Ο Μάρκος Σεφερλής σκηνοθετεί και παίζει, όπως μόνο εκείνος ξέρει και μπορεί, μια διασκευή του θεατρικού έργου "Noises Off" του Michael Frayn.
Στο πρώτο μέρος της παράστασης, παρακολουθούμε έναν θίασο κατά την τελική πρόβα του έργου που ανεβάζουν. Όλοι οι συντελεστές δίνουν το παρόν, ηθοποιοί, τεχνικοί, σκηνοθέτης, βοηθοί, φροντιστές, ηχολήπτες... σε μια τελευταία πρόβα -τζενεράλε- πριν τη μεγάλη μέρα της πρεμιέρας. Τίποτα, όμως, δε πάει όπως θα έπρεπε. Κάνουν πολλά λάθη και η πρόβα διακόπτεται συνέχεια από τις υποδείξεις του σκηνοθέτη προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις.
Στο δεύτερο μέρος παρακολουθούμε όλο το έργο από την αρχή την ημέρα της μεγάλης πρεμιέρας. Όμως, παρά τις διορθώσεις και επισημάνσεις του σκηνοθέτη πολλά πράγματα δεν είναι όπως θα έπρεπε και δεν λείπουν ούτε τα λάθη, μήτε τα απρόοπτα. Όμως, η παράσταση πρέπει να συνεχιστεί. Οι ηθοποιοί καλούνται να συνεχίσουν, αντιμετωπίζοντας επί σκηνής τα λάθη και διορθώνοντάς τα όπως μπορούν -να τα κουκουλώσουν θέλουν αλλά καταλήγουν να τα κάνουν χειρότερα. Το θέαμα γίνεται όλο και πιο περίεργο και η παράσταση οδηγείται στο χάος. Κάποιοι ηθοποιοί προσπαθούν να προσαρμόσουν τους ρόλους τους στα νέα δεδομένα για να σώσουν την κατάσταση, άλλοι όμως ακολουθούν τον ρόλο τους κατά γράμμα -έτσι τον έμαθαν- με αποτέλεσμα ένα τελείως γελοίο σύνολο. Η κατάσταση γίνεται δυσκολότερη από τις ελλείψεις και τις "πατάτες" των τεχνικών και όλων των ανθρώπων που εργάζονται στα παρασκήνια.
Αν το πρώτο μέρος έχει απλά κέφι και πλάκα, τότε το δεύτερο είναι ξεκαρδιστικό. Οι θεατές, που πλέον γνωρίζουν όλο το έργο και τη εξέλιξή του, θα γελάσουν αβίαστα από τις γκάφες επί σκηνής.
Ο Μάρκος ξεδιπλώνει ακόμα μία φορά το ταλέντο του στον αυτοσχεδιασμό και την κωμωδία. Παίζει με τους θεατές από το πρώτο λεπτό, ενώ ποντάρω άνετα στην ιδέα ότι η κάθε παράσταση είναι μοναδική και διαφορετική.
Η Νέλλη Γκίνη -ως guest star βάση προγράμματος- κάνει την ευχάριστη έκπληξη και ανταποκρίνεται με άνεση στις απαιτήσεις του ρόλου. Η σύντροφος του Μάρκου Σεφερλή, Έλενα Τζαβαλιά, -δε θα μπορούσε να λείπει από μία δουλειά του συζύγου- αλωνίζει την σκηνή πάνω στα ψηλοτάκουνά της με τη γνωστή τσαχπινιά της ενώ απολαμβάνουμε για μία ακόμη φορά τη καλλίγραμμη σιλουέτα της (αυτή τη φορά περισσότερο από ποτέ) και ο Γιάννης Καπετάνιος, στο ρόλο του διαρρήκτη, ανταποκρίνεται με σύνεση και ωριμότητα στο ρόλο του αν και θα προτιμούσα να μην επαναλάμβανε τα γνωστά του κλισέ αστειάκια. Η Αρετή Ζαχαριάδου και ο Στέλιος Κρητικός είναι το άλλο ζευγάρι του έργου με επιτυχία, αν και πολλές φορές ξεκαρδίζονται πάνω στη σκηνή -περισσότερο από όσο άντεξα- από τα αστεία του Μάρκου, που όμως απευθύνονται στους θεατές και σε καμία περίπτωση στους ηθοποιούς. Τον Νότη Παρασκευόπουλο, την Έλενα Μπουκουβάλα και τον Γιώργο Κοντογιάννη τούς είδα για πρώτη φορά επί σκηνής. Έχουν αναλάβει τους "τεχνικούς" ρόλους του έργου και τα πηγαίνουν καλά, κατά τη γνώμη μου, ανταποκρινόμενοι σε κάθε απαίτηση.
Ο Στέλιος Παπαδόπουλος υπογράφει μαζί με τον Μάρκο Σεφερλή τη διασκευή τού έργου. |
| Από το πρόγραμμα της παράστασης "Στη φωλιά του κούκλου" |
Είναι ένα έργο με μεγάλη διάρκεια. Ο θεατής πρέπει να παραμείνει στην καρέκλα του για τέσσερις γεμάτες ώρες (!) που σημαίνει ότι πρέπει να είσαι πραγματικά καλός για να μην "υποφέρει" ο κόσμος σου από βαρεμάρα και κούραση. Βέβαια, μέσα σε αυτό το τετράωρο, περιλαμβάνονται και όλες οι προσθήκες του Μάρκου, οι αυτοσχεδιασμοί της στιγμής και ο διάλογος με το κοινό του. Και, μπορεί να είναι ο καλύτερος, αλλά έχοντας να βγάλει ένα μεγάλο έργο θα μπορούσε να είναι πιο σύντομος με το παιχνίδι αυτό, ώστε να μη κουράζονται οι θεατές.
Όπως και να 'χει, πρόκειται για μια πολύ αστεία φάρσα που θα απολαύσει όλη η οικογένεια. Πάρτε τα παιδιά μαζί σας, καθώς δεν θα ακούσετε τις γνωστές αθυροστομίες των επιθεωρήσεων, ενώ θα σας επιτρέψουν να πάρετε μέσα στην αίθουσα τα είδη που πωλεί το μπαρ!
