Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1935 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, καθώς και κινηματογράφο στην ΑΣΚΕ (μάλλον τα αρχικά της Ανωτέρας Σχολής Κινηματογράφου Ελλάδας). Πέθανε πρόσφατα, στις 2 Ιανουαρίου 2018.
Για τη θεατρική του καριέρα δεν έχω πολλά στοιχεία στα χέρια μου. Εργάστηκε κυρίως σε κωμωδίες τις δεκαετίες 1950 και 1960 στο πλάι των: Ντίνου Ηλιόπουλου, Λάμπρου Κωνσταντάρα, Μάρως Κοντού, Κώστα Ρηγόπουλου, Κάκιας Αναλυτή κ.ά. (παραδόξως δεν τον εντόπισα σε παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου). Σύντομα όμως αποσύρθηκε από την ενεργό δράση για να αφοσιωθεί αποκλειστικά στη συγγραφή θεατρικών και τηλεοπτικών έργων. Η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Η βροχή» (του Σώμερσετ Μωμ, θέατρο Γκλόρια, 1963-1964).
Εμφανίστηκε σε διαπιστωμένα 36 ταινίες, με πρώτη την «Ωραία των Αθηνών» (1954), στην οποία δεν αναφέρεται στους τίτλους και στη συνέχεια το 1961 με «Το παιδί του μεθύστακα», από όπου και η φωτογραφία (δεν κατάφερα να τον εντοπίσω στην πρώτη του εμφάνιση). Το 1970 εμφανίστηκε σε τρεις μέσα σε ένα χρόνο αλλά η τελευταία του εμφάνιση έγινε είκοσι χρόνια αργότερα, στην ταινία «Το επόμενο θύμα» (1990), της οποίας το σενάριο έγραψε ο ίδιος (η ταινία είναι και η μοναδική σκηνοθετική απόπειρα του Λάκη Κομνηνού). Επίσης, δεν εμφανίστηκε σε βιντεοταινίες αλλά έγραψε το σενάριο μίας: «Η νύχτα της μεγάλης κλοπής» (1986).
Στην τηλεόραση έπαιξε σε πολλές σειρές της δεκαετίας του 1970, όπως: «Αξιωματικός υπηρεσίας» (ΕΙΡΤ, 1972-1973), «Η κοκορόμυαλη» (ΥΕΝΕΔ, 1971-1973), «Βίβα, Κατερίνα» (ΥΕΝΕΔ, 1973-1975) κ.ά. Στον τηλεοπτικό τομέα όμως διέπρεψε κυρίως με τα σενάρια που έγραψε για πολλές από τις σειρές, με προεξάρχουσα τη διασκευή της αγαπημένης «Λωξάντρας» (ΕΡΤ, 1980). Έγραψε επίσης τα: «Χαμογελάστε, παρακαλώ» (ΕΡΤ, 1983), «Οικογένεια Βλαμμένου» (ΕΡΤ, 1986) κ.ά. Συμμετείχε και σε αρκετές παραστάσεις του Θεάτρου της Δευτέρας, κυρίως την περίοδο 1976-1979. Η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Υπάρχει και φιλότιμο» (των Χρήστου Γιαννακόπουλου και Αλέκου Σακελλάριου, θέατρο Έλσας Βεργή, 1964-1965).
Με χαρά ανακάλυψα πως η φωνή του ακούστηκε στη σειρά «Φρουτοπία» και μάλιστα και στις τρεις σαιζόν (ΕΡΤ1, 1985-1988)! Ήταν ο Ησαΐας, το σέλερι, ο Ανανίας το πεπόνι και ο Θρασύβουλος! Στη φωτογραφία, στιγμιότυπο από την ηχογράφηση επεισοδίου, με την Ντίνα Κώνστα, τον Δημήτρη Πιατά και τον Παύλο Κοντογιαννίδη.
Έγραψε τουλάχιστον δέκα θεατρικά έργα (αν δεν κάνω λάθος δεν εκδόθηκε κανένα ενώ το πρώτο του, «Η έξωση», ανέβηκε από τη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου την περίοδο 1979-1980) και έτυχε σημαντικής αναγνώρισης με σειρά βραβείων: βραβείο Καλοκαιρίνειου Θεατρικού Διαγωνισμού για το έργο «Η ωραία και το τέραν», Κρατικό Βραβείο Θεάτρου για τρία έργα του ενώ τιμήθηκε για το σύνολο της καλλιτεχνικής του προσφοράς από την ΥΕΝΕΔ, τον Σύλλογο Ελλήνων Λογοτεχνών, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και τον Δήμο Κορυδαλλού.
Πηγές:
Η εικόνα 1 είναι από τη νεκρολογία της εφημερίδας «Το Βήμα» για τον ηθοποιό και τη βρήκα στον ακόλουθο σύνδεσμο (τελευταία επίσκεψη στις 7/1/2018)
Η εικόνα 2 είναι από το Τμήμα Παραστατικών Τεχνών του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ) (www.elia.org.gr).
Η εικόνα 4 είναι από το πολύτιμο αρχείο του συλλέκτη Μάκη Σουρμπή
Το screenshot της ταινίας είναι από το προσωπικό μου αρχείο.
Τις εικόνες 5 και 6 τις βρήκα στο Διαδίκτυο.
