Εύης Τανούδη
Το πρώτο πέπλο σήκωσες
φωτιά και Σύμπαντα και
αστέρια που χορεύανε.
Πολύ καιρό το έριχνα
επάνω μου τα βράδια
διάφανος ο έρωτας και ελαφροντυμένος.
Το πέπλο δεύτερο σου έπεσε
και η ζήλεια εφανερώθη
μικρές «κακίες» φύτρωναν
κύκλωναν το χορό σου
για κολακεία ήταν άλλοτε
άλλοτε πια για χωρισμό.
Μα ο κίνδυνος μηδαμινός
στις πρώτες πτώσεις καθώς
το τρίτο πέπλο πέφτει
της φιλίας γλυκά ριζώνει η φωλιά
στεριώνει η αγάπη
προβλέψιμα γλυκό
το κάθε «καλημέρα».
Τέταρτο πέπλο σήκωσες
βαριά συνήθεια αφόρητοι καυγάδες
τα λόγια λιγοστεύουνε
μαζί και τα φθηνά
τα κόλπα των ερωτευμένων.
Στο πέμπτο πέπλο έφτασες
θυμήθηκες το πρώτο
απεγνωσμένα εβίασες
το πρώτο καρδιοχτύπι
για λίγο μια αναλαμπή
εφάνη στο φιλί σου.
Μα έσβησε και αυτή
στο έκτο πέπλο της αμφιβολίας.
στερητικά τα «άλφα»
στην ξέρα της ανεραστίας.
Την απιστία φοβήθηκες
μα πιότερο την αδιαφορία σκορπάς.
Το έβδομο πέπλο σήκωσες
βλέπω το πρόσωπο σου
γύρω τα κάστρα καταρρέουν
τη κεφαλή επί πινάκι απαιτείς!
Μα δεν με απελπίζεις!
Τόσα που κράτησα ενδύματα
και τούτο είναι δικό μου.
Δε σου ανήκει η προδοσία
βοήθησα και γω να απεκδυθείς
την όψη του ονείρου!
🌹
Εύη Τανούδη
Το έργο συμμετέχει στον 1ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό koukidaki.
