Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Η πτώση * Η Βεσσαραβία μου: Εργασία για το σπίτι * Άλκηστη * Η γκαλερί των νεκρών * Συνοδός κορυφής * Το σπίτι μόνο * Ψωμί καθάριο * Ζήτα το! * Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ * Όταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας * Της αλός νεύμα * Τα κύματα ** Ποίηση: Σκοτεινή κουκκίδα * Περιγραφές του ανεκπλήρωτου ** Άλλα: Περί ιατρικής Κέλσου ** Νουβέλα: Μπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού ** Διηγήματα: Οι επισκέπτες * Συνέβη στη Θεσσαλονίκη ** ΑΛΜΠΟΥΜ ΜΟΥΣΙΚΗΣ: She sleeps to the sound of knives, The boatman on the downs

Ο Θεόδωρος Πάλλας Στη χαραγή της 28ης σελήνης

Έχοντας εμμονή με την αιωνιότητα των πράξεων και των γραπτών μας δολοπλοκούμε με τις λέξεις, πιστεύουμε πως δημιουργούμε έργα. Ευελπιστώντας στο όνειρο θεωρούμε πως η ψυχή μας κινείται σε άλλους ουρανούς, σε άλλους κόσμους. Ανοίγει ο ουρανός πιστεύουμε και δέχεται τις δεήσεις μας. Αλλά όσες ικεσίες και αν δέχεται ο Θεός-έργο όση ελευθερία και να πιστεύουμε πως έχουμε, οι ήρωές μας στέκουν πάντα αδυσώπητοι τιμωροί. Ένας απέραντος κόσμος, αυτός που φτιάχνουμε για να ζούμε μέσα του, που τον επιζητούμε ως δροσοσταλιά στα εγκαύματα της ζωής, κρύβει μέσα του μαράζι και παρακμή. Εμείς, πεπεισμένοι πως είμαστε πάνω από τον Θεό-έργο δημιουργούμε άλλον Θεό με το καινούριο μας έργο.[1]
Θεόδωρος Πάλλας


Τι σας ώθησε  να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Θ.Π.: Τα διηγήματα που δέθηκαν για να βρουν όλα μαζί το φως στο βιβλίο μου αυτό είχαν πριν από καιρό αποστασιοποιηθεί από εμένα. Ζητούσαν να πάρουν άλλο μονοπάτι. Ίσως να προτιμούσαν το σκοτάδι. Εγώ τα έσπρωξα στο φως.

Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Θ.Π.: Συναπαντήματα.

Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Θ.Π.: Να έχει υπομονή και να είναι επιεικής σε ό,τι θα διαβάσει.

Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν  ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Θ.Π.: Το βιβλίο δεν θα μας ταξιδέψει κάπου. Ούτε το επιζητεί. Ίσως να δούμε τον γύρω μας κόσμο με διαφορετικά μάτια ταξιδεύοντας στις σελίδες του.

Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Θ.Π.: Μια λεπτή ανάσα της πέρασε στη ζωή του, λεπτή σαν τη λάμα χιλιοακονισμένης φαλτσέτας που όσο και αόρατη αφήνει χαραγμένη στο κορμί ανεξίτηλα και ανεπούλωτα σημάδια.
Μια άλλη, το ίδιο λεπτή, δική του ανάσα βρήκε μονάχη τον δρόμο. Κι ήταν μονάχη…
Η στρόφιγγα έκλεισε, η μοναδική βρύση στέρεψε, το πότισμα της καθημερινότητας στα τελματωμένα απόνερα των γηρατειών του σταμάτησε απρόοπτα.


Η συλλογή διηγημάτων, Στη χαραγή της 28ης σελήνης, του Θεόδωρου Πάλλα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.

Στην περίληψη γράφει:
Το ραντεβού δόθηκε για το άλλο βράδυ. Σε ένα παρκάκι απόμερο στα ανατολικά της πόλης. Κάποιο ηλεκτρικό φως στη μια του άκρη. Το υπόλοιπο μέσα στο σκοτάδι. Μονάχα σκιές. Και το φεγγάρι εξαφανισμένο. Αυτός κάθισε κοντά στη φωτεινή πλευρά. Εκείνη αρκετά βήματα μακριά του, εκεί που έσβηνε το φως πάνω στη μορφή της. «Ένα σύθαμπο το φεγγάρι, δε σε βλέπω, μια θωριά άδεια είσαι. Ψες ήταν μια λιόφωτη πανσέληνος που έφεξε την πλάση όλη. Σήμερα θαρρείς και λαβώθηκε το φεγγάρι και δε θέλει να φανερωθεί. Να πλησιάσω;» «Καλύτερα να μείνουμε έτσι. Ας περιμένουμε τη σελήνη να φανερώσει τα κορμιά. Ίσως όχι σήμερα. Μα η αναμονή φέρνει κοντά τις ψυχές. Μετά για τα κορμιά είναι πιο εύκολο».

Περισσότερα από/για τον Θεόδωρο Πάλλα:

[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο, για το δικό σας έργο, κλικάροντας εδώ

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Ψωμί καθάριο, Παναγιώτας ΣμυρλήΤο σπίτι μόνο, Κοραή ΔαμάτηΗ γκαλερί των νεκρών, Κρις ΚάρτερΤης αλός νεύμα, Κωνσταντίας Σκανδάλου-ΚορδολαίμηΤα κύματα, Βιρτζίνια ΓουλφΠεριγραφές του ανεκπλήρωτου, Δημήτρη ΜπαλτάΣαν λουκούμι τριαντάφυλλο, Οικογένεια Καραντίνα, Μικροί και μεγάλοι αναγραμματισμοί και Γυναίκα σημαίνει πόνος
Περί ιατρικής ΚέλσουΣτην άλλη πλευρά του κρεβατιού, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΣυνοδός κορυφής, Μαίρης ΒανδώρουΟι επισκέπτες, Πέτρου ΕυαγγελόπουλουShe sleeps to the sound of knives και The boatman on the downsΜπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη, Ελευθερίας ΚαραδήμουΌταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας, Μιχαήλ Ράλλη
Σκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΤα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης, Πόπης ΚλειδαράΣκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ, Δημήτρη ΜαμαλούκαΆλκηστη, Μαρίας ΚέιτζΣυνέβη στη Θεσσαλονίκη (συλλογικό)Η πτώση, Νίκου ΤσουρλάκηΖήτα το!, Μαρίας Καραμπίνη-Ανθούλη