Και τώρα,
σ΄ ένα βαρύ, κουρσεμένο κορμί
ταπεινωμένο από σφαγές και βιασμούς
ψάχνω δια της αφής να 'βρω το χνάρι το δικό σου,
διατρέχοντας ενεργά ηφαίστεια από μαυρισμένους πνεύμονες,
ματώνοντας σε οδυνηρές διαδρομές από βουλωμένα αγγεία,
προσκυνώντας απρόσιτα βουνά από νεύρα σαράβαλα,
ώσπου σε βρίσκω κουλουριασμένο αφύσικα
σε μια γωνιά της έκδηλης μνήμης μου
εγώ μισότυφλη ιέρεια αλάτρευτου θεού
εσύ παραμορφωμένο έμβρυο αρχέγονης μήτρας.
Και τώρα,
τώρα που σε βρήκα,
ξεδίπλωσε επιτέλους το σκεβρό κορμί σου
κατάλυσε, διάλυσε, άλωσε, παρανάλωσε,
να 'χεις να λες πως κάποτε υπήρξες πορθητής
μιας αστείρευτης ψυχής μέσα σε κούφιο σώμα,
μήπως και γίνω έστω κι αργά
από εκκρεμότητα, ανάγκη.
ΚΟΥΡΕΛΟΣΑΥΡΟΣ
🌹
Το έργο συμμετέχει στον 1ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό koukidaki.gr.
