Ν.Γ.: Είναι δύσκολο να ξεχωρίζεις τους ήρωές σου, άλλωστε εσύ είσαι αυτός που έδωσες σε όλους πνοή ή αν θέλουμε να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, αυτοί είναι εκείνοι που χάρισαν σε σένα ζωή. Ο Μίνωας όμως είναι πραγματικά ξεχωριστός, γιατί ενσαρκώνει έναν χαρακτήρα αληθινό, ανθρώπινο πέρα για πέρα. Αυστηρός, δυναμικός και πάντα με τα τείχη της άμυνας ψηλά, αλλά στην πραγματικότητα ένας άνθρωπος που βίωσε τον πόνο τόσο έντονα ώστε να τον κάνει κτήμα του και να μπορεί να γυρίσει ανάποδα τον κόσμο για χάρη εκείνων που αγαπά. Τρυφερός, με μια ευγένεια ψυχής να τον χαρακτηρίζει, είναι ο άνθρωπος στον οποίο ξέρεις ότι μπορείς να βασιστείς όταν όλα μοιάζουν μάταια...
Ένας μεγάλος σας φόβος;
Ν.Γ.: Μη χαθεί το χαμόγελο, μετά η Ελπίδα θα μοιάζει όνειρο μακρινό...
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Ν.Γ.: Θα ήταν το γαλάζιο της θάλασσας, το χρώμα του κύματος καθώς χτυπά στην ακρογιαλιά, ο καθαρός ουρανός μετά το ξέσπασμα της μπόρας.
Ποια μουσική και γιατί;
Ν.Γ.: Yanni-Nostalgia Γιατί βγάζει στην επιφάνεια τη μελαγχολία της βροχής καθώς χτυπάει πάνω στην πέτρα, όμως αφήνει έναν δυναμισμό να πλανάται στον αέρα που τη διαλύει. Άλλος θα το αποκαλούσε Ελπίδα, άλλος πάθος. Εγώ, αγάπη.
Τελικά, τι είναι η Βροχή πάνω στην Πέτρα;
Ν.Γ.: Ένα βιβλίο που υμνεί -ή τουλάχιστον αυτό προσπαθεί να κάνει- την αγάπη σε όλες τις μορφές της: την ερωτική, τη μητρική, προς τον αδελφό, τον πατέρα. Ένα βιβλίο που θα μπορούσε κάλλιστα να κουβαλά μαζί του τον καθαγιασμό που προκαλεί η βροχή.
 |
| Από το εξώφυλλο του βιβλίου "Βροχή πάνω στην πέτρα" της Νατάσας Γκουτζικίδου και φωτογραφίες της ίδιας από την παρουσίασή του στην Αθήνα. |
Η Νατάσα Γκουτζικίδου απάντησε σε πέντε ερωτήσεις που δεν της έκανα ποτέ.
Αυτές ήταν οι απαντήσεις. Για τις ερωτήσεις δε παίρνω όρκο.
Οπισθόφυλλο
Κρήτη, 1928. Η Χρυσάνθη καμαρώνει τα τρία αγόρια της, που ανδρώνονται βλέποντας τα κύματα του Λιβυκού πελάγους, σε μια γη που στάζει θρύλους και παραδόσεις.
Ο Μίνωας κάνει όνειρα για τα δώρα που θα χαρίσει στην παιδική του φίλη, τη Μάγια, ενώ την ίδια στιγμή ο Τηλέμαχος και ο Γιώργης σχεδιάζουν την επόμενη σκανδαλιά τους, πάντα υπό το βλέμμα του αυστηρού πατέρα τους και του γενάρχη παππού τους.
Καθώς ο χρόνος τρέχει ανελέητα, μια δυνατή φιλία –ή μήπως ένας παράφορος έρωτας– χτίζεται πάνω στα βράχια μιας σπηλιάς και μια βεντέτα από τα παλιά, ντυμένη με όρκους σιωπής, απειλεί ζωές και σημαδεύει ό,τι με κόπο δημιουργήθηκε.
Στο ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου γράφεται μια από τις πιο δυνατές ιστορίες ηρωισμού και τα παλιά μυστικά έρχονται στην επιφάνεια για να παρασύρουν με την ορμή τους όποιον βρεθεί μπροστά τους.
Μια τυπική κρητική οικογένεια όπου βασιλεύει ο νόμος του πατέρα, όπου η μάνα γίνεται ασπίδα για τα παιδιά της, και τρία αγόρια μεγαλωμένα τόσο ίδια, μα στην πραγματικότητα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους.
Τι θα συμβεί όταν τα μυστικά αποκαλυφθούν; Αντέχει ο έρωτας την απόσταση, τον χρόνο και τον πόνο που γεννά η αλήθεια; Μπορεί ένα θανάσιμο παρελθόν να συμφιλιωθεί με το παρόν και να γεννήσει ένα ελπιδοφόρο μέλλον;
Από την Κρήτη στην Αθήνα του Μεσοπολέμου και από εκεί στην Κρήτη της μάχης και του ηρωισμού, μέχρι το μεταπολεμικό Λονδίνο, οι ήρωες διηγούνται την ιστορία τους καθώς η βροχή πάνω στην πέτρα γράφει τη δική της...
Απόσπασμα
Θα θυμάμαι πάντα εκείνα τα δειλινά που έτρεχα να σε ανταμώσω, κοριτσόπουλο ερωτευμένο και να ξαποστάσω στην αγκαλιά σου. Γιατί απ’ όλους τους εαυτούς που κατοικούν μέσα μου, πάντα θα λατρεύω εκείνον που σ’ αγάπησε δυνατά, μοναδικά, με ένα σθένος που ακόμα με ξεπερνάει.
Περισσότερα από/για τη Νατάσα Γκουτζικίδου:
Η Δανάη στο παλάτι του Ήλιου [συνέντευξη]
Περισσότερα από/για τη Νατάσα Γκουτζικίδου:
Η Δανάη στο παλάτι του Ήλιου [συνέντευξη]
