Χιουμοριστικό κείμενο αναγνώστριας του ιστότοπου που έφτασε με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.
 |
| Joan Miro |
Από πού βγήκε -κατά μία έννοια- η φράση «μου έφυγε ο πάτος».
Γεμάτη η μέρα σήμερα... με μια κούραση, γλυκιά όμως, κι έναν αέρα να σου παίρνει το κεφάλι. Κόπασε κατά το απογευματάκι, μαζί με τις δουλειές οι οποίες έλαβαν τέλος. Οι βασικές, γιατί οι δουλειές του σπιτιού, δεν τελειώνουν ποτέ!
Γύρω στις 5:30 θα ήταν, με τα παιδιά να έχουν βουλιάξει κυριολεκτικά στους καναπέδες σε πλήρη ηρεμία και το σύζυγο λίγο αρρωστούλη στομαχικά, να κοιμάται στο επάνω δωμάτιο. Ήταν η δική μου ώρα. Αυτή της απόλαυσης, μ΄ένα δρομολόγιο να με περιμένει μόνο, γύρω στις 7:30. Έτσι, αποφάσισα πανηγυρικά, να φτιάξω ένα φραπεδάκι παγωμένο και να το απολαύσω... στην κούνια της βεράντας, πλάι στον κήπο με τις τριανταφυλλιές και τα βασιλικά να μοσχομυρίζουν. Κι αυτή η ηρεμία της ώρας που λες, κανείς δε θα στη χαλάσει.
Έτοιμος!! Απ΄τα χεράκια μου!! Θα μου άρεσε κάποιος να τον φτιάξει για μένα αλλά… δε βαριέσαι. Παίρνω τσιγάρα αναπτήρα στο ένα χέρι και στο άλλο χέρι το ποτήρι του φραπέ. «Λείπει το καλαμάκι», παρατήρησα. Κι εκεί που πάω να πιάσω ένα απ΄το συρτάρι, μου «έφυγε ο πάτος» του κρυστάλλινου λατρεμένου ποτηριού μου... !!! :@#% Έγινε χίλια συντρίμμια στο πάτωμα της κουζίνας μαζί με όλο το υλικό που υπήρχε μέσα στο ποτήρι, το οποίο έλουσε πάτωμα, συρτάρια και καρέκλες. Έμεινα μ΄έναν κρυστάλλινο άδειο κύλινδρο στο χέρι. Ό,τι απέμεινε μετά την πτώση.
@##%\*?/@
Δεν ήταν για το ποτήρι τα νεύρα. Για ό,τι έπεται. Πάει η πολύτιμη ηρεμία… Πάει κι ο πολύτιμος καφές. Άσε που έχεις να μαζεύεις γυαλιά για μία εβδομάδα μετά, όπου αυτά έχουν τρυπώσει! Και το χειρότερο; Να βάζω σκούπα για τα γυαλιά (μετά το μάζεμα του υγρού με χαρτί) και να σηκώνεται η οικογένεια στο πόδι. Έκανα και ντουλάπια απ΄την αρχή...
Πήγε 7:15 (τότε τέλειωσε η λάτρα). Ανάβω ένα τσιγάρο (τι άλλο πια;) περιμένοντας να εκτελέσω το δρομολόγιο των 7:30. Τα παιδιά με περίμεναν έτοιμα! Τουλάχιστον απόλαυσα το υπέροχο ηλιοβασίλεμα, οδηγώντας...
Και τον πολύτιμο καφέ μου, τον απολαμβάνω τώρα, 8:30 γράφοντας!
Α.Φ.
