Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Α.Μ.: Το noir σε όλες του τις εκφάνσεις.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποιά θα ήταν αυτή;
Α.Μ.: Με 4 λέξεις: Οι άνθρωποι της σκιάς.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Α.Μ.: Τίποτα.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες ημέρες θα κρατούσε;
Α.Μ.: Στις απέραντες στέπες της Μογγολίας, στη σιωπή και τον ήχο του ανέμου, για έναν ολόκληρο μήνα.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Α.Μ.: Με τις τελευταίες προτάσεις από τη Μοναχική Παρτίδα:
«... Χαμογέλασε με ικανοποίηση. Σηκώθηκε, ήπιε πολύ νερό και ξάπλωσε στο κρεβάτι του. "Χρειάζομαι έναν καλό αντίπαλο στο σκάκι", σκέφθηκε για πρώτη φορά στη ζωή του και αποκοιμήθηκε.
Το φως του φεγγαριού έλουζε τα παράθυρα και τα αστέρια κεντούσαν το κενό της πόρτας.»
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πολύτροπον
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Οπισθόφυλλο
Άγριο είναι το αυτοφυές λουλούδι που ριζώνει ακόμη και σε ακατάλληλο χώμα, που αναπτύσσεται ακόμη και σε αντίξοο περιβάλλον.
Διηγήματα βουτηγμένα στη σκοτεινά γοητευτική ατμόσφαιρα των φιλμ νουάρ, εκτεθειμένα στην αιχμηρότητα των ταινιών του νεορεαλισμού… Ελλειπτική, ενίοτε κρυπτική γραφή… ρυθμός κοφτός, ενίοτε ασθματικός… άτεγκτη αυθεντικότητα… λυρι-κές πινελιές… εικόνες σαν πλάνα του Tourneur, του Fritz Lang, του πρώιμου Visconti…
Η συγγραφέας μάς μεταφέρει με τα φτερά της φαντασίας της σε κόσμους ερεβώδεις, στα μύχια του μυαλού των πρωταγωνιστών, στα άδυτα της ψυχής τους, εκεί όπου υφέρπει η βία, καταστροφική αλλά και λυτρωτική, άλογη αλλά όχι αναίτια… Ωστόσο η πλάνη διαλύεται, η εθελοτυφλία αχρηστεύεται, οι παραισθήσεις εξαφανίζονται όταν η δίψα τους για επικοινωνία, δικαιοσύνη και ελευθερία γίνει πλέον αφόρητη… Τότε θα συμβεί η αφύπνιση…
Τρία noir διηγήματα – μελέτη της ανθρώπινης φύσης!
H Αναστασία Δ. Μπαξεβάνη γεννήθηκε στη Δραπετσώνα και μεγάλωσε στον Πειραιά. Τη δεκαετία του ΄80 απασχολήθηκε ως γραμματέας σε ναυτιλιακά γραφεία. Η αγάπη όμως για τη διδασκαλία την οδήγησε στο Ινστιτούτο Goethe Αθήνας. Δίδαξε γερμανικά από το 1990 έως το 2010. Συμμετείχε ενεργά σε λέσχες ανάγνωσης του ΕΚΕΒΙ παρουσιάζοντας το έργο Ελλήνων και ξένων συγγραφέων. Από το 2006 επιμελείται και διοργανώνει μουσικές-ποιητικές βραδιές. Είναι ιδρυτικό μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης Αστυνομικής Λογοτεχνίας των εκδόσεων Μεταίχμιο και μέλος της Ε.Λ.Σ.Α.Λ.
