Είναι άραγε ανάσα ζωής ή κατάρα θανάτου μια αδιέξοδη σχέση;

Το θέμα του βιβλίου δεν το βρήκα πρωτότυπο, μιας και το συναντούμε συχνά ως πλοκή στα σύγχρονα κοινωνικά μυθιστορήματα, όντας μιας από τις πραγματικότητες που πολλά ανδρόγυνα βιώνουν στην πορεία της κοινής τους ζωής.

Ωστόσο, αυτό που μας μένει καθώς φτάσουμε στην τελευταία του σελίδα, θα είναι μια ανατροπή που καταφέρνει να συμφιλιώσει το παρελθόν με το παρόν και το λάθος με το σωστό.

Γνωρίζουμε αναλυτικά τους ήρωες μας, με κεντρικό χαρακτήρα την Σοφία, της οποίας η έγγαμη ζωή έχει περιπέσει σε τέλμα. Συντηρεί μέσα της πολλές δυσάρεστες αναμνήσεις που την κυνηγούν, όπως τον βιασμό της που άφησε πολλά ανεξίτηλα σημάδια στη ψυχή της.

Έπειτα γνωρίζουμε τον σύζυγο της ,τον Κώστα, που οι όμορφες στιγμές μαζί του εξανεμίστηκαν και ξεθώριασαν, όσο πάλιωνε και η φωτογραφία του γάμου τους.

Κι ανάμεσα σ’ αυτούς τους διαφορετικούς χαρακτήρες, μεγαλώνουν τα δύο ανήλικα παιδιά τους που θεωρούν δεδομένο το χάδι της μάνας-Σοφίας, όπως επίσης και τις φωνές του πατέρα-Κώστα.

Και το πρώτο ερώτημα που μας θέτει η συγγραφέας είναι το εξής:

Τι κάνει άραγε την αγάπη να σβήσει και τι ψάχνουμε άραγε από τη ζωή; Μόνο τη χαρά; Κι αν ναι, τότε γιατί δεν κάνουμε και μια έρευνα στη ψυχή μας για το τι έφταιξε που όλα αυτά λείπουν από την καθημερινότητά μας;

Θεωρώ πως στην ολοκλήρωση της ανάγνωσης του βιβλίου, θα πάρουμε εν μέρει κάποιες από αυτές τις απαντήσεις. Ωστόσο πιστεύω πως λείπει και η άλλη άποψη: Η πλευρά του άντρα και πως αυτός έφτασε ως το σημείο του κορεσμού. Γιατί δεν γίνεται απλά να νιώθουν δύο άνθρωποι ξένοι με το πέρασμα των χρόνων. Και φυσικά, όλοι θα πρέπει να κουβαλούν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί στην αποτυχία τους να κρατήσουν τη φλόγα της αγάπης αναμμένη.

Στη ζωή της Σοφίας εισβάλει απρόβλεπτα ο Πέτρος, που γίνεται αιτία να αποκτήσουν ξανά υπόσταση οι πόθοι και τα όνειρά της. Η οικεία του μορφή φέρνει σύντομα στο φώς την θύμηση πως είχαν μεγαλώσει μαζί.

Το δέσιμο τους γίνεται όλο και μεγαλύτερο. Συναντιέται μαζί του κρυφά, κι αυτό που ξεκίνησε ως μια νοσταλγική συντροφιά εξελίσσετε σε ασυγκράτητο πάθος.

Σύντομα αρχίζουν να μοιράζονται τα προσωπικά προβλήματα τους, κάνοντάς μας να αναγνωρίσουμε πως δεν πρόκειται για μια απλή, περαστική ερωτική περιπέτεια, μα για δυο ανθρώπους που επιβιώνουν σε αντίστοιχες αδιέξοδες σχέσεις.

Και όσο η Σοφία αφιερώνεται στο πόθο της για ελευθερία, τόσο αμελεί την οικογένειά της. Ξεσπά στα παιδιά και ανταποδίδει τα νεύρα στον άντρα της, προσπαθώντας έτσι ν’ ανακτήσει τον χαμένο σεβασμό που της αξίζει. Μα είναι εμφανές πως όταν αφήνεις να σε παραγκωνίσουν έστω και μια φορά οι άνθρωποι, τότε θεωρείται δεδομένο πως αυτό θα συμβεί ξανά μοιραία και στο μέλλον.

Γι’ αυτό κάθε που όλα την πληγώνουν, τόσο περισσότερο στρέφεται στην μυστική της σχέση. Σ’ έναν Πέτρο που σύντομα διαπίστωσε πως τον χρησιμοποιούσε ως δεκανίκι σε όσα της έλειπαν από την οικογένειά της.

Και τότε γεννιέται ένα μεγάλο δίλημμα στην ηρωίδα μας:

Ή θα έκανε μια τελευταία προσπάθεια να τα ξαναβρεί με τον Κώστα, ή θα χώριζε;[1]

Άραγε σ’ αυτές τις καταστάσεις τι υπερισχύει;

Ο χτύπος της καρδιάς ή τα "πρέπει" της Ψυχής;

Η λογική ή τα όνειρα;

Η απάντηση της Σοφίας βρίσκεται σε αυτά που πρέπει να θυσιάσει για να ζήσει.

Η δική σας;

Το μυθιστόρημα της Ιωάννας Καστάνη, Ανάσα ζωής, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υπερόριος
Περισσότερα από/για την Ιωάννα Καστάνη:
«Ο γάμος θέλει αγώνα», Ιωάννα Καστάνη [συνέντευξη για το μυθιστόρημα Ανάσα ζωής]
Η Ιωάννα Καστάνη και ο Απρόσκλητος επισκέπτης
Απρόσκλητος επισκέπτης

[1] Σελ.159 «Ανάσα ζωής» Ιωάννα Καστάνη, Εκδόσεις Υπερόριος, 2012 ©