Η μοναξιά δεν έρχεται μόνη (Οι δαιμονισμένες)

Η Βασιλική Λεβεντάκη δεν αναλώνεται σε τίποτα περιττό ή απλά κοσμητικό, περιγραφικό ή αναλυτικό αν δεν είναι απολύτως απαραίτητο. Από την πρώτη της σελίδα μπαίνει στη δράση και το μυστήριο που αποπνέει το μυθιστόρημα. Χωρίς να χρονοτριβεί τοποθετεί άμεσα τον αναγνώστη στο θέμα.

Το περιβάλλον και οι εικόνες κουβαλούν το άρωμα των μεγάλων οικογενειών και των πόλεων τού προπερασμένου και περασμένου αιώνα. Οι διάκοσμοι, οι οίκοι, τα δώματα, τα ενδύματα μιας εποχής με άμαξες αλόγων στους δρόμους και υπηρετικό προσωπικό στα σπίτια, με μακριές πλουμιστές τουαλέτες για τις κυρίες και μαθήματα μουσικής για να μπορεί να ηχεί μελωδικά το πιάνο τής σάλας. Οι αστοί με τον πλούτο και τη παιδεία τους. Και οι απλοί πολίτες, πιόνια στα χέρια της εξουσίας, κουβαλάνε το σκοταδισμό που τους επιβάλει η ελάχιστη -εώς ανύπαρκτη- μόρφωση.

Σε ένα τέτοιο σκηνικό στήνεται η μυστηριώδης ιστορία τής Ελένης και του Θεόδωρου. Εκείνη είναι ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι που βρίσκεται ολομόναχη στο λιμάνι, άρρωστη και με αμνησία, ενώ το μόνο στοιχείο για την ταυτότητά της αποτελεί το μεταλλικό πλακίδιο που κρέμεται στο λαιμό της και φέρει χαραγμένα το όνομά της και μια χρονολογία. Ελένη, 1887. Ο Θεόδωρος -δικηγόρος- της σώζει τη ζωή, την φροντίζει και την υιοθετεί προσφέροντάς της έναν όμορφο άνετο βίο και την πολύτιμη προστασία του.

Μια υπόθεσή του θα τον οδηγήσει στη Σύρο. Ένας φόνος που γίνεται την ημέρα των γενεθλίων της Ελένης θα αναστατώσει την τοπική κοινωνία. Μυστικά και ανομολόγητα πάθη επιστρέφουν από το παρελθόν να στοιχειώσουν τις ζωές. Εγκλήματα που έμειναν ατιμώρητα. Άνθρωποι που δεν έπαιξαν ακόμα το τελευταίο τους χαρτί και άνθρωποι που αδίκησαν ή αδικήθηκαν, σε ένα παζλ από μνήμες, ψέμματα, σκοτεινά σημεία,
δολοπλοκίες που επιστρέφουν να χαρακώσουν τις ζωές όλων.
Ποιος ο ρόλος εκείνων των πορφυροφορεμένων γυναικών που ουρλιάζουν τις νύχτες σπέρνοντας το φόβο στους κατοίκους του νησιού;

Η Βασιλική δίνει μεθοδικά και με έλεγχο τα κομμάτια του παρελθόντος, που συμπληρώνουν σιγά σιγά το πριν και ενώνουν προοδευτικά το τώρα, συνδέοντας τα πρόσωπα με τα γεγονότα. Κρατά το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία σελίδα σε ένα μυθιστόρημα με διαδοχικές ανακαλύψεις και αποκαλύψεις.

Δυνατό σημείο του βιβλίου οι εμβόλιμες σκέψεις. Γραμμένες σε πρώτο πρόσωπο αλλά χωρίς να είμαστε σε θέση να διακρίνουμε το φύλο εκείνου που μιλά ή εξιστορεί κι έτσι δε γίνεται άμεσα κατανοητή η ταυτότητά του. Μια ταυτότητα που θα παραμείνει άγνωστη και θα αποκαλυφθεί από τον αναγνώστη μόνο όταν θα έχουν πέσει οι μάσκες και θα έχουν συμβεί όλες οι αποκαλύψεις. 

Όλα τα πρόσωπα της ιστορίας είναι σημαντικά και αποτελούν κρίκους μιας αλυσίδας γεγονότων που οδηγούν στην τελική κορύφωση. Κι ενώ η συγγραφέας θα μπορούσε να ανοίξει το κείμενο, με εικόνες και περιγραφές τοπίων και ανθρώπων, αποφάσισε να κρατήσει μόνο τα απολύτως απαραίτητα για την συνοχή, την πλοκή και την ανάπτυξη των χαρακτήρων δημιουργώντας μια άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία και πετυχαίνοντας μια ιδανική έκταση.
Μου αρέσει η αίσθηση που αφήνουν οι τελευταίες προτάσεις των κεφαλαίων, οι οποίες συνήθως ξεκινούν με την ίδια λέξη ή φράση και ενδυναμώνουν την αγωνία και την περιέργεια του αναγνώστη για τη συνέχεια.

Η ανταπόκρισή της, όταν της έστειλα τις παρακάτω ερωτήσεις, περισσότερο από συγκινητική. Μου αφιέρωσε άμεσα τον ελεύθερο χρόνο της και κατάφερε να βάλει κάτι από τον εσωτερικό της κόσμο στην οθόνη. Συμπλήρωσε με απίστευτη μαεστρία τις λέξεις που της έδωσα, χωρίς να επηρεάσει τη σειρά τους, αποδεικνύοντας την ευκολία που διαθέτει με τη φαντασία και έκλεισε τη συνέντευξη με τον πιο γλυκό τρόπο.

Πως ήρθε στη ζωή σας αυτό το μυθιστόρημα;

Β.Λ.: Μοιάζει με κομμάτι της ίδιας μου της ζωής Η Μοναξιά, μιας κι η εξέλιξη της ιστορίας διαδραματίζεται στο λατρεμένο μου νησί, τη Σύρο. Χρόνια ολόκληρα να περιδιαβαίνω τα στενοσόκακα της πόλης, συλλέγοντας μυρωδιές κι εικόνες από μια εποχή που με γύριζε δεκαετίες πίσω, στη μεγάλη εμπορική ανάπτυξη του τόπου. Κι υπήρχε πάντα αναμμένη η φλόγα στην ψυχή μου, να φουντώνει και να θεριεύει, θέλοντας να μοιραστεί όλες αυτές τις ομορφιές που αντίκριζε… Να εκφραστεί, γυρίζοντας πίσω το χρόνο, σε εποχές που το ατμοσφαιρικό σκηνικό των νεοκλασικών πλάι στο κύμα, οι λιθόστρωτοι δρόμοι, τα καλντερίμια, οι φωνές των ανθρώπων που αγωνίστηκαν για την πολιτιστική και πνευματική ανάπτυξη του τόπου θα μεταμορφώνονταν σε εικόνες και ήρωες μιας ιστορίας που η αγωνία και η ένταση θα βαστούσαν τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

 Πρόκειται για μια ανατύπωση του παλαιότερου "Οι δαιμονισμένες" ή πρόκειται για νέα επιμέλεια;

Β.Λ.: Η Μοναξιά Δεν Έρχεται Μόνη είναι η νέα μορφή των Δαιμονισμένων, με ανανεωμένο τίτλο και καινούργιο εξώφυλλο, με την ίδια όμως υπόθεση.

Διακρίνω μια κλήση προς τις ιστορίες μυστηρίου. Να περιμένουμε περισσότερες τέτοιες ιστορίες από εσάς;

Β.Λ.: Με γοητεύει το μυστήριο, με συνεπαίρνει η δράση, αγωνιώ για την εξέλιξη της ιστορίας, καρδιοχτυπώντας σε κάθε ανατροπή, μα η αλήθεια είναι πως απλά καταγράφω τις αφηγήσεις των ηρώων μου. Ακολουθώ τα χνάρια τους, δίχως να καταφέρνω να τους αιχμαλωτίσω στις υποταγές της σκέψης ή της φαντασίας μου. Αυτόνομες προσωπικότητες που με καθοδηγούν, κι επιλέγουν οι ίδιοι το ύφος της ιστορίας τους. Οπότε το επόμενο βήμα είναι καθαρά θέμα δικό τους.

Τι θα θέλατε να πείτε στον μελλοντικό σας αναγνώστη; Σε εκείνον που δεν έχει έρθει ακόμα σε επαφή με κάποιο βιβλίο σας.

Β.Λ.: Κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι… Κι εικόνες απ’το χθες, που μοιάζει τόσο μακρινό, έρχονται να στροβιλιστούν σε ένα ταξίδι με πυξίδα το μυστήριο και συνεπιβάτες την ένταση, την αγωνία, το πάθος μα και τον ανθρώπινο πόνο… Αναπάντεχες οι εξελίξεις, απρόβλεπτες οι ανατροπές, αναζητούν το ανήσυχο βλέμμα του κάθε αναγνώστη που θα ακολουθήσει τη ρότα τους, θα παρασυρθεί από την πλοκή μιας ιστορίας που ίσως φαίνεται σπάνια και μοναδική, μα που στο βάθος της κουβαλάει τα ίδια ακριβώς συναισθήματα που όλοι μας μοιραζόμαστε, ακολουθώντας τελικά μια διαδρομή που θα οδηγήσει στην ανακούφιση, τη δικαίωση, με απώτερο σκοπό τη λύτρωση της ψυχής.

Και τι θα θέλατε να πείτε σε έναν παλαιό σας αναγνώστη σε σχέση με τα επόμενα βιβλία σας;

Β.Λ.: Φτωχά τα λόγια σαν αναφέρεσαι σε μια κατάθεση ψυχής που ακόμα δεν έχει συλληφθεί. Ζωντανή μένει μονάχα η ελπίδα. Ελπίδα να καταφέρνω να δημιουργώ αναγνώσματα που θα φωλιάζουν το σεβασμό και την εκτίμηση προς το πρόσωπο κάθε αναγνώστη, χαρίζοντας ένα απολαυστικό ταξίδι αισθήσεων.

Ξέρω ότι γράφετε και παραμύθια. Πείτε μας γι' αυτά...

Β.Λ.: Για Μια Χούφτα Αστέρια κι η περιπέτεια για τους μικρούς αλλά και μεγάλους φίλους μας ξεκινά, μπλέκοντας στο μύθο του την ελληνική μας μυθολογία με την οικολογία και την περιβαλλοντική αφύπνιση. Μια ιστορία με τις ηθικές αξίες να υψώνουν περήφανα το ανάστημα τους, σ’ ένα πλαίσιο όπου η έννοια της ομάδας, της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας, αλλά κι η δύναμη της θέλησης φανερώνουν τα πιο κρυφά κι αλάνθαστα μυστικά τους.

Συμπληρώστε με ό,τι και όπως θέλετε...

Ο κόσμος... γύρω μας σωπαίνει κι

οι άνθρωποι... μένουν στατικοί όταν

η αναζήτηση... της ψυχής μοιάζει με επιτακτική ανάγκη για να αποκαλυφθεί

η ταυτότητα... της καρδιάς που ορίζει σκέψεις και ενέργειες. Για να πάρει τη σκυτάλη

η μνήμη... και να καταγράψει όσα

ο πόνος... ο αβάσταχτος, λαχταρά να αφηγηθεί, αφήνοντας έτσι

το μίσος... να ξεβράσει και την τελευταία σταγόνα από τη χολή του, τις ώρες που

Η μοναξιά... Δεν Έρχεται Μόνη.

Κάνετε σκέψεις για το μέλλον; Όνειρα;

Β.Λ.: Να αφήνεις την ψυχή να ταξιδεύει δίχως όνειρα για το μέλλον; Να καταγράφεις την αλήθεια μιας κοινωνίας που φλέγεται, κρυμμένη πίσω από καλοσχηματισμένες εκφράσεις και περίτεχνα λόγια, δίχως το όνειρο να κυριεύει τη φαντασία σου; Να αναθρέφεις ένα μικρό παιδί με όνειρα κι ελπίδες για το μέλλον του και να μην ακολουθείς χέρι χέρι τα βήματα του; Σχεδόν σαράντα χρόνια τώρα ξυπνάω τα πρωινά κι ατενίζω τη μέρα μου με τη μισή μου υπόσταση να καλημερίζει το παρόν και την υπόλοιπη να καβαλάει στα σύννεφα για το επόμενο ταξίδι…

Η Βασιλική Λεβεντάκη προσφέρει ένα αντίτυπο του μυθιστορήματος σε έναν τυχερό αναγνώστη του ιστότοπου. Για να δηλώσετε συμμετοχή στην κλήρωση, που θα γίνει στις 22 Ιουλίου 2013, παρακαλώ συμπληρώστε τη φόρμα που θα βρείτε εδώ. Ο τυχερός θα ειδοποιηθεί την ημέρα της κλήρωσης με μήνυμα στο ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο. Το όνομά του θα ανακοινωθεί στο koukidaki. (δείτε τη σελίδα των αποτελεσμάτων των κληρώσεων) Η κλήρωση θα γίνει ζωντανά μέσω κάποιου κοινωνικού δικτύου και μπορούν να συμμετέχουν όλοι οι χρήστες.