koukidaki: Ο πρόσφυγας

Γράφει η Καλλιόπη Δημητροπούλου

Μια θλίψη μέρα και σήμερα σεριάνισε

των προσφύγων το απέραντο δάκρυ

στην οργή των ανέμων.

Κι εντός τους παιδιά το σφαλούν

-εκεί που πάντα βρέχει-

ωσάν λάφυρο του πολέμου

χτυπώντας τις πόρτες του θανάτου

με τα σφιχτά της απελπισίας τα χέρια.

Ανύπαρκτα κατοικούν στα πρόσωπα τα χείλη,

αψιθύριστα σύννεφα περνούν,

αστέρια βουβά χάνονται

κι ο ήλιος αναρριγά από του ξεριζωμού τις οδύνες

στο θαμπό του ορίζοντα χρώμα.

"Κι άλλος νεκρός κι άλλος δούλος"

κράζει ξανά η ποιήτρια.*

Ευτυχώς σκοτεινιάζει

και κρύβονται οι πέτρινοι σταυροί

από των παιδιών τα ολοσέλιδα μάτια.

Για τις φωτογραφίες που συνέθεσαν τα κολάζ των εικόνων:

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για το μεταναστευτικό και ανάμεσα στις χιλιάδες φωτογραφίες της ειδησεογραφίας, εντόπισα τον Robert Banks. Έναν street asrtist καλλιτέχνη που αν τον αναζητήσετε θα τον "συναντήσετε" με το ψευδώνυμο Bansky. Όπως περιγράφει ο όρος, ο Bansky, ανήκει στην κατηγορία των ημιπαράνομων δημιουργών που δε τους αφορούν τα "φώτα" ενώ εκφράζουν τον επαναστατικό χαρακτήρα της Τέχνης σπάζοντας παράλληλα και το γκρίζο της τσιμεντούπολης. Τα έργα του εκτίθενται σε τοίχους, γέφυρες και όπου υπάρχει "λευκός" καμβάς στις πόλεις (από την Νέα Υόρκη μέχρι την Παλαιστίνη). Μάλιστα, έχει κυκλοφορήσει και λεύκωμα με τα έργα του από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Ο Bansky έφτιαξε και το παρακάτω βίντεο μαζί με τον ηθοποιό Idris Elba και το συγκρότημα Elbow με αφορμή την τρίτη επέτειο από την κρίση στη Συρία. Στο ενάμιση λεπτό που διαρκεί παρακολουθούμε την χαρακτηριστική στένσιλ ηρωίδα του, το κορίτσι με το κόκκινο μπαλόνι, να υποδύεται μια νεαρή Σύρια πρόσφυγα και να πετά πάνω από την βομβαρδισμένη χώρα. Και όσο πετά τόσο την ακολουθούν παιδιά και ενήλικες με τα κόκκινα μπαλόνια τους.

Στις 15 Μαρτίου 2014, ο κόσμος θα ξυπνήσει στην τρίτη επέτειο της αιματηρής σύγκρουσης στη Συρία... λέει η φωνή του Idris. Γιατί...

Και είμαστε ήδη στο 2016!