Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1933 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Ωδείου. Υπήρξε από τις χαρακτηριστικότερες «κακές» φυσιογνωμίες και ιδιαίτερα απαιτητικός αδελφός απέναντι στην ανύπαντρη αδελφή. Υπέροχη, βαθιά φωνή, ψηλό παρουσιαστικό και εξέχουσα φυσιογνωμία σε δεύτερους ρόλους.
Η σταδιοδρομία του στα καλλιτεχνικά μας πράγματα κράτησε περίπου μια δεκαπενταετία, από το 1962 που εμφανίστηκε ταυτόχρονα σε θέατρο και κινηματογράφο. Η ανωτέρω φωτογραφία είναι από την παράσταση «Ο άνθρωπος που γύρισε απ΄τον γύψο» (θέατρο Σινεάκ-Ρεξ, καλοκαίρι 1973), στο οποίο συνεργάστηκε με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, έναν ηθοποιό που τον αγαπούσε και τον εκτιμούσε βαθιά. Μαζί εμφανίστηκαν σε αρκετές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.
Πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία «Παγίδα» (1962), μιας και το «Μερικοί το προτιμούν κρύο» της ίδιας χρονιάς προβλήθηκε αργότερα μες στον χρόνο. Διαπιστωμένα εμφανίστηκε σε 82 ταινίες, 1 συμπαραγωγή («Οι διαβολάνθρωποι», πρωτότυπος τίτλος «Devil’s men» ή «Minotaur», 1975) και στην ταινία μικρού μήκους «Φωνές» (1968). Εδώ υπάρχει ένα ωραίο μοντάζ από εμφανίσεις του σε ταινίες.
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε στις πρώτες σειρές της κρατικής οθόνης, όπως «Η γειτονιά μας» (από τις μακροβιότερες σειρές της ΥΕΝΕΔ, 1972-1977), «Βασίλισσα Αμαλία» (ΥΕΝΕΔ, 1975-1976, 68 επ.) και σε άλλες. Στο Θέατρο της Δευτέρας εμφανίστηκε στην παράσταση «Οι δώδεκα ένορκοι» του Ρέτζιναλντ Ρόουζ (20/12/1976), από όπου και η φωτογραφία.
Δυστυχώς, αυτός ο ταλαντούχος άνθρωπος πέθανε νωρίς, μόλις στα 44 του χρόνια, από γάγγραινα, κατά την παραμονή του σε νοσοκομείο της Γερμανίας. Πέθανε το 1977, συγκλονίζοντας τον καλλιτεχνικό κόσμο της εποχής. Η φωτογραφία είναι από την ταινία «Έμπαινε Μανωλιό!» (1970).
Πηγές:
Οι φωτογραφίες και τα screenshots, πλην της πρώτης που τη βρήκα στο διαδίκτυο, είναι από το προσωπικό μου αρχείο.
