Ο μουσικός Μάριος Βάρβογλης
Φίλες και φίλοι,
Θα μπορούσα να σας εκθειάσω ένα από τα διάσημα γυμνά -τα τόσο αισθησιακά- του Αμεντέο Μοντιλιάνι, του «καταραμένου ζωγράφου» με την σύντομη, αλλά έντονη ζωή και το απόλυτα ξεχωριστό στυλ. Ωστόσο, μπορείτε να τα δείτε πολύ εύκολα στο διαδίκτυο και να τα «χορτάσετε».
Διαλέγω να μιλήσω για το τελευταίο του δημιούργημα, τον πίνακα ενός δικού μας καταξιωμένου καλλιτέχνη, του μουσικού Μάριου Βάρβογλη, με τίτλο Le beau Marius, ο όμορφος Μάριος.
Πρέπει να γνωρίστηκαν σε κάποιο χώρο συνάθροισης καλλιτεχνών ή διασκέδασης και έγιναν φίλοι. Ένας Ιταλός ζωγράφος που αγαπούσε τη μουσική και ένας Έλληνας μουσικός που λάτρευε τη ζωγραφική, δυο νέοι, σχεδόν συνομήλικοι, στο ονειρικό Παρίσι των αρχών του 20ού αιώνα.
Ο Μοντιλιάνι είχε κάνει μια έκθεση των έργων του (1917) ξεσηκώνοντας θύελλες με τα χειμαρρώδη του γυμνά, σπάζοντας τον κύκλο των δέκα χρόνων παντελούς δημοτικότητας. Μάλιστα, ένα από τα γυμνά που προβαλλόταν στην βιτρίνα της γκαλερί, στάθηκε αφορμή να διακοπεί η έκθεση, λόγω της ανεπανάληπτης πρόκλησης για τους συντηρητικούς κύκλους της εποχής.
Το πορτρέτο του Μάριου Βάρβογλη περιέχει όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία της τεχνοτροπίας του Μοντιλιάνι: μακρύς λαιμός, κενό βλέμμα, έντονη μύτη να διαπερνά όλο το πρόσωπο και θερμά, γήινα χρώματα, παραπομπές στον κυβισμό και στον ίδιο τον Πικάσο, τον οποίο εκτιμά.
Ο όμορφος Μάριος ποζάρει με οικειότητα, καθισμένος άνετα, καλοντυμένος, με το απαραίτητο καπέλο. Τα δάχτυλα του δεξιού του χεριού κλείνουν, σαν να θέλουν να κρύψουν κάτι, να παίξουν ερήμην μας ένα ακόρντο.
«Η ζωή είναι ένα δώρο: από τους λίγους στους πολλούς, από αυτούς που έχουν και το ξέρουν σ’ αυτούς που δεν έχουν και δεν το ξέρουν», είπε ο Μοντί λίγους μήνες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή στην Λούνια Τσεκόφσκι, όταν φιλοτεχνούσε το δικό της πορτρέτο.
Νεκρό τον συνόδεψε ολόκληρο το Μονπαρνάς για να αποτίσει τον ύστατο χαιρετισμό, στον ζωγράφο που μόλις είχε αρχίσει να γίνεται γνωστός, στον καλλιτέχνη που ποτέ δεν κατανόησαν και δεν εκτίμησαν.
Συγκρίνετε τον αληθινό Μάριο Βάρβογλη και την ματιά του ζωγράφου στην αθανασία.
