευγενικά το μπαλόνι και, ουφ, ο αρκούδος του το έδωσε.
Και κάπως έτσι ο καλός μας φίλος, για τον εαυτό του δεν είχε κρατήσει απολύτως τίποτα. Είχε βρεθεί με παρέα ενώ ήθελε να είναι μόνος του, είχε δώσει το μπισκότο του, είχε δώσει το βιβλίο του και στο τέλος είχε δώσει και το όμορφο μπαλόνι του. Φυσικά, όλοι ευχαρίστησαν τον αρκούδο για την προσφορά του και όταν πια έφυγαν ο αρκούδος είχε μείνει ξανά μόνος του, χωρίς βέβαια τα πράγματά του.
Δεν πέρασε πολλή ώρα, όταν ξαφνικά μια πάπια άρχισε να περπατάει δίπλα του, κρατώντας στα χέρια της ένα λαχταριστό μπισκότο και ο αρκούδος χωρίς να το σκεφτεί, ζήτησε από την πάπια να δαγκώσει λίγο από το μπισκότο της!
Τι λέτε να έπραξε η πάπια;
Μην περιμένετε να σας απαντήσω!
Μικροί μου φίλοι, αυτό το βιβλίο μας διδάξει πολλά! Πρέπει να κατανοήσουμε ότι το να έχουμε φίλους στη ζωή μας είναι πολύτιμο! Το να μοιραζόμαστε μαζί τους τα πράγματά μας, είναι κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να αντιμετωπίσουμε θετικά και να μάθουμε να το πράττουμε! Πρέπει όμως επίσης να είμαστε σίγουροι για τις πράξεις μας και πολλές φορές καλό είναι να εκφράζουμε αυτά που αισθανόμαστε. Πολλές φορές, ενώ σκεφτόμαστε και θέλουμε κάτι, πράττουμε το ακριβώς αντίθετο. Ίσως γιατί δεν έχουμε τη δύναμη να το εκφράσουμε, ίσως γιατί ντρεπόμαστε.
Ο αρκούδος, της ιστορίας μας, μοιράστηκε τα πράγματά του, κάθισε παρέα με τα υπόλοιπα ζώα ενώ ήθελε να καθίσει μόνος του και στο τέλος τα είχε βάλει με τον ίδιο του τον εαυτό. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όταν είδε την πάπια με το λαχταριστό μπισκότο στο χέρι της, έκανε ακριβώς τα ίδια που είχαν κάνει λίγο πριν τα υπόλοιπα ζώα.
Γι' αυτό μικροί μου φίλοι σκεφτείτε ότι το να μοιράζομαι τα πράγματά μου είναι κάτι το οποίο θα με βοηθήσει αργότερα να μοιραστώ και τα πράγματα των άλλων. Όταν έχω δώσει κάτι δικό μου σε έναν φίλο μου, θα μπορώ με ευκολία να ζητήσω από κείνον κι εγώ κάτι δικό του. Έτσι λοιπόν, όταν μοιράζομαι τα πράγματά μου και οι άλλοι μοιράζονται τα πράγματά τους μαζί μου!
Αν πάλι έχω στην κατοχή μου κάτι το οποίο δεν επιθυμώ να το μοιραστώ, θα πρέπει να είμαι σίγουρος και να δεχτώ μία αντίστοιχη άρνηση όταν εγώ ζητήσω κάτι από έναν φίλο μου.
Αυτό λοιπόν που θέλω να μοιραστώ μαζί σας, και θα ήθελα να κατανοήσετε, είναι η αναγκαιότητα του φίλου, η αναγκαιότητα της προσφοράς, της μοιρασιάς και επίσης η δύναμη να υποστηρίζω την άποψή μου, όταν αυτό με κάνει να νιώθω καλά πρώτα από όλα με τον εαυτό μου.
Εικονογράφηση: Natalia Shaloshvili
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρει:
Του Αρκούδου τού αρέσει να κάθεται μόνος του στο δικό του παγκάκι.
Τότε έρχεται η Αλεπού.
«Γεια σου, Αρκούδε.
Μπορώ να καθίσω δίπλα σου;»
Ω Θεέ μου...
Μια ιστορία για το πώς να μοιράζεσαι και για το πώς να λες αυτό που πραγματικά εννοείς!
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα του βιβλίου:
Η Natalia Shaloshvili (Νατάλια Σαλοσβίλι) γράφει και εικονογραφεί βιβλία για παιδιά. Τα εικονογραφημένα βιβλία της Miss Leoparda και What a Small Cat Needs έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, με περισσότερα βιβλία να έρχονται σύντομα. Δημιουργεί εικονογραφήσεις με ακρυλικά χρώματα και μολύβια ακουαρέλας, τελειώνοντάς τα ψηφιακά. Εκτός από τη δημιουργία εικονογραφημένων βιβλίων, η Ναταλία είναι καλλιτέχνης, με έργα που παρουσιάζονται σε εκθέσεις παγκοσμίως και βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές. Ζει στο Λονδίνο με την οικογένειά της. Της αρέσουν οι μεγάλες και μικρές γάτες και η οδήγηση ποδηλάτου.
