Ο Γερμανός εκπρόσωπος της σύγχρονης δραματουργίας Γκέρχαρτ Χάουπτμαν έγραψε τη Hannele το 1893 διαφοροποιώντας το στυλ του νατουραλιστικού δράματος που είχαν τα έργα του -έχει χαρακτηριστεί και σαν ονειρικό ποίημα- ενώ τιμήθηκε και με Νόμπελ λογοτεχνίας, περίπου 20 χρόνια αργότερα, για τη ποικίλη και εξέχουσα παραγωγή του σε έργα δραματικής τέχνης. Απέκτησε μεγάλη φήμη για τα έργα των δημιουργικών του ετών καθώς μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο εξασθένησε η συγγραφική του παραγωγή.
Την Hannele (πλήρης Γερμανικός τίτλος Hanneles Himmelfahrt), στα Ελληνικά Χάνελε -αλλού και Αννέλα- διασκευάζει και σκηνοθετεί η Λίνα Καλπαζίδου στα πλαίσια του φεστιβάλ "Θεατρικών Συνθέσεων ΙΙΙ" στο Beton 7.
Ένας ηθοποιός και ένα μικρό μουσικό σύνολο επί σκηνής χαρίζουν πνοή στη διασκευή της Hannele, το έφηβο κορίτσι από το χωριό Όμπερντορφ που σπρωγμένη στην αυτοχειρία πέφτει στη λίμνη. Από το νερό ανασύρεται μισοπνιγμένη ενώ οι αναμνήσεις της, οι φόβοι, τα όνειρα και όλοι εκείνοι που γνώρισε -πραγματικοί και φανταστικοί τύποι- περνούν μπροστά από τα μάτια της σε ένα άχρονο όραμα καθώς παρελθόν, παρόν και μέλλον έχουν γίνει ένα.
Το σοκαριστικό, για κάθε κοινωνία και εποχή, θέμα της αυτοκτονίας ξεθάβει την καταπίεση του ατόμου λόγω των κοινωνικών συμβάσεων και των «άφταστων ηθικοπλαστικών μοντέλων».*
Ένα κορίτσι αλωνίζει τη σκηνή, μεταμορφώνεται και ερμηνεύει με τη φωνή, το κορμί, τα χέρια... με πρόζα, τραγούδι, χορό, μιμήσεις, παντομίμα... χρησιμοποιώντας κάθε εκφραστικό τρόπο και μέσο για να υποδυθεί περισσότερους από δέκα χαρακτήρες σε όλους τους ρόλους. Το όνομα τής Λίνας Καλπαζίδου αναφέρεται στο δελτίο τύπου μετά το χαρακτηρισμό «φωνή» -μου άρεσε και το μετέφερα αυτούσιο και εδώ- όμως η παρουσία της στη σκηνή είναι αυτό που ξενιστί θα λέγαμε one-woman show. Σαρώνει το χώρο και μεταμορφώνεται σαν χαμαιλέοντας, αλλάζοντας "δέρμα" (χρώματα) αντί για ρούχα. Επιπλέον, διαθέτει μια τόσο όμορφη, καλλιεργημένη φωνή με σωστή τοποθέτηση και είναι σε θέση να "ντυθεί" κάθε πρόσωπο. Την ταλαντούχα Λίνα συνοδεύει στο πιάνο ο Μιχάλης Γούτης και στο φλάουτο η Νατάσα Μπακέα σε μια πρωτότυπη μουσική σύνθεση γραμμένη για την παράσταση, από τον Μιχάλη Γούτη.
Ερμηνεύουν:
Φωνή: Λίνα Καλπαζίδου
Πιάνο: Μιχάλης Γούτης
Φλάουτο: Νατάσα Μπακέα
Συντελεστές:
Σύνθεση κειμένου, σκηνοθεσία: Λίνα Καλπαζίδου
Σύνθεση, πιάνο: Μιχάλης Γούτης
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Κρίτσης
Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Φωτογραφίες, αφίσα: Artemis Schubert
Τόπος: Beton 7, Πύδνας 7, Βοτανικός, 2107512625
*: Χαρακτηριστική περιγραφή από το δελτίο τύπου και συγκεκριμένα: «Το θέμα της αυτοκτονίας μιας έφηβης, θέμα ταμπού για την εποχή που γράφτηκε το πρωτότυπο έργο αλλά συνηθισμένο πια ως είδηση στις μέρες μας, παραμένει πάντα το ίδιο σοκαριστικό και ξεγυμνώνει τις πραγματικές πεποιθήσεις μιας κοινωνίας απέναντι στην αυτοδιάθεση του ατόμου, ειδικότερα μιας νεαρής κοπέλας που βάλλεται από αντικρουόμενες θρησκευτικές προκαταλήψεις και κοινωνικές προσλήψεις. Τα ποπ γυναίκεια πρότυπα παγκοσμίως του σήμερα, εξίσου άφταστα με τα ηθικοπλαστικά μοντέλα του θρησκείας της Γερμανίας του τότε, μπερδεύονται σε ένα λαβύρινθο αιτιών και αφορμών που οδηγούν τη μικρή Χάνελε στη μοναδική πράξη ενηλικίωσης που της ανήκει.»
