Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Η πτώση * Η Βεσσαραβία μου: Εργασία για το σπίτι * Άλκηστη * Η γκαλερί των νεκρών * Συνοδός κορυφής * Το σπίτι μόνο * Ψωμί καθάριο * Ζήτα το! * Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ * Όταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας * Της αλός νεύμα * Τα κύματα ** Ποίηση: Σκοτεινή κουκκίδα * Περιγραφές του ανεκπλήρωτου * Φως όπως μανταρίνι ** Άλλα: Περί ιατρικής Κέλσου ** Νουβέλα: Μπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού ** Διηγήματα: Οι επισκέπτες * Συνέβη στη Θεσσαλονίκη ** ΑΛΜΠΟΥΜ ΜΟΥΣΙΚΗΣ: She sleeps to the sound of knives, The boatman on the downs

Η ζωή μου, μια εκκρεμότητα

Πρωινό Σαββάτου και η μέρα ξεκινά ποιητικά, μ’ ένα χάδι στο πρόσωπο από τον Ήλιο, κάποια σκόρπια κελαηδίσματα και τον νου να φτερουγίζει αλλού. Με σκέψεις στοχαστικές, σχετικά με τις λάθος στροφές της ζωής μου και τα ημιτελή όνειρα…

Με τούτες τις έγνοιες λοιπόν, έμελλε μοιραίο να περάσω τις επόμενες ώρες με ιδανικότερο «συνομιλητή» την ποιητική συλλογή της Άντρη Ιωάννου «Η ζωή μου μια εκκρεμότητα». Δίχως άλλο, τούτη η συμπόρευση μοιάζει να ήταν ενδόμυχα κανονισμένη εδώ και καιρό, αναζητώντας την ιδανική στιγμή για να πραγματοποιηθεί. Γιατί η ανάγνωση είναι πάντοτε ένα πρωτόγνωρο ταξίδι αυτογνωσίας όπου μες στις σελίδες του εκάστοτε βιβλίου συνυπάρχουν δυο ψυχές: Αυτή του δημιουργού κι εκείνη του αναγνώστη, όπου ενώνονται με μια αόρατη κλωστή επικοινωνίας σε έναν άυλο κόσμο. Εκεί, όπου μ’ ένα τρόπο μαγικό, η ολόψυχη εξομολόγηση του γράφοντα βρίσκει καταφύγιο στην σκέψη αυτού που την διαβάζει. Κι από την άλλη, ο αναγνώστης συγκρίνει όλ’ αυτά με τα δικά του βιώματα, αναγνωρίζοντας πως σ’ αυτή την ταύτιση έχουν μια κοινή αφετηρία γεγονότων και συναισθημάτων.

Έτσι κι εδώ. Το έργο της Άντρη Ιωάννου ήθελα να το απολαύσω από καιρό τώρα, μα έλειπε τούτη η γαλήνη στην ψυχή που θα μου επέτρεπε ν’ ανακαλύψω συνάμα και όλα εκείνα που μπόλιασε ανάμεσα στα γράμματα. Γιατί δεν αρκεί να διαβάζεις τους στίχους: Για όλες τις στιγμές που δε βρίσκεις λόγια/για να τις περιγράψεις,/υπάρχει ένα όνομα./Ζωή., μα δημιουργείται επίσης και η ανάγκη να καταφέρεις ν’ αγγίξεις αβίαστα τις αδιόρατες σκέψεις που γέννησαν αυτές τις λέξεις.

Προχωρώντας στην δομή της ποιητικής συλλογής, διαπίστωσα πως είναι χωρισμένη σε 4 ενότητες: «Οι Σοφοί», «Για Σένα», «Οι δαίμονες» και «Κάθαρση». Μάλιστα, όπως συνειδητοποιεί άμεσα ο αναγνώστης, η ποιήτρια δε δίνει τίτλους στα ποιήματά της. Θαρρώ πως με αυτό τον τρόπο δηλώνει και την δική της άποψη για την ελευθερία. Μας ωθεί να κοιτάξουμε πέρα απ’ τους τίτλους. Να νιώσουμε την ουσία. Να κοιτάξουμε κατάματα τα γεγονότα δίχως υπεκφυγές. Στεκούμενοι μονάχα σε ό,τι αξίζει, αδιαφορώντας για τις εκ του πονηρού εγωιστικές νουθεσίες.

Όπως συμβαίνει και στα λόγια εκείνων που δηλώνουν στη συλλογή της ως «Σοφοί» και που η ποιήτρια κοντοστέκεται να τους ακούσει, μα:

Προχώρησα όμως γρήγορα.
Χρειαζόμουν επειγόντως αέρα.

Πόσες φορές άραγε να ‘χουμε βρεθεί σ’ αυτή τη θέση, κάτω από έναν ξένο δάχτυλο που μας λέει με περίσσια κομπορρημοσύνη πως «Εγώ ξέρω. Εσύ θα κάνεις ότι λέω!», προσπαθώντας να ευνουχίσει την προσωπική μας άποψη;

Επιμελώς βέβαια, για ακόμη μια φορά, αποφύγανε
να ασχοληθούνε με το πιο σημαντικό.

Μα η ποιήτρια -μαζί της και εμείς- αντιστέκεται. Δίνει ζωή στις λέξεις, χάνεται στην παραζάλη του χορού της δημιουργίας μαζί τους. Με μοναδική έγνοια να έχουνε πάντοτε τη δική τους, αυτόβουλη οντότητα σε κάθε γραπτή εξομολόγηση. Ειδάλλως, όταν κυλούν στην ψυχή του δημιουργού βουβές, τότε:

Κι έτσι βουβές όπως ήτανε,
βγάλανε μια κραυγή.
Θεέ μου!
Ήταν οι λέξεις.
Που χάσανε το νόημά τους.

Η «καρδιά» του δεύτερου σκέλους με τίτλο «Για Σένα», πιστεύω πως συνοψίζεται στους παρακάτω στίχους:

Σταμάτησα να μιλώ.
Ίσως έτσι ακούσεις τη φωνή μου.

Εδώ, που οι μνήμες της δημιουργού αποδίδονται τόσο γλαφυρά, ώστε νιώθεις σίγουρα πως περιγράφει ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής σου. Μονάχα κάποια ονόματα αλλάζουν. Τα υπόλοιπα αποτελούν βιώματα δικά σου και δικά της. Σα να έγραψε το ίδιο χέρι όλα εκείνα τα «Ευχαριστώ» και τα «Γιατί;» που δεν ήθελες να χαθούν μετέωρα στο χρόνο.
Προχωρώντας κατόπιν στο κεφάλαιο «Οι δαίμονες», η δημιουργός προσωποποιεί τους φόβους: Εκείνους που μας επιβάλουν στην καθημερινότητά μας οι άλλοι, μα και αυτούς που δημιουργούμε εμείς απ’ τις δικές μας ανασφάλειες, δίχως να συνειδητοποιούμε πως:

Μέχρι να αποφασίσεις να ανοίξεις το παράθυρο,
ο ήλιος θα χει φύγει.

Κι όπως μας καταθέτει με ειλικρίνεια η ποιήτρια:

Εμένα η ζωή μου δεν πήγε ποτέ ευθεία.
Από τον καιρό που με θυμάμαι,
όλο κάτι ειδικές διαδρομές κάνω.

Φτάνοντας στο τελευταίο μέρος της συλλογής με τίτλο «Κάθαρση», τα λόγια που μας υποδέχονται δεν χρίζουν άλλης ερμηνείας πέρα από το προφανές:

Μου είπαν να μην κόψω τη γέφυρα.
Ακολούθησα τη συμβουλή τους.
Την ανατίναξα.

Γιατί για να κάνεις μέσα σου μια καινούρια αρχή, επιβάλλεται να επωμιστείς το προσωπικό σου κόστος και με σεβασμό να απομακρύνεις ό,τι σε βαραίνει. Και σαν ανασάνεις κάποια στιγμή ελεύθερος, τότε αναφωνείς:

Επιτέλους,
τόλμησα!
Σε κοίταξα στα μάτια.

Και:

Και πέταξε επιτέλους;
Ναι.
Επιτέλους.

Και το ποιητικό μου ταξίδι έλαβε τέλος, όταν κλείνοντας την στερνή σελίδα οι λέξεις συνέχισαν να αντηχούν μέσα μου ως σκέψεις.
Γιατί κάθε ανάγνωση δεν είναι τίποτε λιγότερο από μια περιπετειώδης περιπλάνηση στα μυστικά σοκάκια της ψυχής μας…
Κλικ για περισσότερα του Θεόφιλου Γιαννόπουλου
Βρείτε τον Θεόφιλο Γιαννόπουλο στη σελίδα του βιβλίου του στο facebook

Η ποιητική συλλογή, Η ζωή μου μια εκκρεμότητα, της Άντρη Ιωάννου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λεξίτυπον.

Επίσης:
Η Άντρη Ιωάννου για τη συλλογή της Η ζωή μου, μια εκκρεμότητα

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Ψωμί καθάριο, Παναγιώτας ΣμυρλήΤο σπίτι μόνο, Κοραή ΔαμάτηΗ γκαλερί των νεκρών, Κρις ΚάρτερΤης αλός νεύμα, Κωνσταντίας Σκανδάλου-ΚορδολαίμηΤα κύματα, Βιρτζίνια ΓουλφΠεριγραφές του ανεκπλήρωτου, Δημήτρη ΜπαλτάΣαν λουκούμι τριαντάφυλλο, Οικογένεια Καραντίνα, Μικροί και μεγάλοι αναγραμματισμοί και Γυναίκα σημαίνει πόνος
Περί ιατρικής ΚέλσουΣτην άλλη πλευρά του κρεβατιού, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΣυνοδός κορυφής, Μαίρης ΒανδώρουΟι επισκέπτες, Πέτρου ΕυαγγελόπουλουShe sleeps to the sound of knives και The boatman on the downsΜπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη, Ελευθερίας ΚαραδήμουΌταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας, Μιχαήλ Ράλλη
Σκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΤα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης, Πόπης ΚλειδαράΣκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ, Δημήτρη ΜαμαλούκαΆλκηστη, Μαρίας ΚέιτζΣυνέβη στη Θεσσαλονίκη (συλλογικό)Φως όπως μανταρίνι, Έφης ΝικολαΐδουΖήτα το!, Μαρίας Καραμπίνη-Ανθούλη