Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Το ταξίδι μιας στιγμής * Ο πρίγκιπας του Βόρνεο: Το Φάντασμα * Το δέκατο τάγμα * Υπόσχεση * Οι Μαζαράκηδες, Ιουλιανός ο Παραβάτης, Τα πέντε φαντάσματα * Το αίμα είναι για να χύνεται * Έξι τίτλοι πεζογραφίας των εκδόσεων Ελκυστής * Το χάλκινο νησί: Η δημιουργία των ανθρωποειδών ** Διηγήματα: Η ενδεκάτη εντολή * Για όλα φταις εσύ * Η Κιμ ξέρει και άλλες ιστορίες ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Ναι, αρνούμαι * 62 ποιήματα * Ανατέλλουσα ψυχή *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα * Πίστεψέ το... και θα τα καταφέρεις *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

Πνοή απ’ την πνοή μου

Νικόλαου Καζακλάρη

Αχ, τι κάνω για σένα, και παρόλα αυτά τίποτα δεν σου δωσα
το οποίο να μην έχω λάβει από εσένα.
Μόνο το πρόσωπό σου ποθώ, διπλά σου να κατοικώ και να θαυμάζω,
το όνομά σου σαν αστέρι να γυαλίζει, και μέλι να στάζει στα μάτια.
Από το φως σου ξεπηδά η αναπνοή μου, που χωρίς αυτήν να επιβιώσω δεν μπορώ
και όταν παμπόνηρη σελήνη μπαίνει αναμεσά μας, κράτησέ με σφιχτά μην χαθώ.
Όταν σε ξεχνώ, μου θυμίζεις με την ήπια, μυστικοπαθή φωνή σου, την πνοή σου
μόλις όμως μου κρυφτείς, με αφήνεις να σε ψάξω, την ζήλια σου να ικανοποίησης δεν μπορείς.
Πως τολμάς και μπορείς, σε χίλιους την καρδιά σου να μοιράζεις,
κάθε κομμάτι να χορτάσει την δίψα αγγέλων και ανθρώπων για έρωτα μπορεί
και πάλη ένα πέλαγος σου μένει να μοιράσεις, σε όλους της γης τους πεινασμένους,
χάρισέ μου μια γουλιά απ’ το ποτό σου, με την αγάπη σου να μεθύσω ως το πρωί.
Με ποιο κριτήριο τα δίχτυα σου γεμίζεις και ποια κάλλη εκτιμάς μέσα στο σώμα
έτσι που στον κήπο σου τα πιο λαμπρά συλλέγεις, αφού πρώτα τα παιδεύεις, άνθη.
Λυπήσου με, οξυγόνο της φωτιάς μου και πρόσφερέ μου τον εαυτό σου άλλη μια φορά,
σώσε με από την άβυσσο της μοναξιάς μου και στου παραδείσου τα κρεβάτια έλα να γίνουμε ένα.

🌹

Νικόλαος Καζακλάρης

Το έργο συμμετέχει στον 1ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό koukidaki.