Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Η πτώση * Η Βεσσαραβία μου: Εργασία για το σπίτι * Άλκηστη * Η γκαλερί των νεκρών * Συνοδός κορυφής * Το σπίτι μόνο * Ψωμί καθάριο * Ζήτα το! * Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ * Όταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας * Της αλός νεύμα * Τα κύματα ** Ποίηση: Σκοτεινή κουκκίδα * Περιγραφές του ανεκπλήρωτου * Φως όπως μανταρίνι ** Άλλα: Περί ιατρικής Κέλσου ** Νουβέλα: Μπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού ** Διηγήματα: Οι επισκέπτες * Συνέβη στη Θεσσαλονίκη ** ΑΛΜΠΟΥΜ ΜΟΥΣΙΚΗΣ: She sleeps to the sound of knives, The boatman on the downs

Λίγη ζωή ακόμη

Γράφει η Μαίρη Τσίλη
Είναι κάτι καλημέρες στην ζωή μου, τόσο ξαγρυπνισμένες που δυσκολεύομαι καλημέρα να τους πω δίχως καφέ και από το τσιγάρο μου καπνό.
Να πάει μια στάλα μεσημέρι ρε φίλε μου, να ανοίξω ένα παράθυρο, μια πόρτα και να νιώσω τί καιρό κάνει εκεί έξω. Να φορέσω ή να βγάλω το ζακετάκι που με χουχουλιάζει σαν γονιός που δεν έχω και που ακόμα νιώθω πως με προσέχει.
Κι ύστερα να φοράω ένα ρούχο που το έχω για γούρι και για καλό.
Μην φανταστείς κάτι σπουδαίο.
Ένα μπλουζάκι που μόλις το έβγαλα από το πλυντήριο ασιδέρωτο κι επάνω μου το φορώ.
Βγαίνω στο σεργιάνι με αχτένιστα μαλλιά και τα γυαλιά ηλίου από επάνω για να κάνω στυλ δήθεν.
Μαζεύω στιγμές, καλημέρες, και άλλες κουβέντες.
Πού να ήξεραν όλοι ότι θα τις κρατήσω σαν παρηγοριές και σαν παρέα μου, όταν γυρίσω σπίτι και έρθει το δειλινό.
Θα μαγειρέψω κάτι και μέσα στις μυρωδιές του φαγητού θα ξεχαστώ και θα εξατμιστώ.
Δεν θα πονάει από μοναξιά η ψυχή μου.
Θα στρώσω με τα πόδια μου τα χαλάκια και ας χαλιέμαι μέσα μου εγώ.
Δεν αντέχω τις καλησπέρες.
Πεθαίνουν για να γίνουν καληνύχτες κι εγώ γαμώτο θέλω σαν τρελή λίγη ζωή ακόμη.


Copyright © Μαίρη Τσίλη, All rights reserved, 2017
Το συνοδευτικό κολάζ δημιουργήθηκε από πίνακα του Henri Matisse, Χρυσόψαρα, 1911
Της ίδιας:

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Ψωμί καθάριο, Παναγιώτας ΣμυρλήΤο σπίτι μόνο, Κοραή ΔαμάτηΗ γκαλερί των νεκρών, Κρις ΚάρτερΤης αλός νεύμα, Κωνσταντίας Σκανδάλου-ΚορδολαίμηΤα κύματα, Βιρτζίνια ΓουλφΠεριγραφές του ανεκπλήρωτου, Δημήτρη ΜπαλτάΣαν λουκούμι τριαντάφυλλο, Οικογένεια Καραντίνα, Μικροί και μεγάλοι αναγραμματισμοί και Γυναίκα σημαίνει πόνος
Περί ιατρικής ΚέλσουΣτην άλλη πλευρά του κρεβατιού, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΣυνοδός κορυφής, Μαίρης ΒανδώρουΟι επισκέπτες, Πέτρου ΕυαγγελόπουλουShe sleeps to the sound of knives και The boatman on the downsΜπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη, Ελευθερίας ΚαραδήμουΌταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας, Μιχαήλ Ράλλη
Σκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΤα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης, Πόπης ΚλειδαράΣκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ, Δημήτρη ΜαμαλούκαΆλκηστη, Μαρίας ΚέιτζΣυνέβη στη Θεσσαλονίκη (συλλογικό)Φως όπως μανταρίνι, Έφης ΝικολαΐδουΖήτα το!, Μαρίας Καραμπίνη-Ανθούλη