Η γραφή είναι τολμηρή, πολλές φορές σκληρή, ευνοημένη σε θέμα πυκνότητας από το γεγονός ότι πρόκειται για μία σειρά σαράντα πέντε μικροδιηγημάτων τα οποία ωστόσο έχουν μία μυθιστορηματική κοινή βάση. Παρακολουθούμε έτσι τη ζωή ενός ανθρώπου μέσα από πρωτοπρόσωπες σκέψεις οι οποίες λαμβάνουν χώρα διαδοχικά από τη στιγμή της σύλληψης μέχρι τη βίαιη κοινωνικοποίηση του προσώπου.
Το πρόσωπο της μητέρας, του πατέρα, η χρήση ουσιών, η βία, η ιδρυματοποίηση είναι κυρίαρχες έννοιες με τις οποίες καταπιάνεται ο συγγραφέας. Κάθε μικροδιήγημα είναι μία γροθιά στο στομάχι δοσμένη έξυπνα με τον κατάλληλο αριθμό λέξεων οι οποίες είναι τόσες ώστε να δώσουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να προβληματιστεί περαιτέρω, να ψάξει αναλογίες με τη ζωή αλλά και με τα δικά του βιώματα να φανταστεί για να επεκτείνει τον λόγο του Μπαρμπαγιάννη σε προσωπική ενδοσκόπηση.
Για ακόμη μία φορά οφείλω να ομολογήσω ότι είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον που η νέα γενιά τολμά και γράφει με σκοπό όχι την παραγωγή ενός εύπεπτου κειμένου, αλλά ενός κειμένου που απαιτεί την πλήρη προσοχή του αναγνώστη και την αυτοκριτική του ως βασική προϋπόθεση της κατανόησής του.
Το στοιχείο της υπερβολής σαφώς προσδίδει στην τραγικότητα, ωστόσο η ισορροπία ως προς το ρεαλιστικό είναι λεπτή. Ίσως κάθε μικροδιήγημα να μπορούσε να υποστηριχθεί καλύτερα αν αφορούσε τη δραματική κατάσταση της ζωής κάθε φορά ενός άλλου παιδιού, αλλά η συμπυκνωμένη ένταση στο πρόσωπο του μικρού Αντώνη δημιουργεί την αίσθηση πως πολλά ατυχή γεγονότα συνέβησαν μαζί στη ζωή αυτού του παιδιού. Σε κάποιους λοιπόν μπορεί να φανεί μια παρατραβηγμένη ιστορία, όμως η ίδια η ζωή είναι ακραία σε πολλές εκφάνσεις της και προσωπικά δεν μπορώ να αποκλείσω αυτήν την «ατυχία» αποτυπωμένη σε ένα και μόνο πρόσωπο.
Ένα βιβλίο που σίγουρα θα σας προβληματίσει και θα σας κάνει να σταθείτε σκεπτικοί απέναντι στην κοινωνία μας.
Καλές αναγνώσεις.
Η συλλογή μικροδιηγημάτων του Παναγιώτη Μπαρμπαγιάννη, Δεν με ξέρεις, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Περισσότερα για το βιβλίο θα βρείτε εδώ!
Περισσότερα από/για τον Παναγιώτη Μπαρμπαγιάννη:
