Πάνου Κουμπούρα
Για χαμηλώσου, έρωτα, για να σε ιδώ στα μάτια
με δυο λουλούδια βλέφαρα, έλα, να σε γνωρίσω.
Βάλε ένα ρουζ στο δέρμα σου κι άρωμα από φεγγάρι.
Μονάχα, σε παρακαλώ, μην έρθεις σαν σωσίας
κουράστηκα από προδοσιές, ψεύτικε γίγαντά μου.
Δώσ’ μου σημάδια τ’ ουρανού και νήμα καρδιοχτύπι
να ξετυλίξω τ’ όνειρο, ως να σ’ ανακαλύψω.
Σάρκα με σάρκα δένεται, άστρο με άστρο λάμπει
μικρό σκαρί σε ωκεανό το σύμπαν των φιλιών μου.
Κόβω μια πλέξη, πόθε μου, για να σου κάνω μάγια
μόνον εγώ να χαίρομαι τη θελκτική ένωσή μας.
Φθόνος κακούργος μην βρεθεί και λύσει το δεσμό μας
τρέμει η ψυχή τον χωρισμό, της μοναξιάς το στρώμα,
σαν είναι άδεια η αγκαλιά, μετέωρο το χάδι.
Από κοιτάσματα χρυσού λεπτή κλωστή υφαίνω
από ένα ναι σου κρέμομαι, από ένα σου όχι πέφτω.
Χίλια σκαλιά σου ν’ ανεβώ ένα φοβάμαι μόνο
αν πει και σπάσει η κλωστή για πάντα σ’ έχω χάσει.
Κάθε χαμόγελό σου φως κάθε σου δάκρυ σκότος
δροσιά και λάβα αντάμωσαν σε φλογισμένα χείλη,
μικρέ θεέ μου έρωτα, του κόσμου θαύμα μέγα.
Βγαίνω μπροστά στο ξέφωτο εμένα να διαλέξεις
χτύπα με με τα βέλη σου να ξαπλωθώ στο χώμα,
μην πουν του Άδη οι κριτές ανάξια τη ζωή μου.
Σπέρμα–πνοή με γέννησες στης μάνας γης τη μήτρα.
Κοχύλι ήμουν στη στεριά, με σκέπασες με κύμα,
κέλυφος ήμουνα σκληρό και μ’ έσπασες κομμάτια,
νά ’μαι, εδώ χάμω, πλάι σου, κόκκος μικρός της άμμου.
Ψήλωσε, λίγο, έρωτα, φτερά κι εγώ να βγάλω.
🌹
Πάνος Κουμπούρας, Φιλόλογος, Λογοτέχνης Ακράτας
Το έργο συμμετέχει στον 1ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό koukidaki.
