Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Κ.Κ.: Τα συγκεκριμένα ποιήματα προϋπήρχαν αλλά κάθε φορά που περνούσε από το μυαλό μου η σκέψη να τα εκδώσω, το άφηνα για το μέλλον... βλέπετε είμαι αρκετά αναβλητική σε κάποια πράγματα, ειδικά όταν αυτά αφορούν προσωπικά μου κομμάτια όπως αυτή η ποιητική συλλογή. Η συνεργασία μου με τους εκδότες της "Κουίντα" προέκυψε πρωταρχικά με αφορμή το Ψηφιακό Φεστιβάλ Αθηνών, το οποίο και διοργανώνουν κι εγώ είχα το ρόλο της παρουσιάστριας πριν δύο χρόνια. Αυτή η γνωριμία δεν άργησε να γίνει ο καταλύτης στη δημιουργία του συγκεκριμένου βιβλίου. Ίσως πάλι να είναι κι αυτό που λένε πως τα πράγματα συμβαίνουν στο σωστό "timing", εξάλλου πιστεύω πως τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη ποια θα ήταν αυτή;
Κ.Κ.: Θα χρησιμοποιούσα τη λέξη "παρορμητικό", η παρόρμηση είναι πάντα ισχυρή, δεν σκέφτεσαι, δεν πλανάρεις, δεν κάνεις πρόβες... απλά εκτελείς. Η αφορμή για να γράψω επί το πλείστον αχρείαστη, αρκεί μία ανάμνηση, ένα τυχαίο γεγονός, μία μυρωδιά. Το "παρορμητικό" για μένα ισοδυναμεί με το "γνήσιο", το "ειλικρινές", το "αβίαστο", το " αφιλτράριστο"... γι' αυτό κι η ποίηση ενδείκνυται για μία τέτοια έκφραση. Τα συγκεκριμένα ποιήματα του βιβλίου γράφτηκαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους της ζωής μου, σαν ένα πέρασμα από την αθωότητα στην ωμή πραγματικότητα. Μία "παρορμητική" παρατήρηση του κόσμου μέσα κι έξω από μένα.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Κ.Κ.: Απλά ν' ακολουθήσει το ένστικτο του...
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσο θα κρατούσε;
Κ.Κ.: Θα ήταν κάπου σ' ένα κόσμο μακρινό κι ονειρικό -σε μία ουτοπία καταστάσεων... Κι απ' την άλλη σ' ένα κόσμο κοντινό κι υπαρκτό -σχεδόν ανυπόφορα αναγνωρίσιμο. Αυτό το βιβλίο έχει την ιδιαιτερότητα μέσα από ένα ποίημα να σε ταξιδεύει σε άχρονες αιωνιότητες, και μέσω ενός άλλου ποιήματος να σε επαναφέρει στο ασφυκτικά κλειστοφοβικό "τώρα". Όσο για τη διάρκεια του ταξιδιού την αφήνω στην κρίση του ταξιδιώτη-αναγνώστη, στην τελική μπορεί απλά να το ξεφυλλίσει ή και να το ξεχάσει στο βάθος κάποιας βιβλιοθήκης. Αν τώρα πάλι θα έπρεπε να διαλέξω έναν προορισμό υπαρκτό ως τόπο δράσης αυτού του βιβλίου αυτός θα ήταν η Ελλάδα με όλες της τις αντιθέσεις, από την ήρεμη θάλασσα και τις απογευματινές βόλτες στην Πλάκα μέχρι τα υπόστεγα μιας Αθήνας χαοτικής.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με ένα απόσπασμα
Κ.Κ.: Παραθέτω ένα ποίημα από το βιβλίο και μία φωτογραφία που το συνοδεύει...
ΑΠΟ ΘΑΜΠΟ ΓΥΑΛΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
Εκεί που κρέμεσαι δε κουνιέται τίποτα
σ’ ένα τοπίο πιο αλλόκοτο απ’ τα άλλα
μ’ απανωτά ηλιοβασιλέματα και πόλεις φτιαγμένες με σπρέι
πάνω σε τοίχους ερημικούς…
Είσαι κι εσύ ζωγραφισμένος να χαμογελάς μοναξιά
κάτω από θλιβερά υπόστεγα που τα κατουράνε σκύλοι
κι όλο κάτι πιτσιρίκια πρεζόνια σ’ ανταμώνουν για παρηγοριά…
Μα τώρα βιάσου κι άνοιξε αστραφτερά φτερά σου
γίνε Πήγασος και βγες στα ξέφωτα με το χρυσό δαχτυλίδι του ιππότη,
απόψε οι άνθρωποι κάνουν διάλειμμα ειρήνης
και τα κορίτσια της κόκας γίνονται ποιήματα.
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Η ποιητική συλλογή της Κέλλυς Καϊμάκη, Ανθρώπινο τσίρκο, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κουίντα.
